9 aylık evliliği bitirmek zorundayım sanırım…

Malesef… bende ona geri vurdum onun yüzü morardı. Şu an ayrı odalarda oturuyoruz kimsenin sesi çıkmıyor. Bir de kayınvalidemlere davetliyiz bugün. Sonuçta toplum içinde mutlu bir evli çiftiz
Resmen siddet siddeti dogurmus. Adam gidip darp raporu alsa boşanma asamasinda dezavantajlı olacaksınız
Bir daha vurduğunda siz ona vurmayın ve olayın sonrasında mutlaka darp raporu alıp ailenizin evine dönün. Anneniz babanız bu olayları sakladiginizi bilse daha çok üzülür
 
Uzun süre vurmadı derken? 9 ay olmuş evleneli, ne kadar uzun bir süre olabilir? Balayında dövmüş, sonra "uzun" süre vurmamış, bu uzun sürenin ardından yine dövmeye başlamış. Ki başlarda özür diliyormuş, artık onu da yapmaz olmuş. Siz de vurmaya başlamışsınız zaten. Yani 9 aydır bayağı bayağı dayak yiyorsunuz. O yüzden yumuşatmaya çalışmayın.
Bir de şu terapi lafından da gıcık geldi. Her şeye terapi önerince bilinçli, uzlaşmacı, iletişime açık falan olunmuyor.
Koskoca ülkede herkes Masumlar Apartmanı modunda takılıyor. Ulan herkesin mi hayatı dramla dolu? Bence kimileri de bunun arkasına sığınıp ortalığın içinden geçiyorlar. Yok benim travmam var da ondan karımı dövüyorum, yok babam küçükken bana şöyle yaptı da ondan etrafımdaki insanlara hayatı zehir ediyorum. Hadi lan oradan!
Bir adam kötüyse kötüdür arkadaşlar, arkasını doldurmaya, sebepler üretmeye çalışmayın. Hayatı tek kötü olan onlar mı? Şurada her birimiz çocukluğumuzu anlatsak illa ki bir şeyler çıkar. Fakirlikten, bilinçsiz/ilgisiz, dayakçı ana babadan geçilmez. Ama hepimiz bunun ardına sığınıp sapıtıyor muyuz?
Benim de geçmişim güllük gülistanlık değil. Ama kimseyi dövmüyorum, psikolojik şiddet uygulamıyorum. Bunun bahanesi falan olmaz, olamaz, olmamalı. Hasta olan gitsin tedavi olsun bir zahmet. Bunu da biz düşünecek değiliz. Onun travması, bunun hastalığı yeter ya!
 
20-30 yaşlarında olduğunuzu düşünüyorum. Geride yaşanacak 40, 50 belki de 60 yılınız var. Yazık değil mi geleceğinize? Eşinizin şiddet eğilimini 10 yıl saklamayabilmesi korkunç. Demek ki kendini kontrol edebiliyor. Sizin gidemeyeceğinizi düşündüğü için bir yaratık gibi davranıyor. Sizi getirdiği hale bir bakın. Eşinize son kez vurun, kçına tekmeyi basın gitsin.
 
Uzun süre vurmadı derken? 9 ay olmuş evleneli, ne kadar uzun bir süre olabilir? Balayında dövmüş, sonra "uzun" süre vurmamış, bu uzun sürenin ardından yine dövmeye başlamış. Ki başlarda özür diliyormuş, artık onu da yapmaz olmuş. Siz de vurmaya başlamışsınız zaten. Yani 9 aydır bayağı bayağı dayak yiyorsunuz. O yüzden yumuşatmaya çalışmayın.
Bir de şu terapi lafından da gıcık geldi. Her şeye terapi önerince bilinçli, uzlaşmacı, iletişime açık falan olunmuyor.
Koskoca ülkede herkes Masumlar Apartmanı modunda takılıyor. Ulan herkesin mi hayatı dramla dolu? Bence kimileri de bunun arkasına sığınıp ortalığın içinden geçiyorlar. Yok benim travmam var da ondan karımı dövüyorum, yok babam küçükken bana şöyle yaptı da ondan etrafımdaki insanlara hayatı zehir ediyorum. Hadi lan oradan!
Bir adam kötüyse kötüdür arkadaşlar, arkasını doldurmaya, sebepler üretmeye çalışmayın. Hayatı tek kötü olan onlar mı? Şurada her birimiz çocukluğumuzu anlatsak illa ki bir şeyler çıkar. Fakirlikten, bilinçsiz/ilgisiz, dayakçı ana babadan geçilmez. Ama hepimiz bunun ardına sığınıp sapıtıyor muyuz?
Benim de geçmişim güllük gülistanlık değil. Ama kimseyi dövmüyorum, psikolojik şiddet uygulamıyorum. Bunun bahanesi falan olmaz, olamaz, olmamalı. Hasta olan gitsin tedavi olsun bir zahmet. Bunu da biz düşünecek değiliz. Onun travması, bunun hastalığı yeter ya!
Çok şükür ayni dili konuştuğum biri geldi. Akşam akşam çatladım sinirden. Benim eşimin babasi da neler eden bir adammış. Çocukluğu o sekilde geçmiş. Hicbir tarafindan örnek almamiş ya da travmam var yeaa deyip dayakçı biri olmamış. Bu tamamen seçim. Dayakçı olmayı seçmiş. Terapi merapi boş laf. O oneriyi verenler 1 kez tokat yerlerse terapi gelecek mi akillarina acaba?
 
