kıskanmayalım lütfen..herkese sıraylaa
şimdi senin taklidini yapıyorum funda :
-Kitap okumak önemli canım sen kitabını oku
Kıskanırım çünkü benim sıram gelemeyecek.
Ya ben son mesajımı yazdığımda bir tek Tubi vardı sayfada... O da zaten "işim var, çıkıyorum." yazmış. Ben ne bileyim senin pusuya yatmış olduğunu. :)
Çoooook güzel....
Sanırım bana biraz kızacaksınız... Çok uzatsam mı, uzatmasam mı emin değilim... Başlayayım bakalım. Nasıl başlasam acaba? :44:Bu tatlı sen onu yedın, ama sende onu yedın dialogunuza ba-yıl-dımmm :)
Diğer yandan Ayşegulumun butun hafta kacamak yapıp birde Fundanın 1 simitine takılmasına ayrı bayıldım :)))) evet tek 1 simit kaçamak değil, ama yınede kaçamak olunca bırbırımızın menusune hıc yorum yapmamamızı gerektırmez. devam Aysegul :))
Kızlar cidden cok şekersiniz..
2. koptugum dialog da bu oldu :) ''kaçak'' :)
Pelincim canım..
Canım işten dolayıda olsa detokstan vazgecmene sevındım. Çünkü detoks'u vs yi bir kenara bırak. zaten kilo verirken amacımız (örn) kuş kadar yada ogle yemegınde tatlı yıyıp yalandan kılo vermek değil, saglıklı beslenerek kılo vermek ve o duzenede alısıp dıyet sonrası tum hayatımız boyunca saglıklı beslenmeyı alıskanlık halıne getırmek.
ve guzel olan, artık hepimiz bunun farkındayız ki menulerde sadece kaçamaklara değil, saglıksız ogunlerede yorum yapıyoruz
Tuğbacım, en iyisini yapıyorsun canım. Belli bir tepkisizlikten sonra en dogrusu doktorun yolunu tutmak.
Bende ne gerek var dıyıp 2 kere o hataya dustumhemde 2.sinde agır oldu ateşim 40'a vurmustu. 1 gunu hiç hatırlamıyorum zaten ateşten dolayı. o da son oldu
Dikkat et kendine.. Hayatta sağlımız kadar değerli bir şey yok.
Kızlar soylemışler ama bende es gecemıcem. cidden gun cok fena gecmıs, bir kere diyette en buyuk hata, kahvaltısız baslayan gun. özel gunler, ama kendimizde ama cevremizde her zaman yaşanır. (yaşansında zaten ne guzel :) ) ama o gunlerde simdilik cıslardan uzak kalmamız gerekıyor. oyle zamanlarda mezuniyetini dusun Melikecim.
Arkadaşının dogum gununden daha onemlıdır dımıArkadaşların her yıl nice guzel yaşlara girecekler inşallah.. Ama sen 1 kere mezun olucaksın.
Tuğbacım aksamki ekmek+pilav ikilisi dısında harıka menu. ikisinden birini tercih etsen bal olurdu :)
Menu cok guzel....
Ama menuden nasıl tembellik akıyor :)) pişmiş hiçbirşey yok. :)
Canım benim nice güzel yılların olsun.. İyi ki dogdun iyi ki tanıdım seni..
Eki Görüntüle 563617
Çok güzelmiş canım bende çok beğendimve çok romantik
Sevgili takımdaşlarım...
KAÇAMAK yaptım, hatta KAÇAMAK oldum. Yaptım denebilecek kadar küçük değil çünkü... Bütün gün neler hüplettiğimi duymak ister misiniz emin değilim... 1/2 kadar beyaz ekmek... Becel... Bisküvi (1 paket)... Şeker (jel olanlarından bol bol...)... Unuttuğum başka şeyler de olabilir. Bunlar yüzden sadece "kaçamak" diyemedim, büyük yazma ihtiyacı hissettim.
Hala daha dünyayı yiyebilirim. İlginçtir ki midem henüz şişmedi.
