- Konu Sahibi gibigibiyim
- #41
Geçen arkadaşla konuştuk, ilk çocukta hayatı kaçırdım diye depresyona girdiğimi söyledim.
O da acele etmekten oluyor, halbuki zamanla oturacak her şey yerine dedi.
O zaman nasıl paniğe kapılmıştım, şu an 2 çocukla biliyorum ki gittikçe iyileşen bir süreçteyim.
Şu an temponuz yüksek, o git-geller çok yorucu zaten.
Çok boğucu, bi kahve içimlik zaman ayırmak için çaba harcamalısınız.
Ama zamanla kendinize daha rahat zaman ayırabileceksiniz.
O da acele etmekten oluyor, halbuki zamanla oturacak her şey yerine dedi.
O zaman nasıl paniğe kapılmıştım, şu an 2 çocukla biliyorum ki gittikçe iyileşen bir süreçteyim.
Şu an temponuz yüksek, o git-geller çok yorucu zaten.
Çok boğucu, bi kahve içimlik zaman ayırmak için çaba harcamalısınız.
Ama zamanla kendinize daha rahat zaman ayırabileceksiniz.
Çok planlı bir insanım, boş kaldığım her an plan yaparım ama yok olmuyor yani, yapmak istediğim çoğu şeyi yapamıyorum gün içinde, sığamıyorum bir güne, yani yemek, temizlik falan değil mevzu bahis şeyler.. Bir yere gitmek, bir arkadaşımla kahve içmek, spora başlamak... Olmuyorr olmuyorrrrr
Bi de zaten o saatler çocuğun kahvaltı saatleri işte. Evde de bi iş yok yaptığım işte ama çocukla ilgilenmek başlı başına bi iş zaten bilirsin 