- 31 Ekim 2006
- 2.793
- 3.043
- 698
- Konu Sahibi gocmenkizi16
- #21
Mevlana derki;Daha öncede bir kaç konu açtım sanırım burası benim katarsis alanım , ağlama duvarım..
Kaybolmuş gibiyim o kadar yanlız hissediyorum ki sanırım öyleyim de.. yanlız yaşıyorum anne ve babamı kaybettim 27 yaşındayım ama hayatta yaşadıklarımı hesaba katarsak 70 yaşında hissediyorum , bugüne dek herşeyi halledebilecek kadar güçlü hissederdim kendimi şimdi tökezliyorum , korkuyorum.. Annemin kollarımda hastalıktan 40 kiloya kadar düşmüş bir şekilde ölümü benim son noktam oldu galiba.. hayatıma devam etmeye çalışıyorum maddi olarak problemim yok çalışıyorum iyide kazanıyorum ama gel gör ki dünya benim için açık bir kafes ve ben içinde mecburen duruyor gibiyim psikolojik tedaviyide denedim hala deniyorum ama bu dünyada yanlız olmak istemiyorum. evlenmek aşık olmak yuva kurmak istiyorum ama asla olmuyor yani inansam bana büyü yaptılar diyeceğim . Elimi attığım kuruyor adeta bir hilkat garibesi gibi hissediyorum kendimi.. Bütün bu imtihanlardan sonra mutlu olmam gerekmez mi? Bir kalbim var ama bin parçaya bölündü topuklarımı kanata kanata gittiğim yollardan hep elim bomboş döndüm.. Aranızda en dipte olduğu anda o kuyudan çekip çıkarılan oldu mu merak ediyorum dinlenilmeye , anlaşılmaya ve birazcıkta olsa o umuda ihtiyacım var..
"Hayat sana arka arkaya dikenlerini gösteriyorsa sakın üzülme, aksine sevin. Çünkü çok yakında gülü de gösterecektir."
Sizde GÜL'eceksiniz..
Çok zor şeyler yaşamışsınız ama lütfen umutsuzluğa düşmeyin.
Zamanla biraz açılacak çehreniz bu acılar unutulmayacak ama eskisi gibide acıtmayacak..
Birde benim çok inandığım ve gerçekten de fayda gördüğümüm bir dua (sure) var lütfen sıkıntılı durumlarda onu okumaya gayret edin (inanç durumunuzu bilmiyorum ama ben eminim ki ferahlamak niyetiyle okuduğunuzda fayda bulacaksınız). İnşirah suresi.
Biraz daha zaman sadece..
Biraz bakış açınızı da değiştirirseniz emin olun enerjinizde değişecek..
Ben böyle hissettiğim zamanlarda hep duaya sığındım ve gerçekten o anlarda duyulduğumu hissederek ALLAH ile (dertleştim) dua ettim..
Çok şükür her kara gün sonu bir aydınlık karşıma çıktı..
Hayat bu inişi, çıkışı hep oluyor ve hep olacak..
Kimimiz daha ağır şeyler yaşıyor, kimimizi daha hafif dertler daha ağır etkiliyor..
Ama hiç bir şey, hiç bir duygu baki kalmıyor..
Güzel günler gelecek, karanlığın en yoğun olduğu an şafak vaktidir çünkü..