33 yaşında otizmli olduğumu öğrendim

powerpuff_girl .!.:

Videolar izleyerek kitaplar okuyarak..trex pozisyonunda uyurum iki işi asla aynı anda yapamam mesela araba sürerken muhabbet etmek tezgahı silerken arkadaşıma kek tarifi vermek imkansız benim için gibi gibi şeyleri niye yapamadığımı takip edip buldum ..

Genişletmek için tıkla...

gkulata .!.:

ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.

sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.

burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.

netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.

Genişletmek için tıkla...

gkulata .!.:

ya insan daha ne kadar şaşırabilirim diyor. 15 aylık oğlumda otizmden şüpheleniyordum ama belirtilerden sadece parmak ucu yürümesi var gerisi yok. yine de uzmana götürdüm ve daha küçük sonra ay tekrar getirin filan dedi. kafam hep onunla meşgulken kendimde de benzer şeyler gördüm. üç farklı doktora gidip tanı aldım.
bildiğin 33 yıldır tüm gizem aydınlandı. hep neden farklıyım diye düşünüyordum veya neden insanları anlamıyorum iletişim kuramıyorum diye. çok üzüldüm çünkü otizmde olan stimming dediğimiz tekrarlayıcı hareketler çocukluğumdan beri hep vardı hala var, kimse de farketmemiş. çok kez psikiyatri ve psikologa gittim halbuki. okb-anksiyete-depresyon-sosyal fobi gibi bozukluklar yüzünden.
düşününce çocukken de çok tuhaftım zaten o zaman da kimse dememiş bu kız niye böyle diye. göz teması kurmuyorum, ritmik hareketler yapıyorum. annem diyordu ki 3 yaşlarındayken seni bırakınca 4 saat hiç kalkmadan odaklanıp aynı boyutta kağıtlar kesiyordun makasla. normal mi yani kimse de tuhaf dememiş.

sanırım şu an yapabileceğim bir şey yok, eşime de şok oldu tabi resmen otizmli biriyle evlenip farketmemiş. benim sürekli kafamın karışık olmasını ve sohbet ederken aniden konu değiştirmemi filan zekadan zannediyormuş. ayak sürtme hareketimi de tik sanıyormuş. ben çoğu zaman yaptığımı farketmiyorum bile. ama oğlum da yapıyor bu hareketi. allahım yaa.

burda bir konu vardı kadın yıllar sonra kocasının otizmli olduğunu farketmişti de herkes linçlemişti kadını. o da oğlunu gözlemlerken öğrenmişti. nasıl başıma geldi o olay hayret ediyorum.

netice olarak, kendimi çok kötü hissediyorum. ve sizce insanlardan bunu gizlemeli miyim yoksa aileme arkadaşlarıma söylesem beni yanlış anlamazlar sürekli problem yaşamaktan kurtulur muyum? bir yandan gizlemek istiyorum ama bir yandan da söylersem belki sürekli yanlış anlaşılıyorum kaygısı yaşayıp durmam. olur mu ki öyle?
Bazen iş yerinde de iletişim sıkıntısı yaşadığım oluyor acaba söylesem ters mi tepki olur yoksa anlayış mı gösterirler? gerçi kimsenin anlayış gösterme gibi bir zorunluluğu yok.

Genişletmek için tıkla...

Cileklivanilinn .!.:

binalide olabilir de otizmle disleksi farklı zaten. tansununki bi gaf sadece. anksiyetesi yüksek insanlar sık gaf yapar. konu sahibi de yüksek anksiyeteli falan muhtemelen. onu bastırayım derken gaf yapıyordur. otizm 33 yaşında konmaz yani öyle bi şey değil o

Genişletmek için tıkla...

Salon Kadini .!.:

Annemin iyi niyetinden yana hicbir suphem yok, o benle konusunca beni uzdugunu zannettigi icin torununun basina gelenleri kardesleriyle paylasip rahatliyordu aslinda, sonradan kendide farketti, anlatmayi birakti, kuzuma hasta gibi bakiyorlar diye kendini sucluyor su anda, kardeslerine kiziyor ama tabi artik olan oldu.

Genişletmek için tıkla...

Vintagewomen .!.:

Benimki de öyle iyi niyetten başımıza ne geliyorsa zaten. Tek fark benimki pişman değil ulu oeta hala konuşur. İnsanların vah vah demelerinden hoşlanıyor sanırım.

Genişletmek için tıkla...