+30 yaş üstü yalnız kadınlar sizce neden yalnızsınız?

27 yaşında biri olarak yalnızlığımın sebebi birini aramamak galiba. Girdiğim herhangi bir ortamda bile kafamı kaldırıp, etrafıma bakmıyorum. Sağdan soldan şöyle biri var görüşmek ister misin teklifleri geliyor ama onlara da yok diyorum. Çünkü kendimi bir ilişkinin sorumluluğunda göremiyorum. Belki de beni çekecek biri gelmedi henüz bilemiyorum.
Bir de şu an maddi olarak bir hayat standartım var çok şükür. Bunun altına düşecek herhangi bir durumun içinde bulunmak istemiyorum.
 
Ben 31 yasinda evlendim. Bence 29 da eşim denk gelmeseydi su an hala bekar olurdum. Ondan once de evlilikten dönen son derece toksik iliskim olmuştu. İnsan ne istemedigini 30lara gelince anliyor

Tamamen şans meselesi çünkü 30dan sonra artik kimse kismeye tahammul etmiyor kafa kaldirmiyor 20li yaslarda daha gözü kara oluyo insan.
 
Öyle istemişler ,öyle uygun görmüşler. Kimi ilgilendiriyor ki bir kadının bilmem ne yaşta bekar olup olmaması?
herkesleriiii

burada bile epey epey iyi de eğitimli kişiler "onda bir sorun olmasa o yaşta bekar olmazdı" yorumları yapıyor gayet rahat rahat.
 
herkesleriiii

burada bile epey epey iyi de eğitimli kişiler "onda bir sorun olmasa o yaşta bekar olmazdı" yorumları yapıyor gayet rahat rahat.
Aynen, erkekler icin de gecerli ayni yorumlar. Ben hayatımda cogu zorlugu tek basima hallediyorum. Baskasina bakiyorum, sevgilisi ev tutuyor, evin kirasini ödüyor. Cikarci biri de değil, seviyorlar belli. İnsan bir yerden sonra acaba ben mi sevilmiyorum diyor.
 
henuz 30+ degilim fakat cok yakinim. 5 yil onceki halimle aramda daglar kadar fark var, askin ve sevginin yeterli olmadigini hayat kafama vura vura ogretti maalesef. onceden kultur ve sosyoekonomik sinif farklarini cok gozetmeyip herkese "esit veya cok benzer olmak zorunda miyiz ask boyle bir sey mi ne sacma" diye cikisiyordum fakat gercekten artik neredeyse bunlar en onemli kistaslarim. hem hayat gorusu, hem aile yapisi, hem de kariyer alanlarinda denklik olsun ve omrumu konforlu gecireyim istiyorum. buna ek olarak malesef biraz sekilciyim ve dis gorunus olarak da kendi bakim ve ozen seviyemde birisini karsimda istiyorum, diger turlu hic icim almiyor.
ne kendimden daha dusuk ne de daha yuksek biriyle olmayi istiyorum. bunlardan haric olarak da su anki adamlar gercekten sadece ya tek gecelik fb ariyor ya da ayni anda onlarca kadinla flortlesiyor. gercekten zor zamanlardayiz arkadaslar :işsiz:
 
Kendi adıma biraz tahammülsüzlük ve öz kıymetini bilmek diyebilirim. Şu an yeni bir ilişki içindeyim konum da vardı. İyi mi iyi. Ama kötü yani beni mutlu etmek yerine üzern, toksik bir ilişkiye dönüşürse, uzatmam. Çünkü tecrübe ettim yani insanlar kolay kolay düzelmiyor. Zorla güzellik olmuyor. Yürümeyen bir ilişkiyi itelemeni gereği yok.
 
seçici değildim seçilmiyordum. doğruya doğru.
Vayy be açıksözlülük.hoşuma gitti.genelde bu tarz konularda erkekler sürekli maddiyat öne sürüp duruyor.yok ev dizmesiymiş, yok düğünüymüş yok boşanınca nafakaymiş.bu tarz şeyleri geveleyip duruyorlar tekrar tekrar.bir allahın kulu da demiyor ki evlenecek kadını nasıl, nereden bulacağım?.biri benimle evlenmek isteyecek mi? Sanki bakkalda satıliyormuş gibi tavırlar.çok gıcığıma gidiyor.
 
