26 ayda yaşlandım.

Nasıl mutlu oluyorum böyle olumlu sonuçlanan canavar çocuk hikayelerini okuyunca anlatamam :) maalesef destek alacağım hiç kimse yok. Abimin esi kanser hastası son evrede. Yatalak su anda maalesef. Ailem dönüşümlü olarak ona bakıyorlar ve uzaktalar. Bir de ben yük olamam onlara. Elimden geldiğince böyle bir çocukla ben destek olmaya çalışıyorum. Bu ayrı bir dert konusu zaten...

Eşimin ailesi yoğun şekilde çalışan insanlar. Zaten evde oldukları zamanda da tahammül edemiyorlar oğluma. En fazla on dakika... Eşimle baş başa yemek yemek mı :) bu bir hayal şimdilik. Zira akşam yemeğini bile birlikte yiyemiyoruz artik. Sofraya saldırıp dağıtıyor oğlum. Aç kalmamak için sırayla yiyoruz.

Kreş maddi olanaklar dolayısıyla su an imkansız. Oğlum doğunca iş hayatına üç yıl ara verip kendim büyütmek istedim. Bir yıl sonra döneceğim ise. Ancak o zaman kreş mümkün olabilir. Bazen gözümü karartip ise döneyim vereyim krese diyorum ancak henüz konuşamadığı için kıyamıyorum.

Cok cok gecmis olsun :(
Destek olacak birileri olsa cok iyi olurdu, yalniz çocuk buyutmek zaten coook zor, bir de cocuk boyle hareketli olunca.

Ah keske o zamanlar boyle telefonlarimiz olsaymis da videoya cekseymisim, bahsettigim cocugu :) yoktu boyle cocuk ya, annesi bakkala bununla gidemezdi dukkani dagitiyor diye, bize birakirdi, o 10 dk da eve bomba dusmus gibi olurdu :) bizim kopegimiz vardi yusufun sesini duyunca koltugun altina girer, cocuk gidene kadar cikmazdi, ben de sirf dur cocuk biyerini kiracaksin dedim diye az dayagini yemedim :) iste oyle boyle derken buyudu de koca yakisikli delikanli oldu.

Bence yaza kadar konusmayi ogrenir bez sorunu da hallolur sonra yavastan ise dönüş konusunu gundeme alirsiniz, ben de 4 yil ara vermistim, 3-4 yilin is gorusmelerinde geri dönüşü olmsuz oluyor, o boslugu cok uzatmamak lazim.
 
Bakın, aynısının laciverti burada :D
https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/benden-3-4-tane-klonlasalar-ne-guzel-olur.1035691/

Biraz dağılın gülün diye diyorum, yoksa anlıyorum nasıl tükendiğinizi ve sinire kaldığınızı. Ben bazen eşime "Çocuk olunca çekiliyor ya, garip. Aklı başında biri yapsa şunları, herhalde kafa göz dalardım" dediğim olur, boğazımın yukarısına kadar dolduğumda.

Isırma huyu için, ne kadar doğrudur bilmiyorum; ben de oğlumu ısırdım.
Bunu biraz açayım, çünkü böyle yazınca saçma durdu. İlla 12-13 aylık çocuk anlamaz, o zamana kadar da tepki vermedim, hala daha "Uf oldum ama" derim bazen dalar yapar, sonra sarılır. Olayı anlatayım; sürekli ısırıyordu, sürekli... Dişten yapar dedim, alakası yok, beni ısırıyor bir tek. Ağlama taklidi yaptım olmadı, yapma oğlum dedim olmadı, kuzum sevgimizi bu şekilde göstermeyiz, bak böyle cicii diye sev dedim gösterdim olmadı, olmadı olmadı... Yine bir gün geldi öyle bir ısırdı ki anlatamam içim uğundu. Ben de yavaşça aldım elini "Bak oğlum" dedim hafif ısırdım. Gözü doluverdi. "Böyle yapınca acıyor kuzum, yapmayalım tamam mı?" dedim. O gün bitti ısırma huyu.

Belki denk geldi bilmiyorum, yanlış mıdır doğru mudur onu da bilmiyorum, içgüdüsel olarak böyle yaptım.

