Ay sorma..
bugün eşimin doğum günü..yediğimize içtiğimizde dikkat ettiğimiz bir dönemdeyiz. Eşim de öyle bir ritim tutturdu ki, işe giderken yemeklerini evden veriyorum, bazen yanına atıştırmalık bisküvi falan veriyorum onları yemeden getiriyor.
Bir arkadaşı da doğum günü bahanesi ile bazlama, çiğ köfte falan yapmak istiyor. istemiyorum yapmış kadar oldun teşekkür ederim ama şu an diyette, düzenini bozmayalım diyorum. Bir de bu gece başka bir şehirden ortak bir arkadaşımız geldi. Şimdi dışarıdalar, gece 11 gibi eve gelecekler. Plastation falan bu gece biraz oturulur muhtemelen.. ama eşimin derdi doğum günü değil şehir dışından gelen arkadaş. Onu ikimiz de çok severiz çünkü. O saatte toplanıp bazlama çiğ köfte yemeyi organize etmeye çalışıyor. Bombası da şu bana 2 kg un ver ona hediye bazlama yapayım. Arkadaşım unun da yokmuş zaten neyi zorluyorsun anlamıyorum ki. biz o saatte böyle şeyler yemiyoruz diye en az beş kere, belki de on kere söyledim. Ya anlamıyorum, duvara anlatsam, tamam anladım diye konuşmaya başlardı duvar.
Dünden beri eşimin doğum günü için bir organizasyon çabaları. Arkadaş istemiyoruz teşekkür ederizi anlamak neden bu kadar zor. Bu aralar çok tahammülsüzüm zaten böyle dikkate alınmamak da iyice delirtti beni. Bir de şöyle bir durum var bu kişi yiyor içiyor kilo alıyor. Beni de yanına çekmeye çalışıyor.. ne zaman gitsek 1500 kalorilik atıştırmalıkları dayar önüme hem yer hem ye diye baskı yapar :)
Ben de o sinirle verdim unu çıktım koşu bandına. Daha 10 km daha dövüşürdüm ama gece evde misafir olacağı için dedim yeter bu kadar :)
Bu arada bazlama geldi buzluğa attım. Yiyeceklerini sanıyorlarsa çok yanılıyorlar :) Hepsine dayayacağım yulaflı hurmalı topları sabaha kadar kemirebilirler. Çok ısrar ederlerse adam başı bir ya da iki de çiğ köfte veririm.. gece gece bu bolluk yeter de artar bile bence :)
Ay ne uzun yazdım ya. Bu ara her şeye takıyorum.. saçma sapan bir şey ama dikkate alınmamak sinir ediyor beni.