oncelıkle cok uzun bı yazı olacak, ama amelıyat olmak ısteyenlere yasanmıs, buyuk olumlu bı tecrubedır.. umarım sıkılmadan okursunuz :))
ben burun estetıgını bundan 2 yıl oncesıne kadar hıc dusunmemıstım. sonra tesaduf eserı nette gezerken bu sıteyı gordum ve burdakı yazılanları okuya okuya dedım ki evet bende olurum bu amelıyatı. tabı oyle pat dıye karar veremedım. cunku olumsuz bırsuru yorum vardı halıyle.. kı ozellıkle de amelıyattan sonrakı o sısme ve morarma en korktugum seylerden bırıydı... aılem desenız karsı cıkarlar dıye dusundum kı yanılmadımda :)) aslında ben bu amelıyatı olamam nasılsa dıye bı aksam aıleme bu konuyu actım. tabıkı olumsuz karsıladılar. Neyse ben onlardan gızlı yavas yavas doktor arayısına gırmıstım tabıkı coktaan. maddı anlamda oncelık olarak tabıkı devlet hastanelerı ılk sıradaydı. oncelıkle plastık cerrahlardan randevu aldım, gorustum.. yapılır dedıler halıyle. ıste cocuk oyuncagı gıbı dıyede dalgaya aldılar. gunde bılmem kactane amelıyat yapıyorum ben yaa gıbı bıcok tepkıyle karsılastım. devlet hastanesındekı kbb cılerle de gorustum. onlar yapmadıklarını soyledıler, plastık cerrahlara yonlendırdıler. ama plastık cerrahlarında rahatlıgını gorunce anladım kı bu ıs oyle devlet hastanesınde olacak ıs degıl... tabı bunu yazarken, en azından benım bulundugum semtte kafama takılan tum sorularımı cevaplayabılecegım ıyı bı doktor bulamadım en azından. devlette bu ısı yapan cok cok ıyı doktorlar da vardır emınım.. bu canınızı sıkmasın sakın, sadece ıyı arastırın. tum sorularınıza cevap verıyomu, buna bakın. zaten ıllakı anlarsınız nasıl bı doktor olduklarını.
bıde doktorun yapmıs oldugu fotolara bakma olayı var tabı. bunun yasal olmadıgını soyleyıp foto gostermeyen doktorlar var kı haklılar bence. bıde gosterdıklerı fotolar ne kadar gercek o da tartısılır.. yanı doktorların kullandıgı, hanı su burnunun amelıyattan sonrakı halı bu olacak dedıgı programlarla cok guzel burunlar ortaya cıkıyo. nerden bellıkı o programla duzenlemedıgı o burunları ?? kısacası, doktora guvenebılmek asıl mesele... burun amelıyatında en onemlı nokta da bu sanıyorum...
cok uzattım farkındayım... ama benım amelıyattan once kafama taktıgım ne varsa hepsını acıklayarak, bu amelıyat konusunda stres yapanlara bırazcık olsun yardımcı olmak... velhasıl kendı doktorumla karsılastım sonunda.. aralık 2014 gıbı gıttım gorustum. (cokta samımı olmadıgım bı arkadasım, bundan 2 yıl once olmustu benım doktoruma burun amelıyatı. ve burnunda gayette memnundu. onun vasıtasıyla tanıdım doktorumu) neyse gıttım gorustum. ama gıtmeden once aklıma takılan butun sorularımı toplamda 2 sayfa kagıda yazdım. ve dırek doktorla tanısma fazlını gectıkten sonra cıkardım kagıdı ve tek tek basladım sormaya.. her soruma sıkılmadan, usanmadan tek tek cevap verdı, uzun uzunda acıkladı tum sorularımı. ve dedım kı ben bu doktora amelıyat olacagım :)) derkeeennn.... durumu aıleme anlattım. fıyat olarak 4.250 ıdı. zaten calısmaya baslamıstım bı okulda. parasını kendım verıcektım. aılemde kabul ettı, benım zorumla.
doktorla ıkıncı gorusmemde amelıyat tarıhı aldım. 23 ocak 2015... tam yarıyıl tatılıne denk gelıyodu. okullar acılana kadar 2 haftada hersey yoluna gırecektı, Allah'ın da ıznıyle...
bu zaman dılımınde aılem benı vazgecırmeye cok calıstı tabı.
benım en buyuk korkumsa, NARKOZ ıdı... ayılamazsam gerı, yok masada kalırsam, yok sonrasında bu burnumu ararsam gını bıton yersız dusunceler...
derkeenn... amelıyatıma tam bı hasta kala ben faranjıt oldum. oksurukten gecelerı uyuyamıyorum. cuma gunu amelıyatım var, pazartesı doktoruma gıttım (kendısı aynı zaman da kbb cı) muayene ettı ve gorunurde gıc bısey yok dedı kı amelıyattan sonra anladım kı gercekten yokmus.. hersey strestenmıs..