Bunun haricinde vurma vb. oluyor kimi çocukta, sabırla söyleyecek, kimi zaman uyaracak ve çoğu kez tepkisiz kalmayı başaracaksınız ki bunu bir dikkat çekme unsuru haline getirmeyecek.

Biz de doktor-pedagog gittik, gerçi bizim kaka sorunu için gittik. Konumda uzatmadan geçtim ama baya baya eziyetti bizim için. Şimdi düzene giriyor dilimi ısırayım. Ağlamadığı bir gün geçmezdi, çığrıklar, tutma çabaları, yürüdü, kaçmalar vb...
Tepkisiz kaldım. "Normal bir şey bu kuzum, kaka yapıyorsun" dedim geçtim. Önceden bildiğiniz durur teselli verirdim, seve seve... Meğer ben severek o ağlamayı pekiştiriyormuşum. Hiçbir şey yapmayınca "Normal" bilinci oturuyor.
Bunu dilerseniz doktorunuza bir danışın.

Geçecek bu günler diyorum ben de, büyüyecekler... Sağlıklı olsunlar, iyi olsunlar yeter ki deniyor, geçecek...
 
Yok dışarıdan pek müdahale olmadı. Buna meyilli bir eşim ve ailesi var lakin müsaade etmedim. Doğduktan bir saat sonra üzerini giydirmeye çalışan hemşire "bunun eki ayağı durmuyor yahu" demişti. Yani hep böyleydi. Hep hareketliydi. Hayır kelimesini ne fazla ne eksik kullandım. Ancak ise yaramadı. Anlık çözüm olsa da mutlaka aynı eylemi tekrarladı.
Cok zor gercekten soz dinlemeyen bir cocukla ugrasmak.Rabbim yardimciniz olsun. Mutlaka bir destek alin ama olur mu ? Cunku bu durum sizi depresyona itebilir
 
Oglumun dagitmalari bitti gibi...yani zaamn zaamn cok dagitiyor zaman yuzune bile bakmiyor cekmecelerin...birebir temas istiyor hep...o yoruyor beni
Oturdugumu bi gorsun nasil sinirleniyor
Istiyor ki devamli iş çikarayim kendime haraket halinde olayim...kanepeye uzanmam hayal zaten hayatta oturtmaz bile
Yok benimki dışarıda da aynı. Gerçekten çaresiz kalmasam yakinmam oğlum için. Lakin nefes almak zulüm geliyor artık.
 
Cok cok gecmis olsun :KK43:
Destek olacak birileri olsa cok iyi olurdu, yalniz çocuk buyutmek zaten coook zor, bir de cocuk boyle hareketli olunca.

Ah keske o zamanlar boyle telefonlarimiz olsaymis da videoya cekseymisim, bahsettigim cocugu :) yoktu boyle cocuk ya, annesi bakkala bununla gidemezdi dukkani dagitiyor diye, bize birakirdi, o 10 dk da eve bomba dusmus gibi olurdu :) bizim kopegimiz vardi yusufun sesini duyunca koltugun altina girer, cocuk gidene kadar cikmazdi, ben de sirf dur cocuk biyerini kiracaksin dedim diye az dayagini yemedim :) iste oyle boyle derken buyudu de koca yakisikli delikanli oldu.

Bence yaza kadar konusmayi ogrenir bez sorunu da hallolur sonra yavastan ise dönüş konusunu gundeme alirsiniz, ben de 4 yil ara vermistim, 3-4 yilin is gorusmelerinde geri dönüşü olmsuz oluyor, o boslugu cok uzatmamak lazim.

Umudum yeşerdi valla :) inşallah benim oğlan da buyuyunce akıllı bir çocuk olur.

İş konusunda zaten kendime güvenim azaliyor zaman geçtikçe. Hem ev, hem çocuk, hem de isi idare edemem diye düşünüyorum. Bir de çocuklu bir anneye iş vermeye pek hevesli değil kurumlar. Özel sektörde calistim yıllarca. Oğlumla pek mümkün değil ama sanırım devlet için kolları sıvayip calismaliyim.
 
