- Konu Sahibi Ilaydaaa34
-
- #21
Tabiki bunların getireceklerinin farkındayım. Ablam ve abim evli . Dediklerinize tabiki hak veriyorum. Teşekkür ederim2 gönül bir olunca bu devirde samanlık seyran olmuyor tatlım. Evlilik için sakin acele etme..Hele ki isteyen taraf hiç olma.Su anda siz bir arada olursaniz herseyin düzeleceğini saniyorsunuz, Sanma sakin!
Evlenirsen iz Nerede oturacaksiniz? maddi imkan yok galiba? O eve hiçbir şey almadan da olmaz.o vakit kayinvaliden le bir arada yaşamak zorunda kalacaksın, kalma sakin!
Esin askere gidince ne olacak? Asker psikolojisi çok kötü olabiliyor özellikle evli çiftlerde bir de o döneme hamilelik falan girerse nasıl kalkacaksın tek başına altından maddi.manevi..
Evliligin de belki evimde fazla esyamiz olmasın o yeter diyeceksin yetmedigini zamanla anlayacaksın! Gerekirse evim olmasın kayinvalide gibi birinin yanında yaşarız diyeceksin, yasayamadigini farkedeceksin zamanla!
Bireyler isterse 4*4 luk sun aynı eviniiçine girip maddi ve manevi sorumlulukları alınca sorunlar çıkmaya başlar. Aşk tükendi mi yerini karsilikli sevgi, saygı, güven, hoşgörü almak zorunda alamazsa en büyük hayal kırıklığı olur.Bir de bakmissin uğruna ölen adam değilmiş o sadece hayallerini süslemis zamanında, gerçekler tokat gibi bir bir yüzüne çarpmaya başlamış. Oldururuz biz demisiniz ama olmamış!
Yani demem o ki sen 1 kere değil 10 kere düşün herseyi! Su anda aşktan gözün kör, kulağın sağır olmuş. Sana son bir tavsiye vereyim; kalbin ve mantığın tamam kesinlikle bu evlenebilecek im adam demiyor sa sakin evlenme! Kalbinin mantığını susturmasina izinverme bIrak o da konuşsun ki ileride pişman olmayasin. .
Arkadaşlar ilk kez bir konu açıyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Hiç arkadaşım yok o yüzden bu yola başvurmak istedim. 20 yaşındayım 5 yıldır biriyle beraberim sevgilim benden 5 yaş büyük. Bu süre zarfında gerçekten çok problemler atlattık. Birbirimizden uzagız. En başından beri.Ve bu artık çok yorucu olmaya başladı, haddi hesabı yok. Evlenmeye niyetimiz var ama imkanımız yok. Geçen martın 1 inde ilk kez ayrıldık ve tam anlamıyla perişan oldum, o da aynı şekilde. Artık bu mesafeye dayanamadığımızı düşünüyorum. Ama annem ve özellikle ablam güvenmediklerini ailesinin onla ilgilenmediğini falan fıstıkları önüme sürüp duruyolar. Ailesiyle çok sorunları var ondan kaynaklı değil.Ama mutsuz, ben de mutsuzum.Bizim şansımıza bu sefer de işsiz kaldı. Askerliğini de yapmadı. Ama artık uzak olmak istemiyorum. Evlenmeyi düşünmem yersiz mi? Evlenme umudum olduğu için AÖF seçmiştim. Bu yıl da iki yıllık bi bölüm kazandım ama aileme bu masrafı ödetmek istemedim, gitmedim. Ne yapmalıyım, ne?
Arkadaşlar ilk kez bir konu açıyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Hiç arkadaşım yok o yüzden bu yola başvurmak istedim. 20 yaşındayım 5 yıldır biriyle beraberim sevgilim benden 5 yaş büyük. Bu süre zarfında gerçekten çok problemler atlattık. Birbirimizden uzagız. En başından beri.Ve bu artık çok yorucu olmaya başladı, haddi hesabı yok. Evlenmeye niyetimiz var ama imkanımız yok. Geçen martın 1 inde ilk kez ayrıldık ve tam anlamıyla perişan oldum, o da aynı şekilde. Artık bu mesafeye dayanamadığımızı düşünüyorum. Ama annem ve özellikle ablam güvenmediklerini ailesinin onla ilgilenmediğini falan fıstıkları önüme sürüp duruyolar. Ailesiyle çok sorunları var ondan kaynaklı değil.Ama mutsuz, ben de mutsuzum.Bizim şansımıza bu sefer de işsiz kaldı. Askerliğini de yapmadı. Ama artık uzak olmak istemiyorum. Evlenmeyi düşünmem yersiz mi? Evlenme umudum olduğu için AÖF seçmiştim. Bu yıl da iki yıllık bi bölüm kazandım ama aileme bu masrafı ödetmek istemedim, gitmedim. Ne yapmalıyım, ne?
