benim bugün canım felaket çok sıkılıyor. sabah 6 dan beri iş yetiştirmeye çalışıyorum. üstüne sabahın nurun da birsiyle tartıştım. ve peş peşe oldu oldu. birisi 2 saat bekletti. bekletilmeye hiç tahammülüm yok onun sinirine babama çattım. ve bu saat oldu hala çalışıyordum. yorgunluktan sinirden öldüm.
ve en önemlisi bütün bunlar olurken benim ilacım yok. derdimin dermanı yüzünü görünce neşe doluverdiğim sesinin duyunca enerji bulduğum başımı omzuna koyup şöyle kalbini dinleyince bütün dünyayı unutuverdiğim YARİM,HERŞEYİM BİRİCİĞİM YOK...
galiba zaten herşeyin sebebi,:2: bu kadar patlayacak noktaya gelişimiz onların olmayışı...