Hayir kelimesini ogretmek gerekiyor . 10 aylik yegenim hayir diyince once bakiyor sonra birakiyor.(oda asiri haraketli bir cocuk ) Acaba siz bunu mu eksik yaptiniz ? yada verdiginiz egitime kaynaniz ,esiniz falan karisti mi ? Bana bu tamamen egitimsizliktem kaynakli gibi geldi.
Benim oglum hayir kelimesini duydugu an yerlere atiyor kendini...cıglik cigliga kaliyor...biri ďisardan dinlese bu cocuga iskence yapiyorlar der...
 
Umudum yeşerdi valla :) inşallah benim oğlan da buyuyunce akıllı bir çocuk olur.

İş konusunda zaten kendime güvenim azaliyor zaman geçtikçe. Hem ev, hem çocuk, hem de isi idare edemem diye düşünüyorum. Bir de çocuklu bir anneye iş vermeye pek hevesli değil kurumlar. Özel sektörde calistim yıllarca. Oğlumla pek mümkün değil ama sanırım devlet için kolları sıvayip calismaliyim.

Ben 7 ay kadar is aradim, hep karsima 4 yil ara vermissiniz, cocuk var vs diye ciktilar. Sonunda da eski is arkadaslarimla bir ise giristik, yoksa hala is bulamiyordum. Cidden o arayi cok uzatmamak lazim, insan evde oturdukca da is hayati zor geliyor, nerdeyse 1 yıl olacak alisamadim ben.
 
allah yardimciniz olsun
her cocuk farklidir ama boylesini hic duymadim hic gormedim
pedagoga giturun diyecektim ama durumunuz yokmus , babam bizi hep mutsuz cocuk hircinlasir aglar mutlu cocuk aglamaz diye buyuttugu icin cani gonulden inanirim buna , acaba oglunuzu mutsuz eden birseyler mi var?
anlattikkariniza gore cok ilgilisiniz zaten fazlasi mumkun degildir ama bilemedim karsiniza alip konussaniz anlatsaniz cok yoruldugunuzu ve uzuldugunuzu

kendi oglumun 26 aylik halini hatirliyorum ben cok konusurdum , bizim toplumda genel kani brbrklerin anlamayacagidir ama inanin anliyorlar , benimki simdi 9 yasinda gecen hafta rehberlik ogretmeni cagirdi gittim , kendini bu kadar guzel ifade eden bir cocuk daha gormedim dedi , cok konusuyorsunuz onunla belli ki dedi , inanin dogdugundan beri herseyi sebebiyle ve sonucuyla anlatirim ben cok faydasini gordum , bikmadan usanmadan ona defalarca anlatin , yaptiklarinin sonuclari olacagini da anlatin inanin anliyorlar
 
Bakın, aynısının laciverti burada :KK70:
https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/benden-3-4-tane-klonlasalar-ne-guzel-olur.1035691/

Biraz dağılın gülün diye diyorum, yoksa anlıyorum nasıl tükendiğinizi ve sinire kaldığınızı. Ben bazen eşime "Çocuk olunca çekiliyor ya, garip. Aklı başında biri yapsa şunları, herhalde kafa göz dalardım" dediğim olur, boğazımın yukarısına kadar dolduğumda.

Isırma huyu için, ne kadar doğrudur bilmiyorum; ben de oğlumu ısırdım.
Bunu biraz açayım, çünkü böyle yazınca saçma durdu. İlla 12-13 aylık çocuk anlamaz, o zamana kadar da tepki vermedim, hala daha "Uf oldum ama" derim bazen dalar yapar, sonra sarılır. Olayı anlatayım; sürekli ısırıyordu, sürekli... Dişten yapar dedim, alakası yok, beni ısırıyor bir tek. Ağlama taklidi yaptım olmadı, yapma oğlum dedim olmadı, kuzum sevgimizi bu şekilde göstermeyiz, bak böyle cicii diye sev dedim gösterdim olmadı, olmadı olmadı... Yine bir gün geldi öyle bir ısırdı ki anlatamam içim uğundu. Ben de yavaşça aldım elini "Bak oğlum" dedim hafif ısırdım. Gözü doluverdi. "Böyle yapınca acıyor kuzum, yapmayalım tamam mı?" dedim. O gün bitti ısırma huyu.

Belki denk geldi bilmiyorum, yanlış mıdır doğru mudur onu da bilmiyorum, içgüdüsel olarak böyle yaptım.