27 yaşında biri olarak yalnızlığımın sebebi birini aramamak galiba. Girdiğim herhangi bir ortamda bile kafamı kaldırıp, etrafıma bakmıyorum. Sağdan soldan şöyle biri var görüşmek ister misin teklifleri geliyor ama onlara da yok diyorum. Çünkü kendimi bir ilişkinin sorumluluğunda göremiyorum. Belki de beni çekecek biri gelmedi henüz bilemiyorum.
Bir de şu an maddi olarak bir hayat standartım var çok şükür. Bunun altına düşecek herhangi bir durumun içinde bulunmak istemiyorum.
Memlekette şu var bu var görüşür müsün denilmeyen tek kadın benim galiba?
 
Memlekette şu var bu var görüşür müsün denilmeyen tek kadın benim galiba?
ben de varım.

Ama benden daha eğitimli, kültürlü, iyi gelirli vs. olup dolayısıyla bana denk olacağını düşündükleri kimse yok etraflarında bizimkilerin

tek istisnası ben (ülkenin en iyi okullarından birinde) okurken kuzenimin kaynının oğlu da orada okuyormuş bir kere tek ondan duymuştum o da görüş filan demedi zaten "bak var böyle bir çocuk, tanışırsanız, denk gelirseniz filan, bil" dedi sadece. ben de umursamadım zaten. hala tanımıyorum.

bizde doktor kadın da çok mesela, onlara da kimse kimseyi tanıştırmıyor (çünkü ailenin çevresindeki doktor erkekler muhfazakar, bunlardan kimse doktor kadın eş istemiyor)
doktor, pilot, vs. üst derecede okumuş ve kazanan işini de iyi yapan yükselecek vs. kadına kimse birini tanıştıramıyor böyle çevrede
yani kimi bulup kimi tanıştıracak?
 
Zaten evleneceksiniz 30dan önce evlenin. 30a kadar evlenmeyince bu yaşıma kadar tek başımaydım bu herifimi çekeceğim diye diye epeyi ince eleyip sık dokuyor. Gençken biraz daha saf oluyor insan kusurları görmüyor 🤭
 
29 yasina gireceğim. 18 yaşından beri hayatıma hep birileri girdi çıktı. 20 27 aralığını bir erkekle geçirdim hislerim bitti. 27 28 yaşını da bir buçuk sene bir ilişkiye güzel sandığım bir ilişkiydi terk edildim aşırı manipülasyona ugramisim sağlıklı bir ilişki değilmiş iki ay sonra 29 olacağım umarım sağlıklı bir iliskim olur gerçekten bu yakın ilişkiler insanın kalbini çok yoruyor .
 
ben de varım.

Ama benden daha eğitimli, kültürlü, iyi gelirli vs. olup dolayısıyla bana denk olacağını düşündükleri kimse yok etraflarında bizimkilerin

tek istisnası ben (ülkenin en iyi okullarından birinde) okurken kuzenimin kaynının oğlu da orada okuyormuş bir kere tek ondan duymuştum o da görüş filan demedi zaten "bak var böyle bir çocuk, tanışırsanız, denk gelirseniz filan, bil" dedi sadece. ben de umursamadım zaten. hala tanımıyorum.

bizde doktor kadın da çok mesela, onlara da kimse kimseyi tanıştırmıyor (çünkü ailenin çevresindeki doktor erkekler muhfazakar, bunlardan kimse doktor kadın eş istemiyor)
doktor, pilot, vs. üst derecede okumuş ve kazanan işini de iyi yapan yükselecek vs. kadına kimse birini tanıştıramıyor böyle çevrede
yani kimi bulup kimi tanıştıracak?
Peki bu doktor ya da okumuş eğitimli muhafazar erkekler bekar mı ? Bekarlarsa nasip diyeceğim çünkü onların gene eş bulması çok daha kolay olur çalışan ya da okumuş istemedikleri için benim merak ettiğim kriteri olmayanda mı evlenemiyor nedir
 
ben de varım.

