bir sorum var. Yaş ilerlerken sizce mantık evliliğine razı olunmalı mı yoksa her şeye rağmen aşk beklenmeli mi? Şimdiden teşekkür ederim :)
İnşaAllah tez vakitte kavuşursunuz gönlünüze hitap eden bir yol arkadaşına :)yani aslında bi bebek özleminde filan değilim, bir acelem yok ama bazen de güzel anlarıma eşlik eden bir yol arkadaşının eksikliğini hissediyorum, bilmiyorum ki :) teşekkür ederim yorumunuz için :)
Aynen, ben bir ara sürekli okuyup aynen dediğiniz şekilde karamsarlaşıp soğuyordum. Bir taraftan hayatın gerçekleri ama bir taraftan da insanlar negatif gerçekleri paylaşmaya daha meyilli. Sıkıntılarını paylaşmaya mutluluklarını paylaşmaktan daha çok ihtiyaç duyuyorlar. O yüzden %95 olumsuz şeylerle dolu. Sanki hiç mutlu çift yok, sanki o evliliklerde hiç mutlu an yok sanıyor insan biraz orada gezinince. Anneme de anlatıyordum bazılarını, sonra annem bana kızdı
bidaha girme oralara dedi, ben de zamanla bıraktım :)
hayatıma girmeden önce çok düşünüyordum bu konuyu, mantık evliliğini bile ihtimaller arasına almıştım çevremin baskısından dolayı, denedim, yani mantığıma uyan ve sevmediğim biriyle konuşabilmeyi denedim, olmadı.Ne kadar uyarsa uysun, normal bir arkadaş gibi konuşuyorsun, heyecan yok, aşk yok. Görev gibi oluyor herşey, hiçbir şeyi mutlu olsun diye yapmıyorsun, iltifat bile etsen sırf yapman gerektiği için yapıyorsun. Bence karşı taraf da bunu hak etmiyor. 