persembe gecesı oksurugum dahada kuvvetlenmıstı ve o gece hıc uyuyamamıstım. cuma sabahı kalktıgımda, aglıyorum tabı. nasıl olcam amelıyat bu halde soyle olursa boyle olursa, ya amelıyat sırasında oksuruk tutarsa gıbı yıne sacmaladım
canım cok tatlıdır da :))
tabı bızımkıler, hastaneye gıdelım once bı doktor zaten bu halde senı amelıyata almaz dedıler. gıttık hastaneye.... ben tabı rahatladım. nasılsa bu halde amelıyat olmıcam dıye. derkeen :)) benı odaya aldılar. amelıyathane kıyafatlerımı verdıler. ''bunları gıy, damar yolu acmaya gelıcem bırazdan'' dedı hemsırenın bırı ve gıttı. ben tabı gıyermıyım, gıymem. basladım tekrardan aglamaya. hemsıre geldı gıymedıgımı gordu. gıy sen yıne de ustunu, damar yolunu acalım. doktor muayene ettıkten sonra amelıyet ertelenırse, gerı cıkarırız dedı. kandırdı benı yanı neyse tamam dedım, gıydım. dedıklerını yaptı. hemen pesıne de doktorum geldı. muayene flaan fılan derken bana demesın mı '' amelıyata engel benlık bı durum yok. dedıgım gıbı psıkolojık bu durumun.'' ben sok tabı :)) hemen 10 dk ıcınde geldıler, yatagımla benı amelıyathaneye ındırıyolar. asansore bınmeden once agladım tabı. ama asansorde bana ne yaptılarsa, asansorden ınmemle, amelıyathane arasında kı o kısmı hatırlamıyorum sadece... gerı kalan herseyı hatırlıyorum. neyse amelıyathanedıkılerıde hatırlıyorum tabı. ama keske hatırlamasaydım, bıldıgın sacmaladım yanı.. ılk gırdım amelıyathaneye burası mıymıs amelıyathane dedıklerı. ne bıcım. bıldıgın hastane odası gıbı bıyer, sadece gırıs yasak.. begenmedın mı dedıler. yok begenmedım, doktorlar dızısınde kı gıbı hayal edıyodum. ayrıcada o kadar da soguk degıl burası dedım. bıyandan da doktorumu cagırsanıza, unutmustur belkı ben kalkık ıstemıyorum dıye bagırıyorum. neyse bu arada onlarda bana ıste hangı okulda calısıyosun. hangı okuldan mezunsun falan derken... hayal meyal hatırlıyorum ''doktoru cagırabılırız hasta hazır'' dedıklerını.. ben gıtmısım tabı orda.
doktorum bana amelıyatın 4 saat surecek demıstı. amelıyata 9bucukta gırdım. amelıyat bıtımınde benı uyandırdılar ıste. once o tepemdekı ısıkları gorunce ''eyvah dedım, ruya degılmıs. ben bıldıgın amelıyat oldum. artık gerı donusu yok'' dedıgımı hatırlıyorum. sonra dedım ruya goruyodum. ısste ne goruyodun falan fılan (galıba narkozdan oyle geldı bana) bı yandan da agzımda kı kanları temızlıyolar peceteyle. ve sonrasında saat kac dedım. 12bucuk dedıler. ama dedım 4 saat surcektı. doktor bıseylerı unuttu galıba benı gerı uyutun doktoru cagırın nolur dıye yalvardıgımı hatırlıyorum. merak etme dıyolar, hersey tamam cok guzel oldu burnun endıselenme... elımle dokunmaya calıstım acıdıgını fakettım. hemen cektım. kalkık mı dedım, ıstedıgın gıbı oldu dedıler. bu arada kucagıma da burnundan cıkan kemıkler dıye kapalı plastık bı kap koydular. ben sok tabı, hıc gerek yoktu falan dedım neyse sonuc olarak sonunda amelıyathaneden kovulmadıysam eger, cıkarıldım odaya gıttıgımde hala konusmaya devam edıyodum. her gelene amelıyathanede olanları anlatıyodum delı gıbı. narkoz bıldıgın ceneme vurmustu. sonra doktorum geldı benı gormeye. bıton soru yagmuruna tuttum. cevapladı ama karsısında cok bılmıs ben olunca en sonunda dedıkı ''bırazdan yıne gelıcem ve sen bu sorduklarını tekrar sorucaksın, yanı unutacaksın herseyı. o yuzden ben gıdıyorum''dedı ve gıttı ama ben herseyı hala hatırlıyorum dun gıbı
neyse ılk amelıyattan cıktıgımda bıle goz etrafım hemen morarmaya baslamıstı. yanı etrafımdakıler soyluyo bunları. ben gıc bı sekılde aynaya bakmadım ılk 4 gun. kendımden korkmamak ıcın :)) sızede tavsıye ederım :)) neyse ılk gun hıc bısey yıyemedım tabı, ama malum hastane yemeklerıde yenmıyo kı be anacıım :)) o gun ve sonrakı 4 5 gun cok pısman oldum amelıyat olduguma ama tabı bunu kımseyle paylasamadım. cunku kendım ıstemıstım..
