• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

34 yaşından sonra yeni bir hayat nasıl oluşturmalı?

Evet ben çok yalnızım.Şu anda bile yalnızım..Ağlaya ağlaya yazıyorum..Aynı şeyleri beni eve tıkıp gittiğini söyledim.Pazarı dolaşmama bile izin vermedi.Delirtmiş beni.Allahtan işim var.Yoksa napardım.ama işyerinden kimseyle de d
siz zor alisan degil daha cok kararsiz bir insansiniz bana gore cunku hem esinize donmeyi dusunurken hemde yeni bir evlilige nasil karar veriyorsunuz? Oncelikle esinizi aklinizdan cikarin. Daha sonra yeni bir evliligi dusunun, boylece hayatinizdaki bu yeni insana ancak bu sekilde alisabilirsiniz.
Evet çünkü kafamı allak bullak etti gitti.Bence de saçma.Şimdi bendeki boşanırsam nasıl bir hayatım olacak korkusu.Maddi değil maneviyat yönünden. Yeniden olaur mu telaşı da herhalde yaşımdan..Olmasa nolacak bu kafyal zaten olmaz doğru demişsiniz.Yeniden meselesi genel bir kaygıydı..Hemen koşa koşa değil tabi ki..
 
Dualarınızı eksik etmeyin.Aslında güçlü bir insanımdır.Sadece ailemi üzmek ,insanlara açıklamak ,kabul etmek..Geçecektir elbet..
 
Sonuçta adam beni istemiyor.Ben kararsız olsam ne olmasam ne..O vermiş kararını öyle söyledi.O yüzden ben ne gerekiyorsa uygulayalım tamam dedim o zaman.
 
Kimseyede ayrildiginiz icin hesap vermek zorunda degilsiniz. Bu sizin hayatiniz! Aileler bana gore zor animizda yanimizda olacak insanlardir yetiskin cocuklarinin hayatlari hakkinda karar veremezler! Bu hatayi ulke erkek ve kadinlari olarak yapiyoruz aileleri hayatimiza karistiriyoruz. Sonrada yikilan yuvalar vs vs...
Aslında baktığınız zaman öyle. Ama kocaman insanlar nasıl söyleyecem telaşına kapılıyoruz.Benim için endişelenecekler yok yere gibi şeyler geçiyo aklımızdan işte.
 
evet çok şükür muhtaç değilim.Beni düşündüren olayın garip olması.Nasıl olacak.Evden ben gidecem.Henüz gitmedim.Ama son olarak bugün sakince konuştuk.Karar verdik.Evlilik neden bitiyor konusuna gelince aslında elle tutulur sebep var mı bilmiyorum.Yıpratıyoruz birbirmizi.Eşim aşırı kıskançtı.ben biraz törpülesem de.Evde olmadığı zamanlar ben çok bunladım.Günde 4-5-6 saat yalnız kalıyordum onun işleri dolayısıylave kendimi çok yalnız hissediyordum.Kıskançlığından dışarı çıkmama bile izin vermezdi.Sadece işe gidip geldim.Doğru dürüst arkadaş çevrem de yok.Velhasıl ben gitgide bunaldım.Kavgalar başgösterdi.Benim ailemi hep ikincil tuttu.Kendi annesine sürekli gittik.Bizimkilere çok az.Ki herkes aynı şehirde vs vs...Yalnız başıma yaşadım gibi birşey bu evliliği.Anam var babam var kardeşim var ama ben kendimi çok yalnız hissediyordum.Eşim desen kafasına göre.Gider saat kaçta gelir belli değil.Bunalmışlık bizimkisi.
Bir aile terapisti denemeyi hiç düşünmediniz mi çünkü belli Başlı bir sebep yok ve nasıl bu hale geldiğinizi sorguladınız mı ? Bunlar her evlilikte olabilecek Şeyler dönem dönem Eşler bunalabilir kavga da edilmesi çok doğaldır
 
