2016 hepimize huzur güzellik getirsin... Herkezin ne muradı varsa hayırlısı ile versin.
2016 dan hiçbir şey beklemiyorum. Hayatım çok boktan.
Attan inip eşeğe binmek... Sürekli bu söz aklıma geliyor. Bekarken çok daha kaliteli yaşıyordum. Güzel geniş ferah bir evde yaşıyordum. Esyakarim simdikinden daha güzeldi. Evlendim (nankörlük etmek istemem ama hiç benimseyemedigim hiç tarzım olmayan bir evde yaşıyorum. Kocamın ailesi hiç benim aileme benzemiyor. Şu anda yaşantım benim eski yaşantıma hiç benzemiyor.
Ben gezen tozan kitap okuyan kaliteli bir ses sistemi ile kaliteli müzikler dinleyen tiyatroya sinemaya konserlere giden bir sürü hayali olan ruhu 15 bir bayandım.
Evlendim herşey tepetaklak oldu. Eşimle balayına bile gitmedik. Paramız var zamanımız var ama gitmedik.Balayı izninde eşim beni evde bırakıp işe gitti.
Eşimle hiçbir faaliyetimiz yok. Işten gelir 17 00 18 00 gibi yemeğimizi yeriz ardından hemen uyur. Hiç konuşmak istemez. Ben çocukla ilgilenirim uyuturum sonra mutfağı toplarım tek başıma çay içerim. Sonra banyo yapar yatarım. Ben yatarken eşim kalkar. Ne yapar ne eder hiç bilmem artık umrumda bile değil. Sabah kahvaltı yaparız sonra da işe gider. Konuştuğumuz hiçbir şey yok. Hep tv açıktır. Biraz muhabbet etmek istesem sinirlenir. Çünkü ya tvden bisey izliyordur ya da telefonundan bir haber okuyordur. Ya da anlattığın şey hiç ilgimi cekmiyor der.
Başta baya uğraştım.
Sinema açtım. Benim sevdigim filmlerde o uyudu onun sevdigi filmleri ben sevmesem de sonuna kadar izledim. Şimdi ise sinema izlemek istemiyorum diyor. 2 saatini ona harcayamazmiş.
Akşamları ya da sabahları sen ne zaman istersen yürüyüşe çıkalım dedim. 2 kere geldi artık sen git ben gelmem diyor.
Kitap okuyalim santranc oynayalim bilgisayar oyunu oynayalim mısır patlatalim beraber yemek yapalım.... Herseyi deniyorum. Ama onun istedigi tek sey
koltuğa uzanmak telefonu ile meşgul olmak uyumak
bu üç seyin dışında hiçbir şeye ilgisi yok.
Benim icin dışarı cikmak Boğazda bir çay içmek çok önemli ama ne zaman gezmeye bir yere gitsek burnumdan getirir. Zaten 3 4 ayda bir gidiyoruz o da yeme içme kesinlikle yok. Yani paramız var pulumuz var. Cimrilikten falan da değil. Adam bir an once eve gitme derdinde.
Alisverise cikariz arada daha evde cocugu haxirlarken hemen donelim oyalanmayalim der. Gideriz bir magazaya girerim daha 5 dakuka dolmadan hadi hadi demeye baslar.
Yaşam enerjimi yedi bitirdi.
Hep bir ciddiyet. Hep bir gerginlik...Ama bunlar ailecek böyleler...Kayinvalidem gelir bir otururlar hiç kalkmazlar yerlerinden. Hic gülme espiri rahatlatıcı hiç bir şey yok. Hep böyle hastalıklarından bahsederler. Oram ağrıyor buram ağrıyor.
Mesela çocukla ilgilenirken de öyle ben tüm gün gezdiriyorum bişeyler görsün öğrensin istiyorum. Eşim hep oturur tv izletir. Hep uyutmaya çalışır. O kadar acıyorum ki çocuğuma onunlayken. Hep tv karşısında oturuyorlar. Doğal olarak bir müddet sonra sıkılıyor mızıldamaya basliyor. Eşim ne istiyorsun niye ağlıyorsun deyip duruyor. Müdahale edince de bana kızıyor. Kv de öyle oturdugu yerden covuk seviyor. hep yatsın istiyor.
Arkadaslar kar fotoğrafları paylaşmış. O kadar hosuma gitti ki. Bugün ben de dedim indirelim 5 dakika da olsa kar görsün. Bir sürü kızdı bu sogukta inilir mi bidi bidi bidi ... tamam cocuk uyuyunca ben ineyim yok ayağın kayar kırılır. Ne inecekmisim oturacakmisim evimde vs vs...