arkadaşlar sanırım yazıda anlatamadım. Evlenmek için ağlayıp sızlanmıyorum. Ben bu hayal mi olamaz mı diyorum umut arıyorum sadece. ailemi dinlememezlik gibi bişey yapmıyorum zaten. Sadece beni bazı tavırları rahatsız ediyor. Mesela bi polis varmış polis ister misin diyor annem. Halbuki birini sevdiğimi zaten biliyor. Kısmetini kapatma gibi şeyler diyor. Bi gün bakıyosunuz ben seni vermem diyor, diğer gün 2 sene sonra seni de evlendirmem lazım diyor??? E beni strese sıkıntıya sokuyor. Yoksa ben de farkındayım baba evi rahatlığını bulamayacagımın. Ama başkasıyla da evlenmek istemiyorum .Bu ne evlilik merakı arkadaş.
arkadaşlar sanırım yazıda anlatamadım. Evlenmek için ağlayıp sızlanmıyorum. Ben bu hayal mi olamaz mı diyorum umut arıyorum sadece. ailemi dinlememezlik gibi bişey yapmıyorum zaten. Sadece beni bazı tavırları rahatsız ediyor. Mesela bi polis varmış polis ister misin diyor annem. Halbuki birini sevdiğimi zaten biliyor. Kısmetini kapatma gibi şeyler diyor. Bi gün bakıyosunuz ben seni vermem diyor, diğer gün 2 sene sonra seni de evlendirmem lazım diyor??? E beni strese sıkıntıya sokuyor. Yoksa ben de farkındayım baba evi rahatlığını bulamayacagımın. Ama başkasıyla da evlenmek istemiyorum .
Biraz sakin ol!Sevgili edindiğinde 15 yaşındaymışsın.
Sevgilinin işi var mı? Yok! Senin işin gücün var mı? Anladığım kadarıyla yok!
Sevgilin askere gitmemiş.
Ailesiyle sorunlu.
Evlendikten sonra ne giyip ne içeceksin? Ev nasıl geçinecek?
Evlilik öyle çocuk oyuncağı pembe hayallerin olduğu bi iş değil.
Biraz olgunlaş. Paranı kazan. Ayaklarını yere sağlam bas. Ondan sonra evlen.
Arkadaşlar ilk kez bir konu açıyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Hiç arkadaşım yok o yüzden bu yola başvurmak istedim. 20 yaşındayım 5 yıldır biriyle beraberim sevgilim benden 5 yaş büyük. Bu süre zarfında gerçekten çok problemler atlattık. Birbirimizden uzagız. En başından beri.Ve bu artık çok yorucu olmaya başladı, haddi hesabı yok. Evlenmeye niyetimiz var ama imkanımız yok. Geçen martın 1 inde ilk kez ayrıldık ve tam anlamıyla perişan oldum, o da aynı şekilde. Artık bu mesafeye dayanamadığımızı düşünüyorum. Ama annem ve özellikle ablam güvenmediklerini ailesinin onla ilgilenmediğini falan fıstıkları önüme sürüp duruyolar. Ailesiyle çok sorunları var ondan kaynaklı değil.Ama mutsuz, ben de mutsuzum.Bizim şansımıza bu sefer de işsiz kaldı. Askerliğini de yapmadı. Ama artık uzak olmak istemiyorum. Evlenmeyi düşünmem yersiz mi? Evlenme umudum olduğu için AÖF seçmiştim. Bu yıl da iki yıllık bi bölüm kazandım ama aileme bu masrafı ödetmek istemedim, gitmedim. Ne yapmalıyım, ne?
Aaaaa aynı ben :)
15 yaşında tanıştım eşimle benden 5 yaş büyük.
6 sene uzktan ilişki yürüttük.
annem babam ona asla güvenmediler. lise mezunu ve askerliğini yapmamıştı. ailesiyle ilgili çok büyük problemler vardı. aile hayatı düzgün değildi. sevdiceğim ailesi maddi açıdan desteklemediği için üniversiteyi bıraktı, çalışmaya başladı ama ailesi hiç yardımcı olmadılar. işsiz kaldı, bir sürü kredi kartı borcu birikti işsiz kalınca.
sonra ben üniversiteyi bitirip, atandım. bi kredi çekip borçlarını ödedim. 2 ay sonra da evlendik, 2. el eşyalarımızla türkiyenin bi ucunda oturduk 1 sene. o çalışamadı 1 sene kadar. sonra ben onu askere gönderdim. 1 sene askerlik yaptı. ben yine çalıştım. askerden döndü kpss ye girdi. iyi bi puanı var ama bu atamada olmadı. (Başka bi işe başvurdu bu hafta haber gelecek inş, yoksa hala işsiz yani) kısacası keşke üniversite okuyup ya da bi işe girseydin. para olmadan olmuyor.
her şeyimiz tam olsun diye beklerseniz evlenmeniz zor görünüyo bu şartlarda.
benim evimdeki perdelerden bazıları hala 3 sene önce 2. el aldığımız perdeler. koltuk takımımızı bile daha önümüzdeki ay alacağız.
ikiniz de bi işe girin. yoksa çok zor canım..
Seni emeklerinden dolayı tebrik ediyorum....
Konu sahibi arkadaşa gelince eğitim+meslek = rahat yaşam...
Şimdi göremediklerini yıllar sonra uzaktan bakınca pişmanlığı hiçbir şeye benzemiyor canım...
Önce kendi ayaklarının üzerinde dur...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?