Sanırım insan her yaşta, ne kadar ayırabilirse artık, kendine de zaman ayırmalı. Bizi bu konuma getiren de yine bizler değil miyiz? Evet eşimiz, çocuğumuz, akrabalarımız vs vs önemli, ama kendimizide çok unutuyoruz galiba. Sonra da zamanı gelince doğal olarak, kimse aynı fedakarlığı yapmıyor, aynı fedakarlığı beklemekte o kadar hata olur.
Hiçbirşey için geç değil. Sorumluluklar bitmez ama sanki bu 40 lı yaşlar, biraz daha bazı sorumlulukların bittiği, kendinize daha çok zaman ayırabileceğiniz yaşlar değil mi? Benim kayınvalidem 55 yaşında, şimdi gezmediği yer kalmıyor, istedikleri yere gidiyorlar, istedikleri gibi yaşıyorlar.