Peki neden açıklayabilir misiniz ?
Nasil kisaca ozetleyebilirim bilemedim
Bizim iki oglumuz var , biri esimin biri benim , ikisi de cok sakin , cok akıllı, cok uyumlu cocuklar
Ben hep kizim olsun isterdim , esim de hep kizi olsun istermis , o yuzden ortak yapimin kiz olmasini cok istedik ve oldu da
Ama kizimiz tam bir canavar , ailede hic kimseye benzemiyor inanilmaz yaramaz ve zor bir cocuk , özellikle iki yas donemi cok cok zor gecti ve bu durum bizim ailemizin tum dengelerini yerinden oynatti
Ben ogluma hic vakit ayiramadim cunku kizim tum zamanimi aliyordu bu da beni vicdanen cok rahatsiz etti , eşimle cok sahane bir ikiliydik ama kizim aramiza girdi , esim kiziyla guzel bir iliski kurmayacalisti cunku gercekten oglanlara harika babalik yapiyordu ama kizim onu dogdugu andan itibaren reddetti
Kizim su anda 4 yasina girmek uzere ve daha son bir kac aydir babasiyla arasi iyi , kizimim bu kotu davranislari esimi cok mutsuz etti ve depresyona girdi
Aslinda bu anlattiklarim yaklasik bir sene surdu ama o bir senede eminim pek cok aile dagilir , pek cok cift bosanirdi ama biz bir sekilde toparladik tekrar mutlu bir aile olduk ama ben cok yiprandim , baya baya bosanmayi kafaya takmistim gecen sene
Dedigim gibi her cocuk ayni degil , her ailede ayni seyler yasanmiyor ama ben sunu anladim her çocuk da eve mutluluk getirecek diye bir kural yokmus
Ben oglumda cocuk evin nesesidir , olmazsa olmazidir derdim ama simdi oyle düşünmüyorum mesela cunku gercekten zor cocuk diye bir kavram varmış, inaanin dunyaya gelmesini sorgulatiyormus
İnsallah senin gonlune gore olur hersey , bizde su anda hersey iyi hatta kizim az once babammmm diye daldi eve gulduk ama bir sene once sacimizi basimizi yolup geceleri agliyorduk kari koca karsilikli