Dün bebeğimin kontrolünden geldik.
İlk kontrolde asla mama vermeyin diyen dr bu sefer 'bu çocuk çok aç kalmış bu haftada 400 gr daha almış olması gerekirdi çok zayıf kalmış'dedi
O anda iki tane patlatacaktım kadına..
Sırf o ilk kontrolde sakın mama vermeyin dedi diye saatlerce başından kalkmadım yemek yiyemedim uyyamadım kızımı emzirdim.
Uykusuzluktan ve açlıktan sütüm artmadı ama sırf dr ve çevredeki bilmişler bik bik ettiği için gıdım gıdım mama verdim.
Eşime nerdeyse hergün 'Momo vororsonoz ommoz, oslooo vorrmoyon' diyenler yüzünden eşimle günlerce kavga ettim 'bu çocuk aç nolur bari azıcık verelim' diye.
Yeri geldi ondan gizli verdim.
Tüm bunların üstüne dün dr bizim verdiğimiz miktarın nerdeyse 4 katı kadar mama vermemiz gerektiğini söyledi.
Hay sizin diplomanıza.
Hay herşeye yorum yapan sözde akraba ve arkadaşlara......
Neyse...
Dün geldik hastaneden ve kızımı 2 hafta aç bırakmanın vicdan azabıyla önce güzelce banyo yaptırdım sonra dayadım mamayı.
O doydu ben huzur buldum.
Dünden beri yavrum ana öğün olarak mama aralarda da meme ile beslenip misler gibi uyyo.
Gün boyu ağlayan çocuğum birden sessizce etrafı huzurla seyreden bi çocuğa dönüştü.
16 gündür ilk defa 4 saat uyudum, uykumu aldım. İlk defa 3 öğün yemek yedim.
Anında sütümün az da olsa arttığını farkettim.
Uzun lafın kısası....
-Bebek bizim bebeğimiz, dr bile olsa bizim annelik hislerimizle anladığımızdan daha fazlasını anlamıyo.
-hepimiz anne sütüne alıştırmak istiyoruz bebeklerimizi. Keşke hiç mama vermesek. Ama sütümüz bi türlü artmadıysa (15.günde hala 30 ml sağan ben gibi) bebeğe eziyet etmenin alemi yok, minicik bi can o, 'saatlerce aç kalsın ama asla mama verme' diyenleri lütfen kaale almayın.
-ve son olarak; her bebek farklıdır, oyüzden her kafadan farklı ses çıkıyo. O nedenle mümkün mertebe bu dönemde güvendiğiniz kişiler dışında fikir alışverişi yapmayın. Ben şahsen bundan böyle hiç bir lohusa bana fikir danışmadıkça ağzımı açmıcam...
Bu hayat dersleri de şu köşede dursun şöyle...