Ahh Blackk'immm bi anlatsam yaşadığım olayları..
Oturur benle beraber ağlarsın..
Hazirandan beri dikkat ediyorum canım yediklerime ama çokta sıkmıyorum kendimi.
Cezalar ve kısıtlamalar onları sabote etme isteği doğuruyor maalesef..
86 kiloyken herkes bi selam vermeden kilom hakkında konuşma hakkını bulurdu kendinde.
Nerde görürseler görsünler ilk cümle Dilek sen ne olmuşsun böyleydi.
Değişmez kural gibi bişey olmştu.
Bigün serviste herkes var dolu servis düşün bi kız arkadaşım buraya gel dicem ama sığmazsın dedi.
Herkes güldü. Sen gülemiyosun o durumda tabi. Bişi desen takıntılı oldugunu bilecekler daha çok üstüne gelecekler.
Mecbur sırıtır gibi yapıyosun.
Bigün gene serviste herkes bi muhabbet ediyo yanımda samimi kız arkadaşım var.
Şofor seni dövemem ama Dilek'e şu sopayla vurulabilir. Onun derisi kalın dedi.
Gene serviste herkes vardı.
Yeğenim olduğunda akrabalar görmeye gelirdi.
Dayım daha içeri girer girmez ne olmuşsun böyle genç kızsın dikkat et diye söylenmeye başlardı.
Her yerde önemli kilo mevzusu ama biz Trakyalıyız canım bizde gzellik, kilo herşeyden önce gelir...
Sonra bende kendimi beğenmiyordum aynı elbiseleri döndürüp duruyordum.
Her p.tesi aç kalıp akşama gelince saldırıyodum yemeklere..
Kullanmadığım ilaç, denemediği diyet kalmadı..
Sevdicekte sürekli olmasada bu konudan dem vurmaya başladı. Sen kendini beğeniyo musun? Sence biz yakışıyomuyuz?
Sana da şu kıyafetten alsak nasıl olur olmaz ama dimi demeye..
Yazın gene konuşmaya başladık telefonda ailen beni ister mi dedim. Ben istedikten sonra kimse bişey diyemez dedi.
Ama ben istemez miyim zayıf bi eşim olsun dedi.
Sürekli aynı şeyleri söyleyip duruyosun. Hep zayıflıycam bu sefer kesin diyosun icraat yok dedi..
Haklıydı da.. Galiiba en çok haklı olması koydu..
Üstüne fazla gelmek istemiyorum abuk sabuk ilaçlar alırsın diye dedi.
Sağlıklı bi şekilde ver kilolarını dedi. Sağlık açısından ilk önce bunu yap dedi.
Sonra bu topiği buldum. İlk başlar ite kaka başladım. Sonra güzel arkadaşlıklar edindim.
Bi çekişme oldum falan filan bi şekilde vermeyi başardım.
Gene içimdeki obez hortluyo ama ben onu 1-2 gün serbest bırakıyorum.
Sonraa hoppp tekrar öldürüyorumm..
Bütün gün sağlıklı beslenelim dediğime kanma yani arada benimde sapıttığım zamanlar oluyor.
Kilo vermenin en güzel yanı da sürekli iltifat duyman, istediğin kıyafeti alman bnce.
Bugün msn de NaF a da kopyaladım şirketten bi arkadaşım ( bize bağlı başka fabrikada ) Dilek herkes senden söz ediyo acaip zayıflamışsın dedi.
Bu çook çokkk güzel bişeyy..
Bide sevdiceğim izne geldiğindeki o şaşkın bakışları
İdeal kilomda değilim belki ama şu an bu kiloda olmak bile benim için bi nimett..
Kasım 2009daki kiloma geri döndüm.
Ben inanıyorum yaza kadar sizlerle beraber 57i göreceğim..
Uzun oldu ama hiç bunları paylaşmamıştım.
Öperim Black'im...
geçmiş olsun canım...
ne uzunu canım kısa bile geldi
sen anlatırken kendimi buldum. hep kilo sorunum vardı ama heç bu hale gelmemiştim. evlenirken 38 bedendim şuan 42 hatta 44 ü zorluyom.
çok istiyom zayıflamayı ama hep birşeyler engel oluyo. hep bir noktada tıkanıyorum. benim de inan denemediğim saçmalık kalmadı aklınıza bile gelmeyecek ilaçları denedim. spor diyetisyen akapunktur..... ama nafile hep tıkanıyom. dilediğince uzun anlat canım tabii musait olursan zorlamak istemem ama ben bunları okuyunca kendime.
"bak başkaları yapmış sende yapabilin " diyom ve umut doluyo içim
evet bencede uzuuuuuuuun uzuuuuuun anlat banada destek oluyor bu anlatilanlar
daha önce denk gelmedikmi :44: 
