Müthiş bir empati yoksunluğu var. Her şeyin ama her şeyin kendi kafalarındaki gibi olmasını istiyorlar. Biz evlendikten sonra bir süre çocuk düşünmedik, e hadi nerde denmeye başladı. Düşünmüyoruz dedik geçtik. Yaşınız geçiyor dediler, sizi ilgilendirmez dedik. Sonra bebek düşünmeye başladık, bir çok kez hamile kaldım ama ikisi dış gebelik birisi düşük oldu. Son dış gebelikte ameliyattan çıkmışım saha narkozu bile atamamışım, geçmiş olsun demeden “Ya siz tüp bebek yaptırın belli ki sıkıntınız var” dendi. O halimle beni zırıl zırıl ağlattılar, hepsine sınır çektim. Şimdi 18 haftalık hamileyim Rabbime şükürler olsun, hiç birisine söylemedim. Çünkü hakları yok bilmeye, insan olan beri gelsin gerisi de uzak olsun. Kısacası sizi de Rabbim iki güzel kızla, yakında inşallah üç, nasiplendirmiş, ne kadar güzel birlikte nice güzel yıllarınız olsun.

Size tavsiyem çok konuşanlara kulağınızı tıkayamıyorsanız ya cevaplarını verin ya da bir mesafe koyun. Bebeğiniz ve siz onların alakasız düşüncelerinden kat be kat daha değerlisiniz.