Şimdi bu neden oldu? Belki sadece pis boğazlığımdan olmuştur... Ama son birkaç gündür düşündüğüm bir konu var: çok yavaş kilo veriyorum. Hayatımda hiç bu kadar yavaş kilo vermemiştim. Daha önce hep ay başına 2 kilo çıkardı ortalamam. Ama bu defa bir felaket oldu. Bu takım beni sağlıklı yemeye zorluyor ve bu tabi ki kötü bir şey değil. Ya ben önceden daha açlık sınırında yiyordum ya da arada ayarı kaçırıp metabolizmamı tekrar hızlandırdığım günler oluyordu, emin değilim... Belki de tek faktör yaş faktörü... Yaş ve on yıldır süren bitmek bilmeyen rejimler... Belki bundan sonra illa ki bu kadar yavaş gidecektir kilolar, emin değilim.
Rejimi bırakma niyetinde hiç değilim. Ama kafam karışmış durumda... Birkaç gün serbest takılayım desem, bol +'larla dönmek istemiyorum. Bir kaç gün sadece abur cubur yiyip onlara doyayım desem... Ona da emin değilim. Bugün o şekerlere yemekten içim dışıma çıktı ama durduramadım kendimi... Yemek istemiyordum ama yiyordum. Neden oluyor bu anlayamıyorum gerçekten. Neden istemediğim halde yiyorum? Acaba çok mu kıtlık psikolojisine giriyorum?
Ne yapacağımı saşırmış durumdayım... Bugünün devamı nasıl gider, yarın nasıl olur hiçbir fikrim yok. Ne kilo alıp takıma zarar vermek istiyorum, ne takımı bırakmak, ne de rejimi bırakmak istiyorum. "Ne yapsam acaba?" deyip duruyorum... Tek bildiğim şey sanırım şu aralar mükemmel menü + düzenli spor havasına pek giremeyeceğim.
Fikir vermek isteyen olursa fikirlerinizi bekliyorum... Ben de neden kendimi durduramadan istemediğim şeyleri yediğimi anlayabilmek için kağıt üzerinde bir bilinçaltı yolculuğuna çıkacağım. Umarım bir şeyler bulurum...
fundacım canım benim..bence diyette olduğumuzu beynimize çaktırmamamız gerekiyo...ama sanırım senin beynin bunu farketmiş..kendini çok fazla sınırlamış olabilirsin o da intikamını böyle almış senden...ben bazen gerçekten yemek istediğim bişeyi kendime yasaklamıyorum ve ucundanda olsa mutlaka yiyorum çok kalorili bişey bile olsa..çünkü biliyorumki o gün çok az yemesem başka bigün abartıp ne kadar yiycem...eğer son zamanlarda sevdiğin şeylerden hep uzak durduysan bunlar birikip patlamış olabilir diye düşündüm ben yazını okuyuncaSevgili takımdaşlarım...
KAÇAMAK yaptım, hatta KAÇAMAK oldum. Yaptım denebilecek kadar küçük değil çünkü... Bütün gün neler hüplettiğimi duymak ister misiniz emin değilim... 1/2 kadar beyaz ekmek... Becel... Bisküvi (1 paket)... Şeker (jel olanlarından bol bol...)... Unuttuğum başka şeyler de olabilir. Bunlar yüzden sadece "kaçamak" diyemedim, büyük yazma ihtiyacı hissettim.
Hala daha dünyayı yiyebilirim. İlginçtir ki midem henüz şişmedi.
Şimdi bu neden oldu? Belki sadece pis boğazlığımdan olmuştur... Ama son birkaç gündür düşündüğüm bir konu var: çok yavaş kilo veriyorum. Hayatımda hiç bu kadar yavaş kilo vermemiştim. Daha önce hep ay başına 2 kilo çıkardı ortalamam. Ama bu defa bir felaket oldu. Bu takım beni sağlıklı yemeye zorluyor ve bu tabi ki kötü bir şey değil. Ya ben önceden daha açlık sınırında yiyordum ya da arada ayarı kaçırıp metabolizmamı tekrar hızlandırdığım günler oluyordu, emin değilim... Belki de tek faktör yaş faktörü... Yaş ve on yıldır süren bitmek bilmeyen rejimler... Belki bundan sonra illa ki bu kadar yavaş gidecektir kilolar, emin değilim.
Rejimi bırakma niyetinde hiç değilim. Ama kafam karışmış durumda... Birkaç gün serbest takılayım desem, bol +'larla dönmek istemiyorum. Bir kaç gün sadece abur cubur yiyip onlara doyayım desem... Ona da emin değilim. Bugün o şekerlere yemekten içim dışıma çıktı ama durduramadım kendimi... Yemek istemiyordum ama yiyordum. Neden oluyor bu anlayamıyorum gerçekten. Neden istemediğim halde yiyorum? Acaba çok mu kıtlık psikolojisine giriyorum?