Adam balayından beri düzenli olarak şiddet gösteriyormuş ve burada "çift terapisine gidin" önerileri vermişler.

Ay size inanamiyorum hanımlar. Şiddet gösteren davarlarla birlikte kalmak ve bu davarlarla kurulan evlilik birliğini sürdürmek bu kadar önemli mi?

Şiddet gösteren kocasi için terapist mi araştırsın bir de? Kocam beni dövüyor, lutfen bizi iyileştirin diye terapiste yalvarsın mı?

Ayıyı terapiste götürsen ne olacak , insan olup mu çıkacak? Ayı ayıdır kardeşim , 10 yıl bir kadınla birliktesin madme psikolojik problemlerin vardı gidip tedavi olsaydın derler adama. El kızı bu saçmalıkları çekmek zorunda mı? Eşşek kadar olup insan olamamış bir yetişkin erkeği elinden tutup doktora götürmek neden hep kadınlara düşüyor çok merak ediyorum!
 
Merhaba yardımınıza ihtiyacım var. 9 aylık evliyim ve hiç düşündüğüm gibi bir evlilik değil. 10 sene sevgiliydik. Evlendiğimizden beri her küçük konulardan tartışma çıkartabiliyoruz. Birbirimizi kırıyoruz. İlk tartışmamız balayında çıkmıştı orda bana ilk defa vurmuştu. Sonra özür dilemişti bir daha olmayacak unutalım demişti. Ben inanmştım. Evimizde yine olmuştu hep özür dileyip yine yapıyordu. Bir gün ben evi terk etmeye karar verdim. Yine özür diledi ve bir daha olmayacağına yemin etti. Son kez şans verdim ve uzun bir süre vurmadı bana. Bu yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum. Annem ve babam bilse çok üzülürler. İlk aşkımın böyle biri olduğuna inanamıyorum. Tartışmalarımız hala devam ediyor her gün her hafta değil ama ara ara oluyor ve abartılı oluyor. Artık bende ona geri vurup kendimi savunuyorum. Ama kendime bunu hiç yakıştıramıyorum. Bu evlilik anlamsız bu saatden sonra biliyorum. Ben nasıl ayrılırım bilmiyorum. Yıllarımı verdim bu ilişkiye…
10 sene de şiddet eğilimini anlamamış olmanızın imkanı yok bunu saklayamazdı belliki şimdi ki gibi sineye çekmişsiniz.
1 dk bile aynı evde kalmam bana vuracak adamla
Ama siz tabi yıllarını verdiğiniz ilişkide bunu sorun görmüyorsanız o ayrı!
 
