- 17 Ocak 2015
- 393
- 208
- 23
- Konu Sahibi missladybird
-
- #41
Benim kızımda iki yaşında ameliyat olacak
Annesi yokkenki sıkıntıları panik atak gibi.ama o yaşta bi çocukta panik atak olurmu bilemedim.anneyi kaybetme korkusu gibi duruyo.inşallah geçici bi durumdur.denedik sınıfını değiştirdik o bunu hiç istememesine rağmen bu sefer ben