Ne yapacağımı saşırmış durumdayım... Bugünün devamı nasıl gider, yarın nasıl olur hiçbir fikrim yok. Ne kilo alıp takıma zarar vermek istiyorum, ne takımı bırakmak, ne de rejimi bırakmak istiyorum. "Ne yapsam acaba?" deyip duruyorum... Tek bildiğim şey sanırım şu aralar mükemmel menü + düzenli spor havasına pek giremeyeceğim.
Fikir vermek isteyen olursa fikirlerinizi bekliyorum... Ben de neden kendimi durduramadan istemediğim şeyleri yediğimi anlayabilmek için kağıt üzerinde bir bilinçaltı yolculuğuna çıkacağım. Umarım bir şeyler bulurum...
Sevgili takımdaşlarım...
KAÇAMAK yaptım, hatta KAÇAMAK oldum. Yaptım denebilecek kadar küçük değil çünkü... Bütün gün neler hüplettiğimi duymak ister misiniz emin değilim... 1/2 kadar beyaz ekmek... Becel... Bisküvi (1 paket)... Şeker (jel olanlarından bol bol...)... Unuttuğum başka şeyler de olabilir. Bunlar yüzden sadece "kaçamak" diyemedim, büyük yazma ihtiyacı hissettim.
Hala daha dünyayı yiyebilirim. İlginçtir ki midem henüz şişmedi.
Şimdi bu neden oldu? Belki sadece pis boğazlığımdan olmuştur... Ama son birkaç gündür düşündüğüm bir konu var: çok yavaş kilo veriyorum. Hayatımda hiç bu kadar yavaş kilo vermemiştim. Daha önce hep ay başına 2 kilo çıkardı ortalamam. Ama bu defa bir felaket oldu. Bu takım beni sağlıklı yemeye zorluyor ve bu tabi ki kötü bir şey değil. Ya ben önceden daha açlık sınırında yiyordum ya da arada ayarı kaçırıp metabolizmamı tekrar hızlandırdığım günler oluyordu, emin değilim... Belki de tek faktör yaş faktörü... Yaş ve on yıldır süren bitmek bilmeyen rejimler... Belki bundan sonra illa ki bu kadar yavaş gidecektir kilolar, emin değilim.
Rejimi bırakma niyetinde hiç değilim. Ama kafam karışmış durumda... Birkaç gün serbest takılayım desem, bol +'larla dönmek istemiyorum. Bir kaç gün sadece abur cubur yiyip onlara doyayım desem... Ona da emin değilim. Bugün o şekerlere yemekten içim dışıma çıktı ama durduramadım kendimi... Yemek istemiyordum ama yiyordum. Neden oluyor bu anlayamıyorum gerçekten. Neden istemediğim halde yiyorum? Acaba çok mu kıtlık psikolojisine giriyorum?
Ne yapacağımı saşırmış durumdayım... Bugünün devamı nasıl gider, yarın nasıl olur hiçbir fikrim yok. Ne kilo alıp takıma zarar vermek istiyorum, ne takımı bırakmak, ne de rejimi bırakmak istiyorum. "Ne yapsam acaba?" deyip duruyorum... Tek bildiğim şey sanırım şu aralar mükemmel menü + düzenli spor havasına pek giremeyeceğim.
Fikir vermek isteyen olursa fikirlerinizi bekliyorum... Ben de neden kendimi durduramadan istemediğim şeyleri yediğimi anlayabilmek için kağıt üzerinde bir bilinçaltı yolculuğuna çıkacağım. Umarım bir şeyler bulurum...
raacım çok teşekkür ederim..
selam canlaaar
bugün nerdeyse tüm gün hastanedeydimm
göğüse gittim öksürüğüm için
gitmişkende ne zamandır ertelediğim endokrinede gideyim dedim ama ikisini aynı güne almakla hata etmişim
koştur koştur canım çıktı
dr röntgen çekti felaket derecede sinüslerin tıkalı dedi hani iğne başı kadar hava almıyor desem yeridir dedi
biraz ağırca antibiyotik verdi ama inş geçecek
yani dra gitmesem sürünücemde sürünücemmm
neyse gelelim endokrinee
yani uzun zamandır en güzel çıkan tahlilim oldu
kilo vermek işe yarıyor kızlar tam gaz devam
açlık şekerim çok az yüksek çıktı ama gerisi hep normal çıktı
tokluk, hga1c, kolesteroller tiroidler
ama tabi yine şeke riçin dikkat edicem
ama birşeylerin düzene girmeside güzel tabi:=)))
iyi ki gitmişsin doktora. 