kaç yıllık evlisiniz
 
Oluru dönüşü yoksa kesin bitmişse Allah yardım etsin ilk baş zor olur ama sonrası düzene girer illaki. Neden biri girmesin ki hayatınıza biri ile mutsuz oyduysanız bu sürekli aynı şeylerin yaşanacağı anlamına gelmez. Elbette evladınız da olur yazılı ise kaderinizde varsa. Aileniz de sizden yana olur kendinizi onlara doğru anlatırsanız. Umarım bundan sonrası sizin için çok güzel olur.
Eşimle ayrılmak üzereyiz. Dilekçeyi yazıp verecez. Konuştuk anlaştık. Çocuğumuz yok.Benim işim gücüm ve kendime ait evim var. Bunlar net. Ama ben tüm bunları aileme nasıl anlatacağımı bilmiyorum.Zaten onlar hiç istemedi.Ben yaptım, ben buldum. Ve bundan nasıl nasıl bir hayat beni bekliyor..Korkuyorum..Yeni biri olur mu..Benim de çocuğum olur mu..Ben çok zor alışan biriyim.Nasıl tekrar başlarım.Bu evliliğe devam etmeyi de düşündüm.Ancak eşim de artık istemiyor.Bu durumda kendimi daha fazla küçük düşürme niyetinde de değilim.Sanırım ben de bu terreddütlerden dolayı istiyorum.Yoksa belki de istemiyorum.Bilmiyorum.Kafam karışık.[/QUOTE
 
Siz geçen sene Şubatta bir konu açmışsınız. Benim yıllar önceki halime çok benziyorsunuz. Ben de aile yanında bunalmıştım yaşım ilerliyor evlilik vs olmuyor özgürlüğüm kısıtlanmış gibi hissediyordum. Baktım her şey aynı kalacak ben yaşlanacağım o esnada kim varsa artık o baskıdan dolayı zorladım. Çok bana uygun mu anlaşabilir miyim demedim ama neyse ki Allahın sevgili kuluyum olmadı bitmişti çünkü şimdiye. E öyleyse ben de ayrı eve çıkarım dedim başta ailem hiç razı gelmedi çok tartışmalar oldu. Ben ayrıldım aklımda olan istediğim şeyleri bir bir gerçekleştirdim. Sanırım siz o zorlayıcı dönem de bu uygun olmayan ilişkiye yöneldiniz. Hakkınızda hayırlısı olsun. Bence bundan sonra hayallerinize yönelin. Ailenizle başta tabi ki sıkıntılar olacaktır ama sonra onlarda kabulleneceklerdir. Sonuçta bir kez geliyoruz dünyaya yolun yarısını neredeyse bitirdiniz. 90 yaşına geldiğinizde yaptıklarınıza değil bu çekinip korkup yapamadıklarınıza üzüleceksiniz.
 
Siz geçen sene Şubatta bir konu açmışsınız. Benim yıllar önceki halime çok benziyorsunuz. Ben de aile yanında bunalmıştım yaşım ilerliyor evlilik vs olmuyor özgürlüğüm kısıtlanmış gibi hissediyordum. Baktım her şey aynı kalacak ben yaşlanacağım o esnada kim varsa artık o baskıdan dolayı zorladım. Çok bana uygun mu anlaşabilir miyim demedim ama neyse ki Allahın sevgili kuluyum olmadı bitmişti çünkü şimdiye. E öyleyse ben de ayrı eve çıkarım dedim başta ailem hiç razı gelmedi çok tartışmalar oldu. Ben ayrıldım aklımda olan istediğim şeyleri bir bir gerçekleştirdim. Sanırım siz o zorlayıcı dönem de bu uygun olmayan ilişkiye yöneldiniz. Hakkınızda hayırlısı olsun. Bence bundan sonra hayallerinize yönelin. Ailenizle başta tabi ki sıkıntılar olacaktır ama sonra onlarda kabulleneceklerdir. Sonuçta bir kez geliyoruz dünyaya yolun yarısını neredeyse bitirdiniz. 90 yaşına geldiğinizde yaptıklarınıza değil bu çekinip korkup yapamadıklarınıza üzüleceksiniz.
o kadar haklisiniz ki sanki her kadın evlenmek ya da çocuk doğurmak zorunda insan hayallerini gerçekleştirmeli ki ilerde pişman olmasın ben de zor durumdayım ama rabbim muhtaç olanların yanındadır dünya da yalan ve imtihan dünyası vardır bir bildiği rabbim yardımcınız olsun. Kadınlar isterse herşeyi başarır.
 