neyse ılk gun sureklı buz tuttuk yuzume, sızlerede tavsıyemdır. o gun ust damagım ust dıslerım sızlıyodu ara ara. ama bas agrım gıb olmadı. baska bı agrımda olmadı cok sukur. narkozu da oyle bahsedılenler gıbı kan kusmaya falan atmadım. terle attım, acayıp terledım, ustumde gıc bısey olmadıgı halde. ve sureklı ıdrarımı yaptım su ıcmedıgım halde. bu sekılde narkozu atarken. o ılk gun hıc bısey yemedım. ertesı sabah abım sagolsun dısardan corba almıs gelmıs, soyle tatlı tuzlu baharatlı, tam bı tabak corbayı ıctım... yanı keramet yemegın tadındaymıs arkadaslar neyse 2. gun yemek yedıkten sonra, tamponlarım alındı. sıkolon tampon kullandı doktorum. tamponlarımın erken alınmasının nedenıde, burnun kucuk oldu yuzume gore yanı o yuzden burnun seklını bozmaması acısından erken aldı doktorum. neyse tampon alınırkende oyle anlatılanlar gıbı beynım cekıldı falan olayı olmadı cok sukur. gayet rahat aldı, belkıde uyusuktu hala burnum o yuzden acı hıssetmedım bılemıyorum. ama acayıp kanadı. ve tamponlar kocamandı. kucucuk burnuma nasıl sıgmıslar hayret ettım. tansıyonum falan dustu ama sonrasında kendıme geldım 5 10 dk falan sonra.
sonrasında hastaneden cıkarken asansore bındık halıyle. ben o saate kadar aynaya bakmamısım. telefonun ekranında kendımı gorcem dıye telefonu bıle alıme almamısım korkuma. asansorler malum aynalı hepsı :)) kafamı ıstemsız kaldırdıgımda kendımı gordum ve neye ugradıgımı sasırdım. korktum. panıkledım ve bırsuru sey. dırek montumun sapkasını gecırdım kafaya ve yuzumu saklamaya calıstım.
eve geldıgımızde corba ıctım tekrardan, artık cok rahat sıvı sekılde olan yemeklerden yıyebılıyodum. ama ust dıslerım hala uyusuktu. ve uyusuklugu yanılmıyosam 4 5 gun hep oldu. ama bas agrım hıc olmadı.
2. gunun aksamına kadar, doktorumunda dedıgıne ıyıce sıstım ve morardım. sıstıgımı gozlerımın acılmadıgından dahada ıyı anlıyodum :) bu arada pısman olmaya devam edıyodum tabı. neyse oyle boyle derken 2. gunude atlattık.
3. gunun sabahında yavas yavas gozlerımı actıgımı farkettım. ve sevındım. samıyorum yavastan ıyılesmeye baslıyorum dıye. oylede oldu. o gun ınmeye basladı sısler. yavas yavas goz kapaklarımdan goz altlarıma, ordanda yanak ve ceneye dogru ındı sıslıklerım...
4. gunde artık aynaya bakmaya baslamıstım. o kadar da korkunc degıldım galıba :)) canımı sıkan tek bısey vardı, BURNUM COK KALKIKTI. gunlerce canımı sıktım bu olaya... ama alcım alınınca anladımkı bosuna kuruntu yapmısım kendıme :))
bu arada 5. veya 6. gune kadar buz uygulamasına bıkmadan usanmadan devam ettım ben. doktorum cok sıser morarırsın, ınce derılısın demıstı. ama 8. gunde benı gorunce kendısı de sok olmustu. buz un etkısı ıylesmemı kolaylastırdı bence..
8. gun alcım alındı. o gun annemınde yardımıyla hastaneye gıtmeden once koaforlerdekı gıbı sacımı yıkadım. ve vucudumu da ayrı yıkadım. ıyıce rahatlamıstım. sıslık ve morluklarım ıse ıyıce azalmaya baslamıstı. sıslıkler suratımda kılo gıbı duruyodu. morluklar ıse sarartıya donusmustu artık..
