- 10 Haziran 2010
- 84.676
- 355.180
- 898
konuşmıcam
Yüzyüze gelmek istemiyorum ki hiç. Dışarıda kafam daha rahat.
Ablam beni çok sever aşırı da düşkündür. Annem kadar sever beni. Sorun şu ki dilinin kemiği yok. 30 yaşımdayım ve artık çok sıkıldım! Birşey söylerken karşısındakini kırıp kırmayacağını düşğnmemesinden. Ben açık sözlüyüm içimde tutamam der geçer gider.
Bu açık szölülük değil ki. Sinirse ben de sinirliyim. Ben de biliyorum içimden geçeni söyleyip rahatlamayı oh be demeyi. Ama ablama asla diyemem.. kırılır üzülür korkarım.. o da o an ağzına ne gelse söyler.. asla ardını düşğnmez.. çünkü sinirlidir çünkü abladır söylemeye hakkı vardır..
Artık kırılmaktan çok yoruldum.. sanrım birbirimize tahammülümüz kalmamış artık. Beni sevmediğini be istemediğini düşünüyorum.
Başka eve çıkayım derim izin vermez annem de ablam da. Onunla ilgili başka detaylar var çünkü..
Öyle işte.. bunaldım.. tartışacak gücüm de yok. Kötü bir bakışına tahammülüm de.. o yüzden yüzyüze gelmemek en iyisi.
Kuzum en iyisini sen bilirsin tabi ki. Hele bir kırgınlığın geçsinde. Belki o anlar bu sefer
sen üzülme 