Bunun haricinde vurma vb. oluyor kimi çocukta, sabırla söyleyecek, kimi zaman uyaracak ve çoğu kez tepkisiz kalmayı başaracaksınız ki bunu bir dikkat çekme unsuru haline getirmeyecek.

Biz de doktor-pedagog gittik, gerçi bizim kaka sorunu için gittik. Konumda uzatmadan geçtim ama baya baya eziyetti bizim için. Şimdi düzene giriyor dilimi ısırayım. Ağlamadığı bir gün geçmezdi, çığrıklar, tutma çabaları, yürüdü, kaçmalar vb...
Tepkisiz kaldım. "Normal bir şey bu kuzum, kaka yapıyorsun" dedim geçtim. Önceden bildiğiniz durur teselli verirdim, seve seve... Meğer ben severek o ağlamayı pekiştiriyormuşum. Hiçbir şey yapmayınca "Normal" bilinci oturuyor.
Bunu dilerseniz doktorunuza bir danışın.

Geçecek bu günler diyorum ben de, büyüyecekler... Sağlıklı olsunlar, iyi olsunlar yeter ki deniyor, geçecek...

Bir solukta okudum konudaki yazınızı. Sukredecek bir şey buldum neyse ki. Poposuyla derdi yok bizim oğlanın :)

Ben nasıl anlatsam bilemedim ki. Yumuşak yaklaşınca gözlerini gözlerime dikip inadına yapıyor. Dolayısıyla hafif sert bir çıkış yapmak gerekiyor durması için.

Bir bebek neden çıplak vücudu tirmalamak ister ki? Hayır yani ne mana. Kiyafetimi değişirken her seferinde bacagimda bir tırmık izi oluyor. Öyle hafif degil derin bir yırtık. Isırma huyu sadece ofkelenince oluyor ama tirmalamak hobisi.
 
Valla hatirlarmisiniz bilmem bi ara süper dadi diye bi program vardi dadi eve gelip 1 haftada mum ediyordu cocuklari.. gözde biseydi adi hatirlayamadim . Ve ücretsiz geliyordu. Ben olsam bi arstirirdim oda zaten boyle hircin cocuklari egitiyordu.
Allah sabir versin.
 
allah yardimciniz olsun
her cocuk farklidir ama boylesini hic duymadim hic gormedim
pedagoga giturun diyecektim ama durumunuz yokmus , babam bizi hep mutsuz cocuk hircinlasir aglar mutlu cocuk aglamaz diye buyuttugu icin cani gonulden inanirim buna , acaba oglunuzu mutsuz eden birseyler mi var?
anlattikkariniza gore cok ilgilisiniz zaten fazlasi mumkun degildir ama bilemedim karsiniza alip konussaniz anlatsaniz cok yoruldugunuzu ve uzuldugunuzu

kendi oglumun 26 aylik halini hatirliyorum ben cok konusurdum , bizim toplumda genel kani brbrklerin anlamayacagidir ama inanin anliyorlar , benimki simdi 9 yasinda gecen hafta rehberlik ogretmeni cagirdi gittim , kendini bu kadar guzel ifade eden bir cocuk daha gormedim dedi , cok konusuyorsunuz onunla belli ki dedi , inanin dogdugundan beri herseyi sebebiyle ve sonucuyla anlatirim ben cok faydasini gordum , bikmadan usanmadan ona defalarca anlatin , yaptiklarinin sonuclari olacagini da anlatin inanin anliyorlar

Bu hususta eksik olduğumu kabul edebilirim sanırım. Asla ilgisiz bir anne degilim ancak konuşmayı çok sevmiyorum. Kendimi epey zorlayıp oglumla sık sık konuşmaya çalışıyorum ancak sanırım yeterli olmuyor. Anlamayacagini dusundugumden değil de konuşmak zor geldiğinden, belki de buna enerjim kalmadığından az konuşuyor olabilirim. Belki bu da bir etkendir böyle olmasında.
 
Merhaba hatunlar.
Oğlumla ilgili açtığım ikinci konu sanırım. Elbette benim hayatımda da kaynana, elti, görümce üçlüsü mevcut. Eşimi de bogazlamak istiyorum ancak şu anki en büyük sorunum oğlumun davranışları. Önceki konumda önerilen her şeyi denedim lakin daha da kötüleşti gidişat.