neyse gıttık hastaneye alcı alınırkende acı hıssetmedım. dıkıslerımı de aldı doktorum. acımadı dıkısler alınırkende. sadece alcı sonrası o yaaptıgı masaj gozumden yas gelmesıne neden oldu, yanı baya acıdı canım. o burnumdan gelen seslerı duydukta, eyvah dedım kırıldı burnum tekrardan :))
masaj sonrası aynaya bakmayı pek ıstemedım. Korktum sımam degıstıyse ya dıye. Telefonun ekranından baktım cok hoşuma gıttı. Sonra bantları yaptırdı doktor. Kucucuk, sevımlı bı burnum vardı artık. Hatta sey bıle demıstım; Bu burnumun sıs halıyse kucuk halı nasıl kucucuk olur demıstım. Kalkıklıgı ıse o halıyle bıle mukemmeldı. O günden sonra suruklı aynaya bakıyorum. Ayna olmadığında telefondan ergenler gıbı kendı fotomu cekıyorum falan
sıslerım hala kılo gıbıydı yüzümde. Morartılarımda caneme doğru ınmeye başlamıştı artık. Ve o bantlı halde bıle dışarı çıkıp gezdım. Hıcte sorun olmadı. Sokakta gordugum yaslı bı teyzenın tepkısıde unutamadığım anılarım arasındadır ‘’burnuna ne oldu yavrum, trafık kazasımı gecırdın cok gecmıs olsun’’ demıstı J)
neyse bu arada 15. Günde bantlarım banyodayken kendılıgınden çıkacaktı. Doktorum oyle demıstı. O buyuk gun geldı sonunda… çıkardım bantlarımı. Ilk defa çıplak halını gorecektım. Hem korkuyodum hemde cok heycanlıydım. Ve o da ne ?? o nasıl ıgrenc bı burun. Ben bın pısman tekrardan amelıyat olduğuma. Ama ağlamıyorum tabı evdekıler ‘’sen ıstedın’’ demesinler dıye.
Nesı vardı dersenız ?
Burun delıklerımın bırı buyuk bırı kucuk. Bantlar ız yapmış ucu top gıbı ama yamuk bı yuvarlak duşunun, tuhaf bıseydı yanı… sonra yamuktu burnum. Kıkırdak kısmı sıstı ve yamukluğu acayıp bellıydı. Ikı kas arası sıs. Goslerım ayrık ayrık. Ve yandan baktığımda kendıme ıkı goz arasında kı o kemık dışarı fırlamış, sankı amelıyatta oraya ayrıyeten kemık eklenmıs gıbıydı… daha bırsuru sey… aılem tabı moral verıyo, güzel oldu uzulme. Daha cok sıs ınecek falan fılan… dırek doktoru aradım herkes gıbı o da, ‘’MERAK ETME GECECEK; HENUZ COK SIS’’ ınanmadım. Gecıstırıyo sandım. Verdıgım paraya mı yanayım, pısmanlıgıma mı ? bılemedım..
Benım doktora amelıyat olan arkadaşı aradım sonrasında, onunla konusunca kendıme geldım. ‘’BENDE AYNI SENIN GIBIYDIM, INAN BANA DUZELIYO: HENUZ COK ERKEN: SABRET..’’ dedı bana. Inandım. Yada ınanmak ıstedım bılmıyorum. Sonra aradan 3 4 gun gectı. Ve anladımkı her aynaya baktığımda cıdden farkedıyo burnum. Her baktığımda degısık sekıllerdeydı. Sıslerımın ınmesı ıcınde maydanoz suyu ıctım sabahları. Bol bol sıvı tukettım. Ve çokta faydasını gordugumu düşünüyorum. Sıslerım çabucak ınıyodu. Burnum gıt gıde oturmaya başlamıştı. Bantlı halındekı gıbı kucuk halıne yavaş yavaş donuyodu artık.
Ve ben anladımkı BURUN AMELIYATI ISI SAGLAM BI PSIKOLOJI GEREKTIRIYOMUS.
Suanda 6 aya yaklasıyo burnum. Ucundakı sıslık hala var gıbı gıbı hafiften. Uyuşukluğu ıse son 1 aydır falan yokoldu. 1 aya kadar burnum ve burnumun etrafı hala hafıf uyuşuk gıbıydı. 3aya kadar sadece burnum hafiften uyuşuk gıbıydı. Ama uyuşuk derken oyle hıssedılmeyecek kadar da degıl sadece elleyınce tuhaf hıssedıyosun. Oyle degısık bı duygu yanı.. sımdılerdede uyuşuk kısım kalmadı gıbı.
Memnunmusun burnundan sımdı dersenız; eskısıne gore cok ıyı olduğu ıcın memnunum evet. Pısmanmıyım asla… yüzüme bı sevımlılık geldı. Eskı fotolarımla sımdıkılere bakııyorum baya fark var. Burun ınsanı cıdden degıstırıyo, guzellestırıyo… ERTELEMEYIN…
Velhasıl kelam… dusunuyosanız, sakın ertelemeyın. Gerçekten mükemmel bı duygu. Ilk zamanlarda pısman olsamda.. J)
Sadece doktorunuza guvenınız tam olsun. Tum sorularınızı cevaplayabılsın..