evet çok şükür muhtaç değilim.Beni düşündüren olayın garip olması.Nasıl olacak.Evden ben gidecem.Henüz gitmedim.Ama son olarak bugün sakince konuştuk.Karar verdik.Evlilik neden bitiyor konusuna gelince aslında elle tutulur sebep var mı bilmiyorum.Yıpratıyoruz birbirmizi.Eşim aşırı kıskançtı.ben biraz törpülesem de.Evde olmadığı zamanlar ben çok bunladım.Günde 4-5-6 saat yalnız kalıyordum onun işleri dolayısıylave kendimi çok yalnız hissediyordum.Kıskançlığından dışarı çıkmama bile izin vermezdi.Sadece işe gidip geldim.Doğru dürüst arkadaş çevrem de yok.Velhasıl ben gitgide bunaldım.Kavgalar başgösterdi.Benim ailemi hep ikincil tuttu.Kendi annesine sürekli gittik.Bizimkilere çok az.Ki herkes aynı şehirde vs vs...Yalnız başıma yaşadım gibi birşey bu evliliği.Anam var babam var kardeşim var ama ben kendimi çok yalnız hissediyordum.Eşim desen kafasına göre.Gider saat kaçta gelir belli değil.Bunalmışlık bizimkisi.
bizim de ayni durumdu .ailesinin memleketindeydik o gider gelirdi beni götürmezdi ,
Haftasonu ona aitti sabah ayrı aksam ayrı giderdi .
Ben hep saate bakar onun gelişini beklerdim. Yemekler hazırlardım , gelirdi terdik eğlenirdik yine akşamında arkadaşlarıyla takılırdı .
Onu sikmamaya çalıştım ama olan bana oldu , yalnızlıktan kafayı yiyordum ve ister istemez patlıyorum .
Sonra da kavga eden , surat asan kisi ben olurdum ,sanki evliliği ben bu hale getirmişim gibi beni suçluyordu .
Bu hafta anlaşmalı dava açacaz, istemiyorum dedi , gule güle dedim ve bir daha karşı karsiya gelmedik, konuşmadık .
 
Ben böyle insanlara hep aynı kişiden örnek veriyorum. Eski çalıştığım yerde bir ablam vardı eşinden boşanmıştı 8 sene olmuştu. 38 yasında filandı sanırım tanıdığımda. Eşini çok severek evlenmiş en yakın arkadaşıyla aldatmış pislik herif. Çok tatlı bir kadındı neler yaşamış psikolojik tedaviler görmüş herşeyini o herife bırakmış çocuğu yoktu. Çokta güzeldi herşeye rağmen hayat dolu ve güçlüydü.
Sonra biriyle tanıştı yine sevdi ve evlendiler. Ben işten ayrıldıktan sonra yolda karşılaştık birkaç kez eşiyle elele çok mutluydu. Geçenlerde f..bookta gördüm hamile şimdi
Yani rabbim ol derse olur nasip mutluluk nerde ne zaman bilinmez
 
Karamsarlığa kapılmanı gerektirecek hiçbi durum yok. Çocuk olmadıgı için daha rahat evlenirsin hatta...Şimdi bu adamla devam etsen birkaç sene geçer yine boşanırsın bu sefer cocukla...Evliyken veya sevgilin varken yalnızsan o ilişkiden asla hayır gelmiyor cunku adam seni 1. Plana almıyor ve hiçbi zaman almayacak...

Evlilik terapistini teklif et eşine son kez bunu yap kabul etmezse bence bitir kaybetmez kazanırsın
.
 
32-37 yaslari arasinda bekar anneydim , herseye sifirdan basladim yeni bir sehir , yeni bir is yanimda 2 yasinda bebe
Hersey cok guzel oldu , 37 yasinda tekrar evlendim simdi bi tane de 8 aylik bebe var

Moral olsun size , emin olun pek cok kadin var hayatini cok guzel yasayan

Evet ilk baslarda zor geciyor , insanin ofkesi , hayal kirikligi oluyor ama inanin birkac ay icerisinde bitiyor hepsi

Etrafa da takilmayin hic , ilk birkac ay merak eder herkes sonra onlar da alisir susarlar

Insallah hersey cok cok guzel olur sizin icin
 
Eşimle ayrılmak üzereyiz. Dilekçeyi yazıp verecez. Konuştuk anlaştık. Çocuğumuz yok.Benim işim gücüm ve kendime ait evim var. Bunlar net. Ama ben tüm bunları aileme nasıl anlatacağımı bilmiyorum.Zaten onlar hiç istemedi.Ben yaptım, ben buldum. Ve bundan nasıl nasıl bir hayat beni bekliyor..Korkuyorum..Yeni biri olur mu..Benim de çocuğum olur mu..Ben çok zor alışan biriyim.Nasıl tekrar başlarım.Bu evliliğe devam etmeyi de düşündüm.Ancak eşim de artık istemiyor.Bu durumda kendimi daha fazla küçük düşürme niyetinde de değilim.Sanırım ben de bu terreddütlerden dolayı istiyorum.Yoksa belki de istemiyorum.Bilmiyorum.Kafam karışık.

