Bugün eşim bu saate kadar yoktu evde
Bende ikindin gibi çocukları dışarı çıkarayım dedim üç saat kadar koşuşturduk
En son eve bir türlü geçemedim oğlum hiç durmadan sağa sola koşuyırdu bebeği komşum aldı kucağına sen onu tut dedi
Bebeği avlularına götürdüler bir baktım benimki dudak büzüştürüyor hemen geri getirdiler annecim dedim gözlerine baktım bana da büzüştürdü galiba bana küstü başkasına verdim diye 3 aylık daha ama beni hemen tanımış ne kadarrr güzel bir his bu yaaa
ergenliğe geldiklerindede suratımızı görmek istemicekler tabi
bizlerle de konusmaya calıs bence. Mesela burası olmasa muhtemelen bende lohusa depresyonuna girerdim. Belki bencilce ama yaşadığım zorlukları başkalarının da yaşıyor olması beni yalnız hissettirmedi bu süreçte. Bizde senin yanındayız
. Hiç bencilce değil akıllıca bence keşke bende gelip burda yazsaydım boğuşmak yerine belki de böyle olmazdı . Şimdi sorunları defterlere falan yazıyorum öyle karşılıksız ..
.. anne olmak kadın olmak çok zor hep bedenimizle sınanıyoruz gerçekten bunu yükü çok zor . Herşeye rağmen güzel günleri umud ederek yaşıyorum eski halime geri dönme u umuduyla Her sabah gözlerimş açıyorum o gün bi zaman gelecek eminim . 
Çok gözüme batıyor 
Sıfır destekle çocuk bakarken evleri düzenli temiz olsun da göreyim 
Bakımsızlıktan ve fazla kilolarımdan muzdaribim