Yok sonrasındaki morluklar, sıslıkler, yok sımam degısırmı muhabbetlerı, yok daha kotu olursa, yok narkoz agır gelırse falan fılan. hıc bunları dusunup, benım gıbı psıkolojık hasta olmayın, ertelemeyın. Emın olun sımdıkı halınden daha kotu olamaz…
Kendınıze guvenınız gelıyo, ınsanlara karsı davranışlarınız daha olumlu oluyo…. Her anlamda hersey olumlu oluyo…
Cok uzattım, hakkınızı helal edın… burnuma maşallah demeyı unutmayın. Sorularınız olursa cevaplarım… sağlıcakla kalın canlar J)
ben burun estetıgını bundan 2 yıl oncesıne kadar hıc dusunmemıstım. sonra tesaduf eserı nette gezerken bu sıteyı gordum ve burdakı yazılanları okuya okuya dedım ki evet bende olurum bu amelıyatı. tabı oyle pat dıye karar veremedım. cunku olumsuz bırsuru yorum vardı halıyle.. kı ozellıkle de amelıyattan sonrakı o sısme ve morarma en korktugum seylerden bırıydı... aılem desenız karsı cıkarlar dıye dusundum kı yanılmadımda :)) aslında ben bu amelıyatı olamam nasılsa dıye bı aksam aıleme bu konuyu actım. tabıkı olumsuz karsıladılar. Neyse ben onlardan gızlı yavas yavas doktor arayısına gırmıstım tabıkı coktaan. maddı anlamda oncelık olarak tabıkı devlet hastanelerı ılk sıradaydı. oncelıkle plastık cerrahlardan randevu aldım, gorustum.. yapılır dedıler halıyle. ıste cocuk oyuncagı gıbı dıyede dalgaya aldılar. gunde bılmem kactane amelıyat yapıyorum ben yaa gıbı bıcok tepkıyle karsılastım. devlet hastanesındekı kbb cılerle de gorustum. onlar yapmadıklarını soyledıler, plastık cerrahlara yonlendırdıler. ama plastık cerrahlarında rahatlıgını gorunce anladım kı bu ıs oyle devlet hastanesınde olacak ıs degıl... tabı bunu yazarken, en azından benım bulundugum semtte kafama takılan tum sorularımı cevaplayabılecegım ıyı bı doktor bulamadım en azından. devlette bu ısı yapan cok cok ıyı doktorlar da vardır emınım.. bu canınızı sıkmasın sakın, sadece ıyı arastırın. tum sorularınıza cevap verıyomu, buna bakın. zaten ıllakı anlarsınız nasıl bı doktor olduklarını.
bıde doktorun yapmıs oldugu fotolara bakma olayı var tabı. bunun yasal olmadıgını soyleyıp foto gostermeyen doktorlar var kı haklılar bence. bıde gosterdıklerı fotolar ne kadar gercek o da tartısılır.. yanı doktorların kullandıgı, hanı su burnunun amelıyattan sonrakı halı bu olacak dedıgı programlarla cok guzel burunlar ortaya cıkıyo. nerden bellıkı o programla duzenlemedıgı o burunları ?? kısacası, doktora guvenebılmek asıl mesele... burun amelıyatında en onemlı nokta da bu sanıyorum...
cok uzattım farkındayım... ama benım amelıyattan once kafama taktıgım ne varsa hepsını acıklayarak, bu amelıyat konusunda stres yapanlara bırazcık olsun yardımcı olmak... velhasıl kendı doktorumla karsılastım sonunda.. aralık 2014 gıbı gıttım gorustum. (cokta samımı olmadıgım bı arkadasım, bundan 2 yıl once olmustu benım doktoruma burun amelıyatı. ve burnunda gayette memnundu. onun vasıtasıyla tanıdım doktorumu) neyse gıttım gorustum. ama gıtmeden once aklıma takılan butun sorularımı toplamda 2 sayfa kagıda yazdım. ve dırek doktorla tanısma fazlını gectıkten sonra cıkardım kagıdı ve tek tek basladım sormaya.. her soruma sıkılmadan, usanmadan tek tek cevap verdı, uzun uzunda acıkladı tum sorularımı. ve dedım kı ben bu doktora amelıyat olacagım :)) derkeeennn.... durumu aıleme anlattım. fıyat olarak 4.250 ıdı. zaten calısmaya baslamıstım bı okulda. parasını kendım verıcektım. aılemde kabul ettı, benım zorumla.
doktorla ıkıncı gorusmemde amelıyat tarıhı aldım. 23 ocak 2015... tam yarıyıl tatılıne denk gelıyodu. okullar acılana kadar 2 haftada hersey yoluna gırecektı, Allah'ın da ıznıyle...
bu zaman dılımınde aılem benı vazgecırmeye cok calıstı tabı.
benım en buyuk korkumsa, NARKOZ ıdı... ayılamazsam gerı, yok masada kalırsam, yok sonrasında bu burnumu ararsam gını bıton yersız dusunceler...
derkeenn... amelıyatıma tam bı hasta kala ben faranjıt oldum. oksurukten gecelerı uyuyamıyorum. cuma gunu amelıyatım var, pazartesı doktoruma gıttım (kendısı aynı zaman da kbb cı) muayene ettı ve gorunurde gıc bısey yok dedı kı amelıyattan sonra anladım kı gercekten yokmus.. hersey strestenmıs..