Ama benden daha eğitimli, kültürlü, iyi gelirli vs. olup dolayısıyla bana denk olacağını düşündükleri kimse yok etraflarında bizimkilerin

tek istisnası ben (ülkenin en iyi okullarından birinde) okurken kuzenimin kaynının oğlu da orada okuyormuş bir kere tek ondan duymuştum o da görüş filan demedi zaten "bak var böyle bir çocuk, tanışırsanız, denk gelirseniz filan, bil" dedi sadece. ben de umursamadım zaten. hala tanımıyorum.

bizde doktor kadın da çok mesela, onlara da kimse kimseyi tanıştırmıyor (çünkü ailenin çevresindeki doktor erkekler muhfazakar, bunlardan kimse doktor kadın eş istemiyor)
doktor, pilot, vs. üst derecede okumuş ve kazanan işini de iyi yapan yükselecek vs. kadına kimse birini tanıştıramıyor böyle çevrede
yani kimi bulup kimi tanıştıracak?
Ben sizi onceden de takip ediyordum. Erkekler guclu kadin sevmiyor galiba. "Askoom bu kalem nasil kapaniyordu" diyem kadinlara kul koleler. Benim komsum ogretmendi, kocasi da apartman yoneticisi gider makbuzuna alti ustu kase basacak, diyor ki, ben bilmem esim bilir. Cok zor bi is sanki haha
 
Peki bu doktor ya da okumuş eğitimli muhafazar erkekler bekar mı ? Bekarlarsa nasip diyeceğim çünkü onların gene eş bulması çok daha kolay olur çalışan ya da okumuş istemedikleri için benim merak ettiğim kriteri olmayanda mı evlenemiyor nedir
yok evli
bekar muhafazakar erkek yok bizde, anlaşamayıp boşanan oldu mesela tekrar evlendi senesi olmadan, çocuk iyi bir okulda doçent

ama eşleri ev hanımı veya öğretmen
 
Ben sizi onceden de takip ediyordum. Erkekler guclu kadin sevmiyor galiba. "Askoom bu kalem nasil kapaniyordu" diyem kadinlara kul koleler. Benim komsum ogretmendi, kocasi da apartman yoneticisi gider makbuzuna alti ustu kase basacak, diyor ki, ben bilmem esim bilir. Cok zor bi is sanki haha
güçlü kadın ben biyim bilmiyorum ki :D sağolun çok tatlısınız.

fakat ben biraz ayrık otu gibi kalıyorum

kendi çevreme göre fazla liberal kalıyorum -örtülü değilim, (benim kuşağımda bir ilk, ha benden sonra bunlar kalmadı ama arada yaş farkı var bunların kalktığı zamana göre) yani 40 yaş üstü olup (sonradan açılanlar hariç) örtülü olmayan ben ilkim, kendi mesleğimde de ben ilkim, şimdi 25-30 yaşında olup doktor avukat vb. olup örtülü olmayan, anadolu kenti ortamına göre görece daha liberal yaşayanlar var (mesela ben ailede, bekarken, tayin vs. mecburiyetler yokken, kendine ev alan ve kendi evine çıkan da ilk kadınım) şimdi normal- ha ev alamıyorlar ama kiraya çıkıyorlar. ben kendi başına gezmeye, tatile gitme vs. olayını yaşatan ilk kadınım şimdi hepsi yazın çeşmelerde bodrumlarda (ki ben öyle beach tatili filan sevmem ben aslında şimdikilere göre daha az tüketen, daha çok okuyan, sosyal medyası da olmayan vs bir tipim) neyse ama aradan 15 yıl geçti. ben çevrem için fazla erkenciydim sanıyorum etraflarında hiç bana göre insan yoktu.