Sizlere oğlumla geçen bir günü anlatayım, bir de böyle deneyeyim belki farklı öneriler gelir.

Sabah uyanıyoruz. Gözünü açtığı anda fırlayıp yataktan inmeye çalışıyor. Kesinlikle gerinme, uyku açma gibi zaman kaybettirecek eylemlerde bulunmuyor. Bu sırada onu öpüyor seviyorum. Onu severek evi dagitmasini engelledigim için kızıp ya tirmaliyor ya da vuruyor. Sabahın ilk saatlerinde olduğumuz için henüz sabirliyim...

Kahvaltı hazırlamaya gidiyoruz. Ben tabak alana dek tüm dolaplar boşalıyor, ortada bir eşya varsa fırlatıyor. Fırıni çalıştırıyor, kapatınca aynı eylemi defalarca tekrarlıyor. Kendi haline bırakıyorum, çaktırmadan kapatıyorum. Çöpler etrafa saçılıyor vs. Kavga gürültü o kahvaltı hazırlanıyor lakin benim damarlarim çekiliyor sinirden.

Kahvaltı yaparken olur da iyi gunundeyse ki bu çok nadir oluyor. Kahvaltıyı yaptırıyorum. Tabi ki onunde oyalanacagi bir şeyler mutlaka olmalı. Bir şey yapmadan sabit durdugu tek bir saniye bile yok. Beş dakika sonra hareket etme ihtiyacı başlıyor ve etrafa tukuruyor agzindakileri. Yapma etme demek faydasız. İnadına tukuruyor.

TV genellikle izlenmiyor evimde. Buna vakit yok zaten. Lakin olur da birkaç saniye bakacak olsam anında fişini çekiyor. Evi supurmem imkânsız. Ya fişi çekiyor ya kapatma tuşuna basiyor. Bulaşık yikayamiyorum, yemek yapamıyorum. Müsaade etmiyor.

Isırma, vurma, tirmalama günlük rutinimiz. Tuvalete gidersem benimle birlikte gelip dolaptaki deterjanları boşaltıyor. Engel olursam tuvalet kağıdını parçalara ayırıp banyonun her tarafına atiyor. Bu yuzden genelde tuvalete gitmiyorum. İcimde tutuyorum çok zevkli.

Alt değiştirme ve kıyafet değiştirme sırasında savaş yaşanıyor. Asla müsaade etmiyor. Yerinde durmuyor vs.

Yazacak o kadar çok şey var ki, çocuğunu kötüleyen anne olmaktan rahatsız olduğum için bu kadarı yeterli.

Sevgili kizkardeslerim ben tükendim. Bir uzmana goturdum. Yaşının çok küçük olduğunu bir şey yapılamayacağını söyledi. Hayatım bitmiş gibi hissediyorum. Yemek yiyebilmek bile lukse dönüştü. Isı gücü bırakıp parka götürüyorum caddenin ortasına oturup kalkmıyor. Arabalar geçiyor kucağıma alıp kaldırıyorum bu sefer de gelsin sol kroşe. Tırmık, isirma. Dışarıya çıkarmak adeta işkence.

Yahu bir çocuk hiç mi yorulmaz. Hiç mi durmaz. Sorun çıkarmadığı bir eylem dahi olmaz mı? O kadar tükendim ki artık bağırmaya başladım. Kendimi tutamıyorum. Lütfen, tecrübeli anneler varsa bir yol yöntem söylesin. Ben artık çaresizim bu hususta.
Allahım ne kadar yaramazmış oğlunuz. Siz ona, hamsterlerin içinde döndüğü tekerlekten yaptırın boyuna göre. Atın içine, koşsun dursun. Valla aklıma başka çare gelmedi. Hamileyken enerji içeceği mi içtiniz ne yaptınız?!!
 
Allahım ne kadar yaramazmış oğlunuz. Siz ona, hamsterlerin içinde döndüğü tekerlekten yaptırın boyuna göre. Atın içine, koşsun dursun. Valla aklıma başka çare gelmedi. Hamileyken enerji içeceği mi içtiniz ne yaptınız?!!