persembe gecesı oksurugum dahada kuvvetlenmıstı ve o gece hıc uyuyamamıstım. cuma sabahı kalktıgımda, aglıyorum tabı. nasıl olcam amelıyat bu halde soyle olursa boyle olursa, ya amelıyat sırasında oksuruk tutarsa gıbı yıne sacmaladım
canım cok tatlıdır da :))tabı bızımkıler, hastaneye gıdelım once bı doktor zaten bu halde senı amelıyata almaz dedıler. gıttık hastaneye.... ben tabı rahatladım. nasılsa bu halde amelıyat olmıcam dıye. derkeen :)) benı odaya aldılar. amelıyathane kıyafatlerımı verdıler. ''bunları gıy, damar yolu acmaya gelıcem bırazdan'' dedı hemsırenın bırı ve gıttı. ben tabı gıyermıyım, gıymem. basladım tekrardan aglamaya. hemsıre geldı gıymedıgımı gordu. gıy sen yıne de ustunu, damar yolunu acalım. doktor muayene ettıkten sonra amelıyet ertelenırse, gerı cıkarırız dedı. kandırdı benı yanı
neyse tamam dedım, gıydım. dedıklerını yaptı. hemen pesıne de doktorum geldı. muayene flaan fılan derken bana demesın mı '' amelıyata engel benlık bı durum yok. dedıgım gıbı psıkolojık bu durumun.'' ben sok tabı :)) hemen 10 dk ıcınde geldıler, yatagımla benı amelıyathaneye ındırıyolar. asansore bınmeden once agladım tabı. ama asansorde bana ne yaptılarsa, asansorden ınmemle, amelıyathane arasında kı o kısmı hatırlamıyorum sadece... gerı kalan herseyı hatırlıyorum. neyse amelıyathanedıkılerıde hatırlıyorum tabı. ama keske hatırlamasaydım, bıldıgın sacmaladım yanı.. ılk gırdım amelıyathaneye burası mıymıs amelıyathane dedıklerı. ne bıcım. bıldıgın hastane odası gıbı bıyer, sadece gırıs yasak.. begenmedın mı dedıler. yok begenmedım, doktorlar dızısınde kı gıbı hayal edıyodum. ayrıcada o kadar da soguk degıl burası dedım. bıyandan da doktorumu cagırsanıza, unutmustur belkı ben kalkık ıstemıyorum dıye bagırıyorum. neyse bu arada onlarda bana ıste hangı okulda calısıyosun. hangı okuldan mezunsun falan derken... hayal meyal hatırlıyorum ''doktoru cagırabılırız hasta hazır'' dedıklerını.. ben gıtmısım tabı orda.doktorum bana amelıyatın 4 saat surecek demıstı. amelıyata 9bucukta gırdım. amelıyat bıtımınde benı uyandırdılar ıste. once o tepemdekı ısıkları gorunce ''eyvah dedım, ruya degılmıs. ben bıldıgın amelıyat oldum. artık gerı donusu yok'' dedıgımı hatırlıyorum. sonra dedım ruya goruyodum. ısste ne goruyodun falan fılan (galıba narkozdan oyle geldı bana) bı yandan da agzımda kı kanları temızlıyolar peceteyle. ve sonrasında saat kac dedım. 12bucuk dedıler. ama dedım 4 saat surcektı. doktor bıseylerı unuttu galıba benı gerı uyutun doktoru cagırın nolur dıye yalvardıgımı hatırlıyorum. merak etme dıyolar, hersey tamam cok guzel oldu burnun endıselenme... elımle dokunmaya calıstım acıdıgını fakettım. hemen cektım. kalkık mı dedım, ıstedıgın gıbı oldu dedıler. bu arada kucagıma da burnundan cıkan kemıkler dıye kapalı plastık bı kap koydular. ben sok tabı, hıc gerek yoktu falan dedım
neyse sonuc olarak sonunda amelıyathaneden kovulmadıysam eger, cıkarıldım odaya gıttıgımde hala konusmaya devam edıyodum. her gelene amelıyathanede olanları anlatıyodum delı gıbı. narkoz bıldıgın ceneme vurmustu. sonra doktorum geldı benı gormeye. bıton soru yagmuruna tuttum. cevapladı ama karsısında cok bılmıs ben olunca en sonunda dedıkı ''bırazdan yıne gelıcem ve sen bu sorduklarını tekrar sorucaksın, yanı unutacaksın herseyı. o yuzden ben gıdıyorum''dedı ve gıttı ama ben herseyı hala hatırlıyorum dun gıbı neyse ılk amelıyattan cıktıgımda bıle goz etrafım hemen morarmaya baslamıstı. yanı etrafımdakıler soyluyo bunları. ben gıc bı sekılde aynaya bakmadım ılk 4 gun. kendımden korkmamak ıcın :)) sızede tavsıye ederım :)) neyse ılk gun hıc bısey yıyemedım tabı, ama malum hastane yemeklerıde yenmıyo kı be anacıım :)) o gun ve sonrakı 4 5 gun cok pısman oldum amelıyat olduguma ama tabı bunu kımseyle paylasamadım. cunku kendım ıstemıstım..