Bu durumlarda hep Hande Ataizi'yi düşünmek gerek :KK48: Kadının tuvalet camından kaçarken sıkışmak gibi her türlü rezilliği var; şimdi muhteşem bi adamla evli dünya tatlısı çocuğu var. 37 yaşında falan doğurdu sanırım. Gelecekte ne olur diye düşünmeden yaşamak gerekiyor çok zor olsa da. Bir anda bütün sevdiklerini, paralarını kaybedenler var. Hiçbir şey kalıcı değil, hiçbir şeyin garantisi yok.
 
Ben 40 yasindan sonra hem de bir cocukla bosandim. Baska bir sehirde yepyeni bir hayata basladim. Sizin kadar da umutsuz olmadim. 34 yasin nesi var? En guzel en olgun yaş. Hayat o kadar da kotu degil. Sizin nasil baktiginiza bagli hersey.
 
evet çok şükür muhtaç değilim.Beni düşündüren olayın garip olması.Nasıl olacak.Evden ben gidecem.Henüz gitmedim.Ama son olarak bugün sakince konuştuk.Karar verdik.Evlilik neden bitiyor konusuna gelince aslında elle tutulur sebep var mı bilmiyorum.Yıpratıyoruz birbirmizi.Eşim aşırı kıskançtı.ben biraz törpülesem de.Evde olmadığı zamanlar ben çok bunladım.Günde 4-5-6 saat yalnız kalıyordum onun işleri dolayısıylave kendimi çok yalnız hissediyordum.Kıskançlığından dışarı çıkmama bile izin vermezdi.Sadece işe gidip geldim.Doğru dürüst arkadaş çevrem de yok.Velhasıl ben gitgide bunaldım.Kavgalar başgösterdi.Benim ailemi hep ikincil tuttu.Kendi annesine sürekli gittik.Bizimkilere çok az.Ki herkes aynı şehirde vs vs...Yalnız başıma yaşadım gibi birşey bu evliliği.Anam var babam var kardeşim var ama ben kendimi çok yalnız hissediyordum.Eşim desen kafasına göre.Gider saat kaçta gelir belli değil.Bunalmışlık bizimkisi.
Evden neden siz gidiyorsunuz ki? Evden erkek gider kadin degil.
 
Hayatta herşey bizim için... hata da yaparız pişman da oluruz, yıkılırız tekrar kalkarız, ağlarız tekrar güleriz, yeter ki iç huzuru olsun. Huzuru bulman dileğiyle.
 
Pardon da önce bosanin kendinize gelin ondan sonra başkası olur mu coxuk olur mu onu düşünün.
Herşey koca değil bu hayatta. 34 yaşında genç bir kadinsin. Önce bir kendine gel bir hayat kur
 
Ben ayrılıklarda en önemli şeyin maddiyat oldugunu düşünüyorum.çünkü parasız hiç bişey olmuyor bi hayat kurulmuyor yada çok yıpratıcı.z çok şanslısınız.eviniz ve işiniz var ailenize bile muhtaç değilsiniz.34 yaşındasınız olmuyor mutsuzuz ayrılıyoruz dersiniz boynunuzu büküp yanlarına dönmenizede gerek yokmuş madem.gönlünüzü ferah tutun elbet yeni birinide seversiniz çocugunuzda olur hakkınızda hayırlısı olsun
 
bu
Eşimle ayrılmak üzereyiz. Dilekçeyi yazıp verecez. Konuştuk anlaştık. Çocuğumuz yok.Benim işim gücüm ve kendime ait evim var. Bunlar net. Ama ben tüm bunları aileme nasıl anlatacağımı bilmiyorum.Zaten onlar hiç istemedi.Ben yaptım, ben buldum. Ve bundan nasıl nasıl bir hayat beni bekliyor..Korkuyorum..Yeni biri olur mu..Benim de çocuğum olur mu..Ben çok zor alışan biriyim.Nasıl tekrar başlarım.Bu evliliğe devam etmeyi de düşündüm.Ancak eşim de artık istemiyor.Bu durumda kendimi daha fazla küçük düşürme niyetinde de değilim.Sanırım ben de bu terreddütlerden dolayı istiyorum.Yoksa belki de istemiyorum.Bilmiyorum.Kafam karışık.
bu süreçte psikolojik destek alabilirsiniz
 
Back
X