Merhaba yardımınıza ihtiyacım var. 9 aylık evliyim ve hiç düşündüğüm gibi bir evlilik değil. 10 sene sevgiliydik. Evlendiğimizden beri her küçük konulardan tartışma çıkartabiliyoruz. Birbirimizi kırıyoruz. İlk tartışmamız balayında çıkmıştı orda bana ilk defa vurmuştu. Sonra özür dilemişti bir daha olmayacak unutalım demişti. Ben inanmştım. Evimizde yine olmuştu hep özür dileyip yine yapıyordu. Bir gün ben evi terk etmeye karar verdim. Yine özür diledi ve bir daha olmayacağına yemin etti. Son kez şans verdim ve uzun bir süre vurmadı bana. Bu yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum. Annem ve babam bilse çok üzülürler. İlk aşkımın böyle biri olduğuna inanamıyorum. Tartışmalarımız hala devam ediyor her gün her hafta değil ama ara ara oluyor ve abartılı oluyor. Artık bende ona geri vurup kendimi savunuyorum. Ama kendime bunu hiç yakıştıramıyorum. Bu evlilik anlamsız bu saatden sonra biliyorum. Ben nasıl ayrılırım bilmiyorum. Yıllarımı verdim bu ilişkiye…
Size balayında vurmuş bi adamı o gün o dakika terk edecektiniz. İsterse 20 yıllık ilişki olsun kusura bakmayın.
Sizi kesinlikle sevmiyor..
Bal gibide ayrılırsın oh dünya varmış dersin hiç merak etme.
 
Çok şükür ayni dili konuştuğum biri geldi. Akşam akşam çatladım sinirden. Benim eşimin babasi da neler eden bir adammış. Çocukluğu o sekilde geçmiş. Hicbir tarafindan örnek almamiş ya da travmam var yeaa deyip dayakçı biri olmamış. Bu tamamen seçim. Dayakçı olmayı seçmiş. Terapi merapi boş laf. O oneriyi verenler 1 kez tokat yerlerse terapi gelecek mi akillarina acaba?
Valla şimdi Lotus Hanım beni linçlerler belki de dayanamayacağım. Başlarım böyle hassasiyete valla. Dayakçıya dayakçı, kötüye kötü diyemez olduk aşırı duyar yüzünden. Hepimiz az veya çok zor şeyler yaşamışızdır, kraliyet ailesinde doğmadık neticede. Psikoloji alanına saygım sonsuz ama bu yapılan da artık suyunu çıkarmak oluyor. Her yanlış harekete bahane bulmaya döndü bu iş artık. Küçükken serçe parmağımı masaya çarptım da ondan böyle oldum seviyesine düştük. Herkes mi hassas kalpli minnoş ya? Birine zarar vermeye gelince hiç de minnoş olmuyorsunuz ama? Dünyadaki en tehlikeli yırtıcı bile sizi geçemez, sizi görse saygı duruşuna geçer. Hala minnoşluk masalları anlatılıyor bu herifler hakkında, kafayı yiyeceğim. :olamaz:
Aferin valla, hiç mağdurla empati yapmayalım. Dayakçıya acıyıp terapi önerelim, aynen devam.
 
Ayıyı terapiste götürsen ne olacak , insan olup mu çıkacak? Ayı ĺzayıdır kardeşim , 10 yıl bir kadınla birliktesin madme psikolojik problemlerin vardı gidip tedavi olsaydın derler adama. El kızı bu saçmalıkları çekmek zorunda mı? Eşşek kadar olup insan olamamış bir yetişkin erkeği elinden tutup doktora götürmek neden hep kadınlara düşüyor çok merak ediyorum!
Ben de hiç ic anlamiyorum kadinin çaba göstermek zorunda olmasini.
Ya balayında döven adamla bir evliliği devam ettirmek nasil bu kadar önemli oluyor ki. Ne bu yani ne, kim? Aciz bir zavallı ile aynı nikahta olmak kadına ne katar? Herkesin dilinde bir aile terapisi... terapist ne yapsın buna.
 
Merhaba yardımınıza ihtiyacım var. 9 aylık evliyim ve hiç düşündüğüm gibi bir evlilik değil. 10 sene sevgiliydik. Evlendiğimizden beri her küçük konulardan tartışma çıkartabiliyoruz. Birbirimizi kırıyoruz. İlk tartışmamız balayında çıkmıştı orda bana ilk defa vurmuştu. Sonra özür dilemişti bir daha olmayacak unutalım demişti. Ben inanmştım. Evimizde yine olmuştu hep özür dileyip yine yapıyordu. Bir gün ben evi terk etmeye karar verdim. Yine özür diledi ve bir daha olmayacağına yemin etti. Son kez şans verdim ve uzun bir süre vurmadı bana. Bu yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum. Annem ve babam bilse çok üzülürler. İlk aşkımın böyle biri olduğuna inanamıyorum. Tartışmalarımız hala devam ediyor her gün her hafta değil ama ara ara oluyor ve abartılı oluyor. Artık bende ona geri vurup kendimi savunuyorum. Ama kendime bunu hiç yakıştıramıyorum. Bu evlilik anlamsız bu saatden sonra biliyorum. Ben nasıl ayrılırım bilmiyorum. Yıllarımı verdim bu ilişkiye…
Geçmiş yıllar gelecek yıllardan uzun değildir. Aileme nasıl anlatırım demeyin anlatın, o huzursuz ve şiddet içerikli eve bir de çocuk gelmeden boşanın. Beklemekle hata yapıyorsunuz. Ha bir şans daha derseniz aile terapisti deneyin olmazsa olmuyordur. 2 yıl daha kesinlikle çocuk da düşünmeyin.
 