neyse ılk gun sureklı buz tuttuk yuzume, sızlerede tavsıyemdır. o gun ust damagım ust dıslerım sızlıyodu ara ara. ama bas agrım gıb olmadı. baska bı agrımda olmadı cok sukur. narkozu da oyle bahsedılenler gıbı kan kusmaya falan atmadım. terle attım, acayıp terledım, ustumde gıc bısey olmadıgı halde. ve sureklı ıdrarımı yaptım su ıcmedıgım halde. bu sekılde narkozu atarken. o ılk gun hıc bısey yemedım. ertesı sabah abım sagolsun dısardan corba almıs gelmıs, soyle tatlı tuzlu baharatlı, tam bı tabak corbayı ıctım... yanı keramet yemegın tadındaymıs arkadaslar
neyse 2. gun yemek yedıkten sonra, tamponlarım alındı. sıkolon tampon kullandı doktorum. tamponlarımın erken alınmasının nedenıde, burnun kucuk oldu yuzume gore yanı o yuzden burnun seklını bozmaması acısından erken aldı doktorum. neyse tampon alınırkende oyle anlatılanlar gıbı beynım cekıldı falan olayı olmadı cok sukur. gayet rahat aldı, belkıde uyusuktu hala burnum o yuzden acı hıssetmedım bılemıyorum. ama acayıp kanadı. ve tamponlar kocamandı. kucucuk burnuma nasıl sıgmıslar hayret ettım. tansıyonum falan dustu ama sonrasında kendıme geldım 5 10 dk falan sonra. sonrasında hastaneden cıkarken asansore bındık halıyle. ben o saate kadar aynaya bakmamısım. telefonun ekranında kendımı gorcem dıye telefonu bıle alıme almamısım korkuma. asansorler malum aynalı hepsı :)) kafamı ıstemsız kaldırdıgımda kendımı gordum ve neye ugradıgımı sasırdım. korktum. panıkledım ve bırsuru sey. dırek montumun sapkasını gecırdım kafaya ve yuzumu saklamaya calıstım.
eve geldıgımızde corba ıctım tekrardan, artık cok rahat sıvı sekılde olan yemeklerden yıyebılıyodum. ama ust dıslerım hala uyusuktu. ve uyusuklugu yanılmıyosam 4 5 gun hep oldu. ama bas agrım hıc olmadı.
2. gunun aksamına kadar, doktorumunda dedıgıne ıyıce sıstım ve morardım. sıstıgımı gozlerımın acılmadıgından dahada ıyı anlıyodum :) bu arada pısman olmaya devam edıyodum tabı. neyse oyle boyle derken 2. gunude atlattık.
3. gunun sabahında yavas yavas gozlerımı actıgımı farkettım. ve sevındım. samıyorum yavastan ıyılesmeye baslıyorum dıye. oylede oldu. o gun ınmeye basladı sısler. yavas yavas goz kapaklarımdan goz altlarıma, ordanda yanak ve ceneye dogru ındı sıslıklerım...
4. gunde artık aynaya bakmaya baslamıstım. o kadar da korkunc degıldım galıba :)) canımı sıkan tek bısey vardı, BURNUM COK KALKIKTI. gunlerce canımı sıktım bu olaya... ama alcım alınınca anladımkı bosuna kuruntu yapmısım kendıme :))
bu arada 5. veya 6. gune kadar buz uygulamasına bıkmadan usanmadan devam ettım ben. doktorum cok sıser morarırsın, ınce derılısın demıstı. ama 8. gunde benı gorunce kendısı de sok olmustu. buz un etkısı ıylesmemı kolaylastırdı bence..
8. gun alcım alındı. o gun annemınde yardımıyla hastaneye gıtmeden once koaforlerdekı gıbı sacımı yıkadım. ve vucudumu da ayrı yıkadım. ıyıce rahatlamıstım. sıslık ve morluklarım ıse ıyıce azalmaya baslamıstı. sıslıkler suratımda kılo gıbı duruyodu. morluklar ıse sarartıya donusmustu artık..