ha hala çok da yok çünkü bizde kızlar iyi okuyor erkekler biraz tırt, o biraz ondan. ama mesela şimdi ben marjinal kalmıyorum çünkü kızların bir kısmı en azından benim tarzıma yaklaştı hatta bu kızlar beni de çok sever ben de onları çok severim.

ha bu kız polülasyonuna göre etrafta erkek var mı dersen yok. kızlarda evlenen kendi bulup evlendi. erkekler ağırlıkla hala muhafazar kafalarda, mesela. ya da mesela aynı aile kızlar avukat ve iyi işler alan avukatlar (yoksa asgari ücretli işçi avukat değil yani) erkek zor bela ite kaka özel okulda tırt bölüm okuyor :S bizde böyle bir profil var. kızlarımızın çevresi de genelde kendi gibi kadınlardan oluşuyor biz iyi eğitimli, donanımlı, çağdaş kafalı, hadi diyelim belli düzeyde seküler, ama aynı zamanda aile vs. değerleri olan,yani kast ettiğim şey aslında düzgün ahlaklı erkek nereden bulunur bilmiyoruz! evlenenler de taa liseden arkadaş filan bu arada.

işte o noktada da ben liberal/seküler (ne diyeceksek artık) iş, okul vs. kendi çevreme göre -en azından onlar öyle sanıyor- daha "anadolu kokusu üstünde" kalıyorum. mesela ben bayramda düğünde aileme, memlekete vs. giderim, benim arkadaş çevrem tatile gider veya trekkinge gider ya da akademisyendir mesela makaleye revizyon yazar. en kısa fark olarak böyle. ha benim de yurtdışı tatile gittiğim, yurtdışında yaşarken gelemediğim bayramlar olmuştur mesela yani o kadar geleneksel filan da değilim ama tuhaf bir kan uyuşmazlığımız var, çözemediğim. seküler dünyadan olup benim gibi ailesini filan önemseyen, köklerini bilen aynı derecede dünyaya da açık (daha kimseler bilmezken 30 sene önce lisede değişim programıyla ABDde okumuş, öyle diyim yani) başka bir arkadaşım var mesela Çeşme'li bu kız. oralar dutlukken de Çeşme'de yaşıyormuş, o da bekar. :D onun aileden durumu iyi bir de benim durumum aileden iyi değil kendi birikimim. bu da şu demek, ben son 2-3 seneye kadar çoook çalıştım hep. çok çalışırken de lay laylay olamıyorsunuz.

bir dünya görüşüm var, din anlayışım var, dünyaya kültürlere dinlere vs. merakım var, her konuda fikrim var biraz (!)
işimse tamamen pozitif bilim o da zaten sürekli okuma araştırma vs. gerektiriyor

güçlülük burada nerde tam bilmyorum ama şey oluyor genelde "sen fazla biliyorsun"

peki ne yapayım salak numarası mı?

öyle baskın dominant karakter de değilim bu arada, birinin derdini sabaha kadar dinlerim, illa benim dediğim olacak (benim dediğim yere gidilecek, benim dediğim zaman olacak vs. hiç böyle huylarım yoktur), araç kullanmayı sevmiyorum erkek kullansa işime gelir. (yani örnek olarak veriyorum, böyle kedi kadın gibi dolanmıyorum ortalıklarda), illa herşeyi şahane yapıyorum yaparım gibi bir iddiam yok zaten yapamam. evimde oturan bir tipim aslında, evden çalıştığım için. burada hatam eskiden çok sosyalken şimdi olmamam ancak gerçekten benim kafam kaldırmıyor ortamları, en azından yaşadığım şehirde normal adama denk gelmek imkansızmış gib görünmeye başladı artık gözüme.

neyse bu güçlü olmak, ve ben de oysam? herhalde bayılmıyor erkekler buna....

ha bunu dert etmeyen yok mu var. mesela şu anda da hayatımda birisi var, yok değil ve kısa net "seninle akıl yarıştıramam öyle bir kapasitem yok" diyor. (çok açısözlüyüzdür) yani böyle erkek de var elbet yok değil ama onunla bir aile kurmam filan mümkün değil, o kadar çok geçmişten gelen bagajı ve maaesef sıkıntılı yönü var ki istese de düzeltemiyor. işin açıkçası ben de aşık değilim -bunu gizlemiyorum. aşık olsam gözüm görmeyebilirdi belki (bu yaşta aşık olunuyor mu?)