Beraber doktora gidin bence ne demek dayak yemek otokontrol yok eşinizde ve siz de ona ayak uydurmaya başlamışsınız. Engel olamıyoru belli seviyorsanız doktora gidin ama olmayacağını düşünüyorsanız da konuşup ayrılın. Kadın cinayetlerini her gün görüyoruz üzülüyoruz. Biran önce bu durumdan çıkış yolunu bulmalısınız
Otokontrol:D Enişte kaç model merak ettim şimdi
 
Valla şimdi Lotus Hanım beni linçlerler belki de dayanamayacağım. Başlarım böyle hassasiyete valla. Dayakçıya dayakçı, kötüye kötü diyemez olduk aşırı duyar yüzünden. Hepimiz az veya çok zor şeyler yaşamışızdır, kraliyet ailesinde doğmadık neticede. Psikoloji alanına saygım sonsuz ama bu yapılan da artık suyunu çıkarmak oluyor. Her yanlış harekete bahane bulmaya döndü bu iş artık. Küçükken serçe parmağımı masaya çarptım da ondan böyle oldum seviyesine düştük. Herkes mi hassas kalpli minnoş ya? Birine zarar vermeye gelince hiç de minnoş olmuyorsunuz ama? Dünyadaki en tehlikeli yırtıcı bile sizi geçemez, sizi görse saygı duruşuna geçer. Hala minnoşluk masalları anlatılıyor bu herifler hakkında, kafayı yiyeceğim. :olamaz:
Aferin valla, hiç mağdurla empati yapmayalım. Dayakçıya acıyıp terapi önerelim, aynen devam.
Bireysel olarak kendi karari ile öfke kontrolü icin terapi almak istese baska bir yorum yapardim. Evliligi kendisi kurtarmak istiyor, esini kaybetmek istemiyor diye.

Tamamen kendi arzusu ve çabası ile olacak tabi. Gercekten iyilesme saglayana kadar devam edecek.

Ancak aile terapisine, konu sahibinin çabasıyla gidilmesi önerisi saçmalık ötesi.

Kadinin cesareti yok yeni bir hayata. Gözünü açmış bu adami görmüş.

Biz umut olsak, her sey duzelir desek, guzel seyler yazsak belki inanci oluşacak.

Birileri çıkıp illa bu evliliği kurtarmalisin deyince bizim verdigimiz/vereceğimiz umutlar da işe yaramıyor.
 
Düşünüyorum.. eşim dediğim insan, hayat arkadasim, acı tatlı günlerimin ortagi bir gün bana elini kaldırmış olsa, hayat o andan sonra asla eskisi gibi olmaz benim için.. ne evliliğim, ne ona bakışım. Hiçbir şey eskisi gibi olamaz. Onun tarafından böyle biseye maruz kalmak o kadar zoruma gider ki. Bir daha asla yapmayacagim dese ve yapmasa bile affedemem. Çünkü o kadar onur kırıcı bir şey ki bu.. Ben çocukken annemden çok şiddet gördüm. Küçüktüm, ama o halimle bile o kadar zoruma giderdi ki. Aradan uzun uzun yıllar geçti, şimdi koskoca kadınım, ama hala hatırladığımda suracigimda bir yer sızlar. Hiç geçmez o sizi.

O yüzden size demem o ki neresinden dönerseniz kar. Tabii dönerseniz.
 
Konu sahibi cevap yazmamissiniz iyi misiniz?
Yoksa hiçbir şey yokmuş gibi kv lere yemeğe mi gittiniz ?
Ben sizi cidden merak ettim okuyorsanız bir şey yazın lütfen.