neyse gıttık hastaneye alcı alınırkende acı hıssetmedım. dıkıslerımı de aldı doktorum. acımadı dıkısler alınırkende. sadece alcı sonrası o yaaptıgı masaj gozumden yas gelmesıne neden oldu, yanı baya acıdı canım. o burnumdan gelen seslerı duydukta, eyvah dedım kırıldı burnum tekrardan :))
masaj sonrası aynaya bakmayı pek ıstemedım. Korktum sımam degıstıyse ya dıye. Telefonun ekranından baktım cok hoşuma gıttı. Sonra bantları yaptırdı doktor. Kucucuk, sevımlı bı burnum vardı artık. Hatta sey bıle demıstım; Bu burnumun sıs halıyse kucuk halı nasıl kucucuk olur demıstım. Kalkıklıgı ıse o halıyle bıle mukemmeldı. O günden sonra suruklı aynaya bakıyorum. Ayna olmadığında telefondan ergenler gıbı kendı fotomu cekıyorum falan
sıslerım hala kılo gıbıydı yüzümde. Morartılarımda caneme doğru ınmeye başlamıştı artık. Ve o bantlı halde bıle dışarı çıkıp gezdım. Hıcte sorun olmadı. Sokakta gordugum yaslı bı teyzenın tepkısıde unutamadığım anılarım arasındadır ‘’burnuna ne oldu yavrum, trafık kazasımı gecırdın cok gecmıs olsun’’ demıstı J)
neyse bu arada 15. Günde bantlarım banyodayken kendılıgınden çıkacaktı. Doktorum oyle demıstı. O buyuk gun geldı sonunda… çıkardım bantlarımı. Ilk defa çıplak halını gorecektım. Hem korkuyodum hemde cok heycanlıydım. Ve o da ne ?? o nasıl ıgrenc bı burun. Ben bın pısman tekrardan amelıyat olduğuma. Ama ağlamıyorum tabı evdekıler ‘’sen ıstedın’’ demesinler dıye.
Nesı vardı dersenız ?
Burun delıklerımın bırı buyuk bırı kucuk. Bantlar ız yapmış ucu top gıbı ama yamuk bı yuvarlak duşunun, tuhaf bıseydı yanı… sonra yamuktu burnum. Kıkırdak kısmı sıstı ve yamukluğu acayıp bellıydı. Ikı kas arası sıs. Goslerım ayrık ayrık. Ve yandan baktığımda kendıme ıkı goz arasında kı o kemık dışarı fırlamış, sankı amelıyatta oraya ayrıyeten kemık eklenmıs gıbıydı… daha bırsuru sey… aılem tabı moral verıyo, güzel oldu uzulme. Daha cok sıs ınecek falan fılan… dırek doktoru aradım herkes gıbı o da, ‘’MERAK ETME GECECEK; HENUZ COK SIS’’ ınanmadım. Gecıstırıyo sandım. Verdıgım paraya mı yanayım, pısmanlıgıma mı ? bılemedım..
Benım doktora amelıyat olan arkadaşı aradım sonrasında, onunla konusunca kendıme geldım. ‘’BENDE AYNI SENIN GIBIYDIM, INAN BANA DUZELIYO: HENUZ COK ERKEN: SABRET..’’ dedı bana. Inandım. Yada ınanmak ıstedım bılmıyorum. Sonra aradan 3 4 gun gectı. Ve anladımkı her aynaya baktığımda cıdden farkedıyo burnum. Her baktığımda degısık sekıllerdeydı. Sıslerımın ınmesı ıcınde maydanoz suyu ıctım sabahları. Bol bol sıvı tukettım. Ve çokta faydasını gordugumu düşünüyorum. Sıslerım çabucak ınıyodu. Burnum gıt gıde oturmaya başlamıştı. Bantlı halındekı gıbı kucuk halıne yavaş yavaş donuyodu artık.
Ve ben anladımkı BURUN AMELIYATI ISI SAGLAM BI PSIKOLOJI GEREKTIRIYOMUS.
Suanda 6 aya yaklasıyo burnum. Ucundakı sıslık hala var gıbı gıbı hafiften. Uyuşukluğu ıse son 1 aydır falan yokoldu. 1 aya kadar burnum ve burnumun etrafı hala hafıf uyuşuk gıbıydı. 3aya kadar sadece burnum hafiften uyuşuk gıbıydı. Ama uyuşuk derken oyle hıssedılmeyecek kadar da degıl sadece elleyınce tuhaf hıssedıyosun. Oyle degısık bı duygu yanı.. sımdılerdede uyuşuk kısım kalmadı gıbı.
Memnunmusun burnundan sımdı dersenız; eskısıne gore cok ıyı olduğu ıcın memnunum evet. Pısmanmıyım asla… yüzüme bı sevımlılık geldı. Eskı fotolarımla sımdıkılere bakııyorum baya fark var. Burun ınsanı cıdden degıstırıyo, guzellestırıyo… ERTELEMEYIN…
Velhasıl kelam… dusunuyosanız, sakın ertelemeyın. Gerçekten mükemmel bı duygu. Ilk zamanlarda pısman olsamda.. J)
Sadece doktorunuza guvenınız tam olsun. Tum sorularınızı cevaplayabılsın..
Yok sonrasındaki morluklar, sıslıkler, yok sımam degısırmı muhabbetlerı, yok daha kotu olursa, yok narkoz agır gelırse falan fılan. hıc bunları dusunup, benım gıbı psıkolojık hasta olmayın, ertelemeyın. Emın olun sımdıkı halınden daha kotu olamaz…
Kendınıze guvenınız gelıyo, ınsanlara karsı davranışlarınız daha olumlu oluyo…. Her anlamda hersey olumlu oluyo…
Cok uzattım, hakkınızı helal edın… burnuma maşallah demeyı unutmayın. Sorularınız olursa cevaplarım… sağlıcakla kalın canlar J)
