22 yaş, anksiyete, aile baskısı, psikolojik sorunlar, artık ölüp kurtulma isteği...

Merhaba arkadaşlar, öncelikle hepinize iyi geceler dilerim.
Ben 22 yaşındayım okula gitmiyorum seneye üniversiteye hazırlanıyorum.

Annem babamdan boşanalı seneler oldu o zamanlar 7 yaşındaydım her neyse.
Annemin 2 senedir bir ilişkisi var yaşları ikisininde 40 ama toxic ilişkinin dibindeler ben 22 yaşımda olmama rağmen böyle bir ilişki asla yaşamamışımdır.
Annem çok kıskanç, paranoyak, bunaltan bir insan ilişkisini aileye yansıttığı için bunu çok iyi biliyoruz. Kavga ettikleri zaman araba çizmeler, ağlamalar, dükkanına boya dökmeler vs... birçok şey oldu ama barışıyorlardı her zaman annemi uyardık yapma diye.
Bugün ablam ben annem yemeye içmeye çıktık annem aşk acısı çekiyor tabi adama yazıyor olur olmadık. Eve geldik ablam sinirlendi bir ton laf söyledi ''sen hastasın, anne olmayı haketmiyorsun, sana hakaret eden bir adamın peşinden koşuyorsun vs.''

Annemin görüştüğü kişi ahmet abi diyeyim adına.

Ahmet abinin yeğeni var bende onunla görüşüyordum ama arkadaşız.
Ahmet abi ile annnemm dün görüşmeyi sonlandırdılar ve annem bana ahmetin yeğeninin telefonunu sileceksin görüşmeyeceksin dedi.
Ben normal olarak sinirlendim çünkü hepimiz bir yetişkin bireyiz ve ben bu yaşıma kadar hep aile baskısıyla büyümüş insanım yani ailemin onaylamadığı kimseyle görüşemedim sırf tipini beğenmedikleri için bile görüşmeyi kestiğim çok kişi oldu yani asosyal büyüdüm.
İlk başta silmeyeceğim dedim ağlamaya başladı sonra dedim ki tamam umrumda değil siler görüşmem sonuçta annemden önemli değil kimse.
Ablam ve annem sarhoş olmuşlar bunu çok iyi biliyorum ben sileceğim dememe rağmen annem silmediğimi düşünerek bana bağırdı ve ağlayarak evden çıktı bu saate nerede bilmiyorum psikolojim bozuk, o da çok kötü şu anda başına bir şey geldi mi bilmiyorum ablam, kardeşim onu arıyorlar ben ise evdeyim. Bu yazılarımı bile ağlayarak yazıyorum.

Ben çıkıp arayamıyorum çünkü psikolojim o kadar bozuldu ki en ufak şeyi kaldıramıyorum kötü şeyler yaşıyorum ama hiç yaşamıyormuş gibi hissetmek istiyorum kafamdan her şeyi silmek istiyorum.
Kendi içimde savaştığım bir ton derdim var sırf ailem bilmesin diye içimde tutuyorum bunları içimde tuta tuta panik atak oldum dokunsalar ağlayacak kıvamdayım ama en son ne zaman ağladığımı bile bilmiyorum sırtımda ağır bir yük var hayatımı dolu dolu yaşayacağım zamanların en acısını yaşıyorum bazen her şeyi herkesi arkamda bırakıp bütün hayatımı sonlandırmak istiyorum.
Artık dayanamıyorum; kısıtlanmaya, baskıya, üzüntüye, psikolojik şiddette.
hep olumsuz düşünen biri haline geldim her zaman her konuda en kötüsünü düşünür oldum bu düşünceler artık bana kalp çarpıntısı yapıyor.
Ne yapacağımı bilemez oldum ben artık.

Yaşıt sayılırız ne yapacağını söyleyeyim annene annelik yapma. Arkadaşlık da yapma. Anne annedir arkadaş ya da evlat değildir. Aksine o endişelenmeli kızımın takıldığı insanlar düzgün mü, kızımın bir derdi var mı? Gençliğinin baharında sen neden bunları düşünüyorsun? Üstelik kaç yaşında kadın yani biri bir şeyi yapmayı kafasına koymuşsa her türlü yapar sen onu durduramazsın. Kendini suçlu hissetme elinden geleni yapmışsın. Senlik bir şey yok.