2015 bitti. Çok boş bir yıldı. 2015 nasil geçti deseler sadece evde oturarak ömür tükettim derim.
Çok mutsuzum. Esim şu anda uyuyor. Yeni yılla ilgili hiçbir şey demedi.Hediye desen zaten yok. Ne doğum günümde ne de evlilik yildonumumde hatta dogumumda bile hediye almadı. Aklına bile gelmemiştir.
Aşırı kültür yaşam farkımız var.
2016 dan da hiçbir beklentim yok.
Son olarak
Ben bekar mutlu huzurlu bir hayat sürerken her firsatta beni dürtükleyen her firsatta bana niye evlenmiyorsun evlensene cocuk yapsana yaşın geçiyor gibi binlerce söz söyleyen başta annem komsular arkadaslar
Ne oldu şimdi... evlendim de ne oldu...
Annecim kızın evde kalmadı bak cocuk ta yaptı sen çok mutlusun . Elaleme artık rezil olmuyorsun alın açık geziyorsun artık. Ama ben senden nefret etmemek için sürekli kendime telkinde bulunuyorum. Yüzünü bile görmek istemiyorum bazen. Hepiniz bir olup hayatıma s.çtınız.
Bu da benim yeni yıla girerken düşüncelerim.
Hiç kimseye söyleyemiyorum hiç olmazsa internetin dipsiz kuyusuna derdimi fisildamak istedim.
Merhaba eylül annesiyim. Sorunlu bir hamilelikten uzun bir zaman sonra foruma bakma fırsatım yeni oldu. Ve yazdiklarınızı okudum. İnanamıyorum yaşadığınız pek çok şeyi yaşayan biri olarak bu mesajınızı ben mi yazdım dedim kendime. Benzer şeylerı yaşıyorum ve nefes alamadığımı hissediyorum. Allahım affetsin evladım dışında annem ve eşim dahil kimseye tahammülüm yok.
Annemin tam ihtiyacım olduğu anlarda "yeni başlayan,bu hafta ,bakıcı niye var,benden iyi bakıyor demesi. Yine şimdi evdesin bak çocuğuna,annesin yaparsın deyip iki de bir memlekete kaçıp gitmeye çalışması,beni eşimın diline düsürmedi de cabası.
Eşimin haftada 1-2 kez arkadaß buluşmaları olmazsa bunalıp baskıya dayanamam demesi. Evde ya da ev dışında yaptığı herşeyi başıma kakması. Yorgunum uykusuzum dediğimde şikayet ediyorum diye tartışması. Ki çocuğumun uykusü yok. Geceleri 1-2 de ancak uyur 1 saate kalkar,tekrar uyuması 40 dakkikayı bulur. En uzun 2 saat uyur ki bu da parça parça olarak. Şanslıysam annem varsa sabah 7-10 .30 arası 3 -3.5 saat uyurum. Yoksa o uyku da yok. Eşim bir mama hazırlar,etrafı toplar, o benim kendisi için zorla aldırdığım akıllı telefonunu alıp mutfakta ya da yatak odasında yatana kadar yalnız takılır. 6-7 saat uykusunu alır gider. Yorgunum uykusuzum demem yasak gibi ne zaman desem kavga ķıyamet. Efendi de başka işler yapıyormuş. Iyi tamsm da eşim olacak adam dinleniyor geziyor v.s
günde 21 saat ayakta olan bende dinlenme yok,sosyal hayat yok, bebegı doktora götürmek, bebek mağazasına 1-2 saatliğıne gitmek dısında evden çıkmak yok. Saçımda beyazlar yürudü gitti boyatamadım,bıyik kaş o biçim. Hala bebekle salonda koltuk tepesinde yaşıyoruz. Gece karanliķta uyumayı hatırlamıyorum bile.
Sinema tiyatro konser kitaplar sevdiğim ne varsa bekar hayatımda kaldı. Lafını ettiğimde bile kavga çıkıyor.
Ooof daha cok var neyse.
Adam gece 12.sen sonra arkadaşları ile takilmaya gitti. Bense tek başıma kucağımda bebekle duvarlarla takılıyorum ne harika bir yeni yıl.
Pişman olmaďığım tek şey çocuğum. Onun bir gülüşüne kurban olurum. Allahım onun acısını göstermesin. Ama ben ben olmaktan çıktım. Sonumu hayır etsin,Allah.ım bana ve benzer durumda olan size güç ve sabır versin,çıkış yolu göstersin.