Hamileyken oğlumun aynisindan bir öğrencim vardı ve canımdan bezdirmisti. Kinadim mi ne yaptım bilmiyorum ki.
 
Bir solukta okudum konudaki yazınızı. Sukredecek bir şey buldum neyse ki. Poposuyla derdi yok bizim oğlanın :)

Ben nasıl anlatsam bilemedim ki. Yumuşak yaklaşınca gözlerini gözlerime dikip inadına yapıyor. Dolayısıyla hafif sert bir çıkış yapmak gerekiyor durması için.

Bir bebek neden çıplak vücudu tirmalamak ister ki? Hayır yani ne mana. Kiyafetimi değişirken her seferinde bacagimda bir tırmık izi oluyor. Öyle hafif degil derin bir yırtık. Isırma huyu sadece ofkelenince oluyor ama tirmalamak hobisi.

Geçecek... Daha çok akıllanacak ve durulacak.
pelin- pelin- bir komşu çocuğu örneği vermiş, bir an kendimi okuyorum sandım. Hatta devamındaki iltifatları da bana yapılmış gibi aldım bi hoşuma filan gitti :KK70:
Çok dua ettim, çocuğumun çocukluğu bana benzemesin diye ama genler işte... :)
İnat dönemi de olacak, savaş dönemi de olacak, kaçış dönemi de olacak... Kimi çocuk böyle, akıl kısmı tamam da, fikir kısmı erken oturmuyor bazısında. Ben bunu yaparım zarar veririm-zarar görürüm düşüncesinden ziyade, maceraya yönelik oluyorlar. Siz iyi bir annesiniz, sevgi dolu ve sabırlı; hamuru yoğuracak sizsiniz; bu yüzden gittikçe düzelecek.

İçgüdüsel davranıyorum ben bazen, çünkü evdeki hesap çarşıya uymuyor. Göç yolda düzelir misali, hırpalamadan, sabırla, sevgiyle... Tabi disipline ederek. Arada bir sert çıkmanız gerekiyorsa çıkın, sizin çocuğunuz, siz bilirsiniz ayarını. Ceza vb. için henüz çok erken bu arada, eğer böyle bir uygulamanız varsa, yapmayın; ancak disiplinli olun tabi. Hayır ise hayır olarak kalsın, o "Hayır"ın nedenini de basit ve mantıklı cümlelerle açıklayın. Sebebini bilsin.
 
Geçecek... Daha çok akıllanacak ve durulacak.
pelin- pelin- bir komşu çocuğu örneği vermiş, bir an kendimi okuyorum sandım. Hatta devamındaki iltifatları da bana yapılmış gibi aldım bi hoşuma filan gitti :KK70:
Çok dua ettim, çocuğumun çocukluğu bana benzemesin diye ama genler işte... :)
İnat dönemi de olacak, savaş dönemi de olacak, kaçış dönemi de olacak... Kimi çocuk böyle, akıl kısmı tamam da, fikir kısmı erken oturmuyor bazısında. Ben bunu yaparım zarar veririm-zarar görürüm düşüncesinden ziyade, maceraya yönelik oluyorlar. Siz iyi bir annesiniz, sevgi dolu ve sabırlı; hamuru yoğuracak sizsiniz; bu yüzden gittikçe düzelecek.

İçgüdüsel davranıyorum ben bazen, çünkü evdeki hesap çarşıya uymuyor. Göç yolda düzelir misali, hırpalamadan, sabırla, sevgiyle... Tabi disipline ederek. Arada bir sert çıkmanız gerekiyorsa çıkın, sizin çocuğunuz, siz bilirsiniz ayarını. Ceza vb. için henüz çok erken bu arada, eğer böyle bir uygulamanız varsa, yapmayın; ancak disiplinli olun tabi. Hayır ise hayır olarak kalsın, o "Hayır"ın nedenini de basit ve mantıklı cümlelerle açıklayın. Sebebini bilsin.

Keşke bana benzeseydi oğlum. İnanılmaz sakin ve uslu bir bebekmisim. Çocukken de elime bir kitap verdiklerinde saatlerce durabilirdim. Bana çekmemiş işte. Kesin babası zalımdır çocukken.

