- 17 Mayıs 2018
- 2.690
- 7.955
- 88
- Konu Sahibi Cherry Mom
- #338.741
Selam canım
Bende tam senin gibi geçen sene oğlum 2 yasinda iken aynı duygulari yasadim :/
Emzirmeyi bitirmiş ve psikiyatriste kosmustum ise yaridi mi hayırkendi içimde kabullendim. Senden farkı sanıyorum sen doğum olur olmaz işi bıraktın ben 1 yaşından sonra bıraktım ve o ara o kadar kötüydü ki anlatamam iş yerinde süt sagardim eve gotururdum çocuk biberonu istemez redderdi o.sutler hep çöp olurdu çocuk ac kalırdı annemler kafayı yerdi ben izin alır eve gelir emzirir.uyutur öyle gerisin geri ise donerdim
Çocuğumun ne uykusu kalmışti ne iştahı ben desen bu kadar psikolojik sıkıntı yetmez gibi iş yerinde gereksiz yükler ile ugrasirdim istifa edeceğim galiba dediğim anda eşimin Ankara'ya tayini cikti 1 yaşından sonra ben baktım yani ogluma ... Şimdi çalışırken kucuk.cocuk bakmanın ne demek olduğunu bildiğim için çok şükür diyorum .. ama yinede şehir değisikligi meslek hayatının bitişi devamlı evde olma duygusu ve koreldigini hissetme insanı yıpratan bir şeysen ise geri.donmeye kararlı.isen bu simdede olabilir 1 yıl sonrada ama istiyorsan elbet olur o yüzden su anda canini düşünup.dusunup sıkma derim.. sadece biraz daha zaman kreş yaşı konusunda bencede çok iyi düşünmüşsun hiç pisman olma gerçi yurt dışı bilmiyorum ama Burdada uzmanlar 3 yaş.diyor .sen iyi bir annesin biraZ daha gayret canım
![]()
Evet senin durumunu da dusunerek yazdim aslinda tecrubuler fikir verir diye.
Koronadan dolayi zaten gerginlik var bir de benim su halime bak
