süpersin valla ablacım işte çok ta güzel yere değindin empati kurmak ve bende birgün bir işte çalışırsam meselesi bu kıskançlık aslında bende olmayacaktı fakat eşim öyle bir psikoloji yarattıki yaşadığımız yerde öyle yaparsan ayıplarlar şöyle yaprsan bunu derler yanlış anlarlar aşırı kısıtlama var daha sonrada geçmiş karşıma o kıızn tavırları hakkında ben ona soru sorduğumda onun yaşam tarzı bu ben doğal karşılıyorum olabilir üniversite okumuş görmüş geçirmiş kız derse hoooopppsss
derim ben orda insan durur düşünür dimi ablacım eğer ki o kız senin saflığını kullanıyorsa ve sen bunu hala o kzın yaşam tazıyla bağdaştırırsan benim mantığım almıyor ,atıyorum ki o kızın yaptığı bir davranış kötü değil fakat o hareketi ben yapsam ohhoo adımız çıkar resmen o derece yani
bu seferde kavgamızda öyle olmak istiyorsan dışarı çıkıp gezebilirsin diyor eşim bende diyorumki kastetiğim şeyin bu olmadığını biliyorsun eğerki senin içinde o tür kişilere karşı yönelme başlarsa o zamn işte işler değişir dedim yanlışmıyım olaylar hep bundan çıkıyor bizde,Allah'tan uzatmıyoruz bizde ablacım(ablacım diyorum sana artık çünkü benim yaşımda kardeşin varmış sanırım
)sadece en fazla 1 gün o da ben çok inat edersem o da salıveriyor aama dayanamıyorum yine yüzüne gülüverince gelip sarılıyor bana çok sevmese insan katlanmaz hiç böle söyleyincede dün o da bana ben mi sen mi katlanıon acaba diyor
aslında iki taraftada var suç ama ben bazen çıldırıyorum artık ama neyseki geçti bakalım şimdilik ben 20 yaş eşim 23 yaşında ,aile konusuna gelince ben onlara bakmaktan byük bir mutluluk duyuyorum kendi annem babam gibiler,annemde aynı senin dediğin şeyi söledi kızım biz ayıralım bari evleri belki bizden yüz bulduğu için böyle yapıyordur sana dediler bende boşverin anne düzeliriz akşama biz dedim geçer gder olur böle arada takmayın siz kafanıza die söledim napim arada derede kaldım resmen kendimi bırakıp annemleri yatıştırdım
ne kadar tartışsakda seviyorum yine eşimi ,biliyorum ki o da beni seviyor ama ... bir ama kalıyor sonunda hep