Son on beş gündür zivanadan çıktım. Bagiriyorum sürekli ve haliyle oğlum da daha çok hircinlasti. Sonra gelsin vicdan azabı. En azından yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi. Zira çevredeki insanlar oğluma vebalı muamelesi yapıyor.
 
Hamileyken oğlumun aynisindan bir öğrencim vardı ve canımdan bezdirmisti. Kinadim mi ne yaptım bilmiyorum ki.
Olabilir bak! İnanırım böyle şeylere. Bir gün çok şişman bir kadınla " sen nasıl taharet alıyorsun" diye takılmıştım. Hani öyle göbeği vardıki eli uzanmayacak. Ben o zaman 47 kilocuktum. 70 olmam bir sene sürmedi. Allahın sopası yok. Ama verdim şimdi o kiloları. Çok şükür.
 
Bu hususta eksik olduğumu kabul edebilirim sanırım. Asla ilgisiz bir anne degilim ancak konuşmayı çok sevmiyorum. Kendimi epey zorlayıp oglumla sık sık konuşmaya çalışıyorum ancak sanırım yeterli olmuyor. Anlamayacagini dusundugumden değil de konuşmak zor geldiğinden, belki de buna enerjim kalmadığından az konuşuyor olabilirim. Belki bu da bir etkendir böyle olmasında.
cok ilgilendiginiz belli oluyor ama sizin enerjiniz de tukeniyodur , yoruluyosunuz , geriliyorsunuz ve coxuk da tum bunlari hissettigi icin daha cok hircinlasiyordur
size bol bol konusmanizi tavsiye ediyorum , anlatin , zorlayin kendinizi buna , zamane coxuklari cok farkli , algilari , gelisimleri gercekten farkli , konusmanizin fark yaratacagina cok inaniyorum
 
cok ilgilendiginiz belli oluyor ama sizin enerjiniz de tukeniyodur , yoruluyosunuz , geriliyorsunuz ve coxuk da tum bunlari hissettigi icin daha cok hircinlasiyordur
size bol bol konusmanizi tavsiye ediyorum , anlatin , zorlayin kendinizi buna , zamane coxuklari cok farkli , algilari , gelisimleri gercekten farkli , konusmanizin fark yaratacagina cok inaniyorum

Tesekkur ederim bunu deneyeceğim. Her ne kadar nasıl yapacağımı bilmesem de :) su meşhur göz seviyesine inme önerisi ile sakince çalışmalara baslayayayim madem. Hoş, ben cümleye başlamadan tokadı yerim sipadan lakin sabır...
 
Sizi gercekten cok iyi anliyorum benim oglum anlattiginiz kadar degildi fakat yine de cok yaramazdi hiperaktif teshisi konulmustu ve cok mucadele ettim bir saniye yerinde durmazdi ve ben caresizlikten agladigimi biliyorum ben 3 yasina kadar sadece onunla ilgilendim cok sabir isteyen bisey ama birebir pozitif bi sekilde ilgilenildiginde sikayetlerimizin azda olsa azaldigini farkettim biraz sabir oglum suan 5 yasini bitirdi cok sukur o eski halonden eser yok cok sakin sessiz uysal bi cocuk oldu suan yani bebekken yaramaz olanlar buyuyunce daha akilli ve uysal oluyormus onu anlamis oldum . Allah yardimcin olsun bi pedogogla gorusebilirsiniz o size cocuga nasil tepki vermeniz gerektigini anlatir.
 
Tesekkur ederim bunu deneyeceğim. Her ne kadar nasıl yapacağımı bilmesem de :) su meşhur göz seviyesine inme önerisi ile sakince çalışmalara baslayayayim madem. Hoş, ben cümleye başlamadan tokadı yerim sipadan lakin sabır...
gangstanin yazdiginin benzerini ben yasamistim
4-5 yaslarinda xok vurmaya basladi , artik sabrim tukendigi bi anda ben de caktim bi tane tabi cok sert degil ama cani hafif acimisti , neye ugradigini sasirdi
gordun mu hos mu dedim ? diilmis dedi ve bir daha hic vurmadi , ilk ve sondur bu arada yanlis anlasilmasin
sizinki cok kucuk boyle bir ders icin size tekme tokat dalsa da konusun siz
 
Back
X