- 12 Mart 2013
- 37.829
- 51.656
- 798
25 yaşındayım ama denediğim ilişkiler hep falso çıkıyor
Ben mükemmelim onlar pis demiyorum ama gerçekten hep bi falso, bi saykoluk bir yan çıkıyor adamlarda
Ya böyle iyi ki geçmişimdekiler olmamış şimdi bulduğum insanla çok mutluyum diyen oldu mu aranızda?
Ben aslında geçmiştekilere bakınca iyi ki diyorum onlarla olmamış
Ama iyi ki karşıma çıkmış diyeceğim biri de yok
Var mı yani öyle bir adam gerçekten dürüst olacak, düzgünce hatır hutur beni yaralamadan sevebilecek
Sonunda değer gördüğümü hissedebileceğim
Etrafımda düzenli ilişkisi olan insanları görüyorum, bende de olsa keşke diyorum
Annem de her görüştüğüm adamla evlenicem mi diye bekliyor
O da üzüyor beni
Yani öyle baskı yapmıyor ama mesela son beraber olduğum sosyopatla bile olanları anlatıyorum
"Bence çok kötü bir şey yapmamış. Sen şimdi evlenmek istesen evlenir mi bu seninle?" dedi üzerine
Üzüldüm öyle olunca
Yani sanki ben mecbur muyum onun bana yaptıklarını çekmeye sırf biri olacak hayatımda diye
Mesleği iyiymiş, sakin adammış, falanmış filanmış
Anne diyorum bak böyle böyle mokluklar yapıyor
Kabul edilebilir şeylermiş
Ya bence değil, size anlattım sizce de değildi konumdan biliyorsunuz
Böyle olunca da üzülüyorum, hep gözleri ışıldıyor falan
Ne bileyim İngilterede bi üniversitede işe girdim
"Tamam başarılısın onu anladım, onlar heyecanlandırmıyor beni başka biri var mı hayatında onu söyle onları duymak istiyorum artık" dedi buna da üzüldüm mesela
Kendisi erken menopoza girdi 38de
Aynısı bana olur diye de korkuyorum
Şimdi biriyle tanış, işleri oturt, evlen, anne ol kaç sene sürecek kimbilir bunlar ya?
Ki anne olmak istediğim şeylerden birisi şu hayatta
Düşündükçe sinirim bozuluyor
Ben mükemmelim onlar pis demiyorum ama gerçekten hep bi falso, bi saykoluk bir yan çıkıyor adamlarda
Ya böyle iyi ki geçmişimdekiler olmamış şimdi bulduğum insanla çok mutluyum diyen oldu mu aranızda?
Ben aslında geçmiştekilere bakınca iyi ki diyorum onlarla olmamış
Ama iyi ki karşıma çıkmış diyeceğim biri de yok
Var mı yani öyle bir adam gerçekten dürüst olacak, düzgünce hatır hutur beni yaralamadan sevebilecek
Sonunda değer gördüğümü hissedebileceğim
Etrafımda düzenli ilişkisi olan insanları görüyorum, bende de olsa keşke diyorum
Annem de her görüştüğüm adamla evlenicem mi diye bekliyor
O da üzüyor beni
Yani öyle baskı yapmıyor ama mesela son beraber olduğum sosyopatla bile olanları anlatıyorum
"Bence çok kötü bir şey yapmamış. Sen şimdi evlenmek istesen evlenir mi bu seninle?" dedi üzerine
Üzüldüm öyle olunca
Yani sanki ben mecbur muyum onun bana yaptıklarını çekmeye sırf biri olacak hayatımda diye
Mesleği iyiymiş, sakin adammış, falanmış filanmış
Anne diyorum bak böyle böyle mokluklar yapıyor
Kabul edilebilir şeylermiş
Ya bence değil, size anlattım sizce de değildi konumdan biliyorsunuz
Böyle olunca da üzülüyorum, hep gözleri ışıldıyor falan
Ne bileyim İngilterede bi üniversitede işe girdim
"Tamam başarılısın onu anladım, onlar heyecanlandırmıyor beni başka biri var mı hayatında onu söyle onları duymak istiyorum artık" dedi buna da üzüldüm mesela
Kendisi erken menopoza girdi 38de
Aynısı bana olur diye de korkuyorum
Şimdi biriyle tanış, işleri oturt, evlen, anne ol kaç sene sürecek kimbilir bunlar ya?
Ki anne olmak istediğim şeylerden birisi şu hayatta
Düşündükçe sinirim bozuluyor
Son düzenleme:
25 hiçbir şey için geç değil daha yolun başı. Ben erken evlendim gerçi. 22 yaşımda. Öyle gerekmisti. Aileden uzakta öğrenci hayatı gibi bir hayat yaşadık. Hiç gelincilik oynamadım. O şartlar olmasa bu yaşta evlenmezdim zaten. Hiç olumsuzluk yaşamamış olmama rağmen yine de çalışıp gezip tozan bekar kadınlara imreniyorum bazen ne bileyim. Rahatim ama bekarlık da başka bir şey. 