nazar:) sanki vucudumun zindeliği 5 yaş gençleşti. 
ne zaman kan aldırma durumum olsa dırek rüyalara dalıyorum. her defasında gozumu baska bır odada açıyorum. :)) Bazen böyle olabilir.aslında benim daha önce bahsettiğim şey buydu.metabolizma belirli bir beslenmeye alışınca kilo vermek zorlaşıyor.aslında benim şöyle bir önerim var haftanın bir günü çok abartmadan serbest olma.tabii ki tekrar ediyorum serbest olma isteyen yine diyetine devam eder.bu demek değil ki o gün çatlayana kadar yiyelim.ama diğer türlüde senin dediğin gibi olur.yine siz bilirsiniz canlar ama Funda senin kilo verememene şaşırıyorum gerçekten.çünkü diyetini güzel yapıyorsun ,artı spor da yapıyorsun.neyse takma kafana düzelecektir İnşallah
Ama kilo almayı göze almak lazım...Nescafe öğün değildir... Yani sabah kahvaltın yine yok.
Çok çok çok eksik bir menü bence...
Sevgili takımdaşlarım...
KAÇAMAK yaptım, hatta KAÇAMAK oldum. Yaptım denebilecek kadar küçük değil çünkü... Bütün gün neler hüplettiğimi duymak ister misiniz emin değilim... 1/2 kadar beyaz ekmek... Becel... Bisküvi (1 paket)... Şeker (jel olanlarından bol bol...)... Unuttuğum başka şeyler de olabilir. Bunlar yüzden sadece "kaçamak" diyemedim, büyük yazma ihtiyacı hissettim.
Hala daha dünyayı yiyebilirim. İlginçtir ki midem henüz şişmedi.
Şimdi bu neden oldu? Belki sadece pis boğazlığımdan olmuştur... Ama son birkaç gündür düşündüğüm bir konu var: çok yavaş kilo veriyorum. Hayatımda hiç bu kadar yavaş kilo vermemiştim. Daha önce hep ay başına 2 kilo çıkardı ortalamam. Ama bu defa bir felaket oldu. Bu takım beni sağlıklı yemeye zorluyor ve bu tabi ki kötü bir şey değil. Ya ben önceden daha açlık sınırında yiyordum ya da arada ayarı kaçırıp metabolizmamı tekrar hızlandırdığım günler oluyordu, emin değilim... Belki de tek faktör yaş faktörü... Yaş ve on yıldır süren bitmek bilmeyen rejimler... Belki bundan sonra illa ki bu kadar yavaş gidecektir kilolar, emin değilim.
Rejimi bırakma niyetinde hiç değilim. Ama kafam karışmış durumda... Birkaç gün serbest takılayım desem, bol +'larla dönmek istemiyorum. Bir kaç gün sadece abur cubur yiyip onlara doyayım desem... Ona da emin değilim. Bugün o şekerlere yemekten içim dışıma çıktı ama durduramadım kendimi... Yemek istemiyordum ama yiyordum. Neden oluyor bu anlayamıyorum gerçekten. Neden istemediğim halde yiyorum? Acaba çok mu kıtlık psikolojisine giriyorum?
Ne yapacağımı saşırmış durumdayım... Bugünün devamı nasıl gider, yarın nasıl olur hiçbir fikrim yok. Ne kilo alıp takıma zarar vermek istiyorum, ne takımı bırakmak, ne de rejimi bırakmak istiyorum. "Ne yapsam acaba?" deyip duruyorum... Tek bildiğim şey sanırım şu aralar mükemmel menü + düzenli spor havasına pek giremeyeceğim.
Fikir vermek isteyen olursa fikirlerinizi bekliyorum... Ben de neden kendimi durduramadan istemediğim şeyleri yediğimi anlayabilmek için kağıt üzerinde bir bilinçaltı yolculuğuna çıkacağım. Umarım bir şeyler bulurum...
o yuzden yarım)