İlişki yaşarken aslında içte bı yerde hep biliriz o kişinin karanlık tarafını hep görürüz ama görmek istemeyiz.
O sinirler öfke krizleri vs pek çok şey ortada aslında.
Ama bunlari değil de şimdi napabiliriz onu konuşalım.
Etrafinizda güvenliğiniz yardım isteyeceğiniz birileri var mı size destek olsunlar terapiye yönlendirsinler.
Aileniz nasıl insanlar size destek olurlar mı mesleginiz nedir maddi gücünüz vs var mı?
 
İnsan 10 sene sevince özürüde kabul ediyor malesef. Ben düzeltmeye çalıştım kaç kez… ama olmuyor. Ailemin üzülmesinden çok korkuyorum. Bu yüzden bazen diyorum ölsemde kurtulsam en azından canım annem ve babam çektiklerimi bilip üzülmezler…
Bilemiyorum... İnanın anlayamıyorum. Kocamı çok seviyorum gerçekten. Ama bana vursa,bir daha yüzüne bakamam diye düşünüyorum, içim soğur, geçerim ondan...
Neyse.
Anne ve babanız sizin mütemadiyen şiddete uğradığınızı duysa daha çok üzülür. Ayrıca siz anne babanızdan değil, doğuracağınız çocuklarınızından sorumlusunuz. Bu evliliği devam ettirmek demek, önünde sonunda çocuk doğurmak demek, Ve ona sunacağınız hayat da bu olacak.
9 ayda bu kadar şey sizce de fazla değil mi?
Kendimi sizin yerinize koydum, olmadı.
Evlatlarımı sizin yerinize koydum, kahroldum, yine olmadı.
Yol belli.
Tercih sizin.
Hayırlısı, ne diyebiliriz.
 
Bireysel olarak kendi karari ile öfke kontrolü icin terapi almak istese baska bir yorum yapardim. Evliligi kendisi kurtarmak istiyor, esini kaybetmek istemiyor diye.

Tamamen kendi arzusu ve çabası ile olacak tabi. Gercekten iyilesme saglayana kadar devam edecek.

Ancak aile terapisine, konu sahibinin çabasıyla gidilmesi önerisi saçmalık ötesi.

Kadinin cesareti yok yeni bir hayata. Gözünü açmış bu adami görmüş.

Biz umut olsak, her sey duzelir desek, guzel seyler yazsak belki inanci oluşacak.

Birileri çıkıp illa bu evliliği kurtarmalisin deyince bizim verdigimiz/vereceğimiz umutlar da işe yaramıyor.
O değil de bayağı bayağı dayak yiyen kadına kocanı doktora götür önerileri geldi. :KK57:
Hem dayak yesin hem de sorunu kendi mi çözsün?
Yıllarca karakolda barıştırıp eve gönderen polise laflar döşendi. Şimdi şu hareketin ne farkı var bundan?
Dayak sizce "düzelebilecek" bir şey mi? Birini dövdüğünüzde bir daha o kişiyle aynı olabilir misiniz? Ya da dayak yediğinizde o insanı sevebilir misiniz? Ya beni bir daha döverse korkmaz mısınız? Korktuğunuz birini sevemezsiniz arkadaşlar, sallamayın lütfen. Ya hiç dayak yemediniz -inşallah yemezsiniz- ya da bunu fazlaca özümsemişsiniz.
Biri sizi dövdüğünde öfkelenirsiniz, aşağılanmış hissedersiniz. Sanki güçsüz olduğunuz için sizi kukla gibi kullanan biri vardır karşınızda. Bir şey yapamasanız bile içten içe bilenirsiniz. Ve bu hikayenin sonu asla mutlu bitmez. Kurduğunuz o pembiş rüyanızdan uyanın. Şiddet travması failinden uzaklaşmadıkça geçebilecek bir travma değildir. Mazoşist değilseniz, dayak yediğiniz eli sevgiyle tutamazsınız. Çıkın artık şu hükmedilen kafasından ya. :olamaz:
 
bahaneleri bırakın. adama "bana yalan söyle, beni ikna et ." diyorsunuz. kendinize sahip çıkmıyorsunuz. taviz tavizi doguruyor maalesef. cizginiz olsun. siniriniz olsun. dur bakalim orda! diyebilin lütfen
 
Back
X