seviliyorum, dürüst davranıyorum, birlikteyken de iyiyiz gayet (ama beraber yaşamıyoruz) bu benim için tuhaf, böyle ilişki istemezdim ama işte diyorum ya yok yani, durum bu. o yüzden burada ilişki yorumu yaparken hep şey derim bakın benim hiç evlenmeyi düşünemediğim bir ilişkim var ama biz yapmayız yani sizin şu yaptığınız muhabbeti ,ne kadar seviyesiz" filan gibi...neyse herkes de evlenmek zorunda değil zaten ama olay o değil, daha fazla paylaşımım olsun isterdim. ben hayatımın %20sini filan paylaşabiliyorum onunla -bunu da söylüyorum zaten. söylemesem de ortada. ben gözleme yaparken tarkovsky izliyorum sorun bu sanırım.

ha bir de benimle akıl yarıştırma kendini ispatlama çabasına girmeyen ve ama öyle geçmiş bagajlar, sıkıntıları da olmayan başka erkek arkadaşlarım oldu ama bunlar sevgili değil normal arkadaş. (zaten hayatımda az sayıda kişi olmuştur ama libidom da yüksek bu da diğer bir dert) hayatımde en çok yararlı iletişimimim olan kişiler hep bunlar oldu. güzelce eksik yanlış noktalarımı söylediler, çok temiz değerlendirmeler yaparlar hep, ben onlara akıl verdim, destek oldum, olurum onlar bana fikir verir verdi.. şahane arkadaşlıklar yani. erkek kafasından şunu atsa mükemmel ilişkiler oluyor o zaman. böyle bir gönül ilişkisi olsa bir de nasıl güzel olacak demek ki.
 
30 yaşından daha küçük evlenmeyin diyorum, ayrıca sırf evlenmek için de evlenmeyin , uygun birisi yoksa bekarlık daha güzeldir...
bence bu dediğiniz kendi başına bir sıkıntısı yok

ama bir ailesi olsun, çocuğu olsun istiyorsa insan, özellikle de ülkemizde evlenmeden nasıl çocuk yapalım? yapsak çocuğa ayrı dert kadına ayrı dert, uğraşması kolay değil ki...
 
bence bu dediğiniz kendi başına bir sıkıntısı yok

ama bir ailesi olsun, çocuğu olsun istiyorsa insan, özellikle de ülkemizde evlenmeden nasıl çocuk yapalım? yapsak çocuğa ayrı dert kadına ayrı dert, uğraşması kolay değil ki...
İnan bana öyle bir zamandayız ki cocuk yapmak için bile bin kere düşünmek gerekiyor, hele bir kadın kendini garantiye almadan asla evlenmemeli ve de çocuk sahibi olmamalı diyorum, evlilikler zorlaştı, kadınların yükü daha da arttı, hem çalışma hayatı hem ev yükü hersey kadına bakıyor, benim durumum bu anlamda daha eşit şartlarda olsa bile birçok hemcinsim her yükü tek başına yüklenmek zorunda kalıyor, ne yazık ki giden hep kadından gidiyor, bir mesleğin yoksa çocuğunda sende perişan oluyorsun, erkekler de premses olmuş zaten , valla bizim nesilden sonraki neslin işi bayaaa zor bu anlamda , bence bir süre sonra evlilik , nikah diye bişey kalmayacak , kadınlar da yavaş yavaş uyanıyor artık, kimse kimseye bedavadan hizmet etmek istemiyor eskisi gibi , eski kadınları bilirsin fedakar anne kisvesi adı altında sömürülmeye mahkum edilmişlerdi lakin yeni nesil bu algıyı yerle yeksan ediyor ve bu benim baya hoşuma gidiyor 😅
 
Son düzenleme:
Back
X