33 yaşında otizmli olduğumu öğrendim

Pozitif bir uye · Dün 22:52

Eşinize de demeseydiniz sanki daha iyi olurdu gibime geldi

Mys89 · Dün 22:56

Kimseye bahsetmeyin herkesin herşeyi bilmeye hakkı olduğunu düşünmüyorum

Oksijensizsu · Dün 23:02

Gayet 33 yasına kadar yasamıssınız normal bı hayat. Yanlış anlamayın ama toplumumuz bı tuhaf. Otizmlı olduğunuzu söylerseniz farklı gözle yaklaşacaklar. Ne gerek var. Böyle devam edın. Sız bile bilmiyormuş gibi kendiniz devam edın. Normal yasanıyormus ıs hayatı kuruluyormus demekkı.

meraklibirkisi · Dün 23:05

gkulata .!.:
ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.

sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.

burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.

netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.

Öyle bir dönemdeyiz ki bugün dediğimiz şeye yarın pişman olabiliyoruz. Bence çok duyurmanjıza gerek yok. Eşiniz anneniz gibi önemli bir kaç kişi bilse yeterli

redhair_2 · Dün 23:07

Bence bilmelerine gerek yok. Ben olsam söylemem

Cileklivanilinn · Dün 23:07

mel_dem .!.:
Mesela Tansu çiller çok gaf yapardı bence disleksiydi güvenoyu demezdi güvenlik oyu derdi yanlış söyledigi kelimeleri vardı eminim doğrusunu hiç öğrenememiştir.Binali yıldırım hatırlarsanız tahtaya yazıyı yazamamıştı ama adam muhendisti herkes dalga geçti bence disleksiydi.

binalide olabilir de otizmle disleksi farklı zaten. tansununki bi gaf sadece. anksiyetesi yüksek insanlar sık gaf yapar. konu sahibi de yüksek anksiyeteli falan muhtemelen. onu bastırayım derken gaf yapıyordur. otizm 33 yaşında konmaz yani öyle bi şey değil o

gkulata · Bugün 00:09

Nane Limon Kabugu .!.:
Söylemeyin bence gerek yok
Ailenizde akraba evliliği var mı

Hayır yok, ama abimin de otizmli olduğunu düşünüyorum. Çok başarılı bir cerrah kendisi ama çocukken çamaşır makinesi izlerdi sürekli ve benim gibi takıntılı vücut ritmik hareketleri vardı.

lxuxtti · Bugün 01:01

gkulata .!.:
ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.

sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.

burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.

netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.

Demek ki ağir belirtileri olmayan cinsten .
Otizmli insanları öcü gibi görmeyin.
Hatta IQ ları baya yüksek oluyor .
Bunun iyi tarafına bakın ve faydalanmayı öğrenin.
Bu zamana kadar hiç kimse fark etmemiş ,o kadar büyük başarilar elde etmişsiniz
Sakin kimseye söylemeyin hatta ailenize bile .Bazı laflar çabuk yayılır.
İnsanlar anlamak yerine tam tersi sizden uzaklaşabilir.
Normal hayatınıza dönün ,bunun bir mucize olduğuna inan.
Oğlunuzuda siz daha iyi yönlendire bilirsiniz .

Sevgi0516 · Bugün 01:13

gkulata .!.:
ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.

sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.

burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.

netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.

Neden söyleyesiniz ki.
söylerseniz daha mı anlayışlı davranacaklar sanmam.
zaten bizde hata yok deyip kendilerini tüm anlaşmazlıklarda haklı bulurlar.

lxuxtti · Bugün 01:19

gkulata .!.:
Hayır yok, ama abimin de otizmli olduğunu düşünüyorum. Çok başarılı bir cerrah kendisi ama çocukken çamaşır makinesi izlerdi sürekli ve benim gibi takıntılı vücut ritmik hareketleri vardı.

Olsun
Ne gerek var bu saatten sonra ?
Belki söylerseniz kafası karışacak işine odaklanmayacak ,belki yaptiği işten emin olmayacak ?
Belki söylemeniz hatırına değil zararına işliyecek.
Söylemeyin ,bu cağda kimin takıntısı yokki..
Bazen sağlikta bile herşeyi bilmek iyi değil ,çünkü eştikce eşşiyorsun iyice kuyuya düşersiniz

Vintagewomen · Bugün 01:55

Bence siz atipik otizm olabilirsiniz. Tam otizm olmanız mümkün değil. Kimseye söylemeyin szin durum farkedilmez bile. Evlenmiş iş sahibi olmuşsunuz. Bir şekilde çevreniz var. Çekingen kendi halinde biri olarak biliniyorsunuzdur muhtemelen. Öyle kalın, insanlar kötü onlara malzeme vermeyin

Salon Kadini · Bugün 01:55

Kucuk kizim makrosefali tanili ama herhangi bir sendroma, hastaliga vs sahip olmadigi netlesti.

