Arkadaşlar merhaba, ben boşandım. Benim iki tane çocuğum var. Biri iki yaşında, biri yedi yaşında. Şimdi şöyle, ben memurum. Boşandıktan sonra eşimin evinde kalmaya devam ettim. Ev onun evi. İki çocukla beraber bu evde yaşıyorum. Sonra memuriyetimi yapmak için daireme gidip geliyorum. Boşandığım adam da yaşadığım ilin farklı bir ilçesinde, yani bir saatlik uzaklıkta bir ilçede. Bir saat bile değil, kırk dakika uzaklıkta bir ilçede yaşıyor. Oradan gelip gidiyor bulunduğumuz ile. Çünkü onun da çalıştığı yer burada. Şimdi sorun şu, benim evim olmadığı için eşim burada otur istediğin kadar ama çocukların masraflarını karşılamam dedi. Ben de kabul etmek zorunda kaldım. Çünkü eğer bulunduğum yerde kiraya çıkarsam, zaten nafakadan fazla kira vermem lazım. 20-30 bin liradan aşağıya kira vermem. Ama işte evde otur diyor, onun karşılığında benden bir kuruş bile isteme diyor.Hatta şöyle bir cümle kullandı, evde oturun ama bana bulaşmayın. Aynen bu cümleyi kullandı. İki çocuğun masraflarının hepsi benim üzerimde. Şu an arabam da yok. Sizce bu durum adil mi? İki çocukla onun evinde oturuyorum, tamam. Ama karşılığında çocuklara hiçbir nafaka, bir kuruş bile almıyorum. O da şöyle söylüyor, ben de diyor ilçeden gidip geliyorum, bir sürü benzin parası harcıyorum diyor. Ne diyorsunuz siz buna? Sizce bu çocuklar için nafaka istemeli miyim? Ha onu da şöyle söyledi, eğer dedi nafaka vereceksen çocuklar için o zaman evden çıkın dedi. Ne diyorsunuz buna? Onun oturduğu ev de yani ilçedeki ev, evin yarısı, kendisinin yarısı, kardeşinin evi, orada annesiyle beraber yaşıyor.
diger konuyu bilmesem de yazan üyenin aşırı agresif, ergen konuşmaları olunca baskasina yapılmayan yorumlar yapıldığını cok gördüm. O kızın da muhtemelen konusu tarzına kurban gitmiştir. Bir de bazen insan olani yazıyor yani olmasi gerekeni değil. Yazılan sey savunduğu sey degil bariz olarak ortada olan sey oluyor.