Mümkünse bir an önce psikolojik destek almaya başla hatta ablanla birlikte başlayın.

Bu tarz aile sorunlarının bir çözümü yoktur. Aynı yaştayız ve benim hayatım da benzeri şekilde kötü. Fark ettim ki evde ne kadar sağlam durup her sıkıntı için bir çözüm düşünen almam gereken sorumlulukları alıp işleri halleden kişi olsam da hiçbir şey düzelmedi yıllarca. Sadece onlar daha çok sorun çıkardı ben çözdükçe. Sanırım bazı insanlar sorundan besleniyor, sorun yaratmadan duramıyor. Bu kişiler aile olunca sıkıntı daha da artıyor. En iyisi ya çalışarak ya okuyarak evden bir an önce uzaklaşmak.

Babanızla yaşama imkanı yok mu?

Babam annemden daha kötü.

Cledyana .!.:

Babanızla yaşama imkanı yok mu?

Genişletmek için tıkla...

Babam annemden daha kötü

Annem hala yok, ablam ağlıyor. Ben burada kendimi ağlamamak için zor tutuyorum kafamın içinde zigzaglar var hissizim nefes almakta zorluk çekiyorum gerçekten bıktım tükendim

yasasinozgurluk .!.:

Babam annemden daha kötü

Genişletmek için tıkla...

Anladım.
Sınava odaklanın siz bir an önce kazanıp yurda falan geçin. Okul bitip iş bulunca ayrı eve çıkarsınız zaten. Evden ne kadar uzak kalırsanız o kadar iyi. Ders çalışma sürecini kütüphanede geçirin. Evdeki olaylara müdahil olmayın. Kendinizi uzak tutun. Umarım güzel bir yer kazanır, kurtulursunuz.

yasasinozgurluk .!.:

Annem hala yok, ablam ağlıyor. Ben burada kendimi ağlamamak için zor tutuyorum kafamın içinde zigzaglar var hissizim nefes almakta zorluk çekiyorum gerçekten bıktım tükendim

Genişletmek için tıkla...

Koskoca kadın bir şey olmaz bırakın bir arkadaşında falandır. Kendinizi yıpratmayın.

GÜNCELLEME: Annem eve geldi ama ben bu evden ayrılmam gerektiğini bir kez daha anladım. Gidecek yerim yok, odamda inzivaya çekilmek bile benim için bir + olacaktır. Keşke çocuklar olarak; böyle sorunlu aileler ile büyümeyip hayatımızda bir yara bırakmasak. Herkese cevapları için teşekkür ederim

Neden memnun olmadığınız hayatınızı değiştirmek yerine ölmeyi düşünüyorsunuz.
Sonsuza kadar o evde kalmayacaksınız, bu problemlere tanık olmayacaksınız.
Bunu bile bile neden geleceğiniz için çabalayıp yaşayacağınız güzel günlerin keyfine odaklanmıyorsunuz.
22 yaşındasın üniversite sınavına hazırlanıyorum diyorsun.
Madem öyle bunu hakkını vererek, gerekirse günlük iş mesaisi gibi zamanı verimli kullanarak yapmalısın.
Kapat kapını sen sınava odaklan, isteyen sabaha kadar içip içip ağlasın.
Seneye de okulunu kazanıp başka bir evde yada yurtta yaşamaya başlarsın.
Okul bitince de düzenini kurar seni yoran insanlardan uzaklaşmış olursun.
Bu kadar peşinden koşmanız yüzünden koskoca kadın ergen tripleriyle çocuklarından ebeveynlik bekler hale gelmiş.
Bırak annen ne yapıyorsa yapsın, yaptıklarının bedelini yaşasın da aklı başına gelsin.

Bende benzet şeyler yaşadım .bendeki sorunlu kişi babamdı .ya kabullenip devam edecektim ya da ilişkimi komple kesecektim.ayrıldım evden ve ilişkimi komple kestim. Yani kan bağı falan duygusallığına girmemek gerekiyor .sana tavsiyem annene annelik yapacağına çıkar hayatından .