Bu durum netlesene dek, ailemizdeki bircok kisi durumu öğrendi, ben anlatilmasini istemedim ama sagolsun annem kardeslerine her hastane randevumuzu bildiriyordu ve bu sebeple kizima halen daha hastaymis gibi davraniliyor, gelen mutlaka bir kafasini inceliyor (su an artik yasitlarina persentil olarak epey yaklasti), ardından "yok ya buyuk degil bence abartıyorsunuz" ya da "ay hakikaten buyuk, insallah buyudukce boyle iri durmaz kiz cocugu cok zorbalanir" vb cumlelere maruz kaliyoruz.

Bebeğim 2 yasinda ve kendi cekirdek ailemizde asla kafasıyla alakali seyler duymadigi ve ben gelen her misafire cocugun yaninda bunlari konusmuyoruz dedigim halde, yavrum kendisinin "koca kafali" oldugunu soyluyor, simdi eğlendiriyor bu durum kendisini ama buyudukce uzulecek biliyorum.

Sizin durumunuzla hastalik baglaminda alakasiz olsada insanlar etiketlemeyi seviyor diye ornek olsun istedim, bence kendinizi asagi cekecek bu hareketten (otizmli oldugunuzu etrafla paylasmaktan) kacinin. Bu ulke cok kulturlu oldugunu zanneden zorba yobazlarin ulkesi, hic gerek yok.

Ayrica bana kalirsa ulkenin en az yuzde 30-40'i tani almamis otizmli ya da dehb'li zaten, hepimizde biraz ucundan mevcut diye dusunuyorum.

Tombikhurrem · Bugün 02:48

Kesinlikle söylemem size engelli gözüyle bakarlar aileme bile söylemem eşimle aramda sır olarak kalır insanlar çok kötü bunu bilin

1gucluanne · Bugün 03:01

gkulata .!.:
ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.

sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.

burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.

netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.

Eşinize bile söylemiş olmanız çok gereksiz olmuş kaldı ki siz herkese söylemelimiyim diye düşünüyorsunuz. İnsanlar sizin durumunuzu öğrendiğin de aa bu da otizimli biz daha hassas davranalım demiycek tam tersi sizin durumunuzu dedikodu malzemesi yapıp kendilerine eğlence çıkarıcaklar hiç gerek yok kimseye birşey söylemenize. Ayriyetten kendinizden bahsederken neden bu kadar değersiz sorunlu olarak bahsediyorsunuz. Bu yaşa kadar bu durumunuzla yaşayabilmeniz, evlilik yapabilmeniz, çalışıyor olmanız sizin normal insanlar gibi hayatta aktif olduğunuzu gösteriyo. Eşinizin yanında da sürekli bu durumu belirtmeniz bir sorun haline getirmeniz evliliğinize zarar verir bilginiz olsun.

Muhendoz · Bugün 07:56

Söylemeyin insanlar kötü

powerpuff_girl · Bugün 09:00

gkulata .!.:
ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.

sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.

burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.

netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.

Hayatı dramatize etmeden yaşayın ! Normal bir insansınız sadece tanılısınız üreyip çocuk sahibi olacak ve onun için endişe duyacak kadar da zekanız var ..gerisi drama..

gkulata · Bugün 09:15

powerpuff_girl .!.:
Hayatı dramatize etmeden yaşayın ! Normal bir insansınız sadece tanılısınız üreyip çocuk sahibi olacak ve onun için endişe duyacak kadar da zekanız var ..gerisi drama..

Zekamla ilgili sıkıntı yaklaşımı söylemedim zaten. İnsanın farklı alanlarda da sıkıntıları olabilir. Büyük konuşmayın siz de, dramatize etmemeniz gereken dertleriniz aniden ortaya çıkabilir.

powerpuff_girl · Bugün 09:16

gkulata .!.:
Zekamla ilgili sıkıntı yaklaşımı söylemedim zaten. İnsanın farklı alanlarda da sıkıntıları olabilir. Büyük konuşmayın siz de, dramatize etmemeniz gereken dertleriniz aniden ortaya çıkabilir.

Ben de dehbliyim hanfendi ve asla sizin kadar melodram yapmadım .. Ve inanın dehb yetişkin otizmden daha beter bile olabiliyor

Ashinaaa · Bugün 09:53

Bende kendimden bu durumdan şüpheleniyorum ama dehb taniliyim acaba ondan mı ? Belirtilerinin neydi acaba ? Bu arada sakin arkadaslariniza söylemeyin halkımızı cahildir rencide ederler gerek yok

ulasimiz · Bugün 09:55

powerpuff_girl .!.:
Ben de dehbliyim hanfendi ve asla sizin kadar melodram yapmadım .. Ve inanın dehb yetişkin otizmden daha beter bile olabiliyor

Tanınız var mı? Nasıl anladınız?

33 yaşında otizmli olduğumu öğrendim

La galibe İLLALLAH 🧡

Popüler Üye

Hedef ben miyim tayfun

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Nirvana

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Üye

Hızır Senin Kalbindedir Be Güzelim..

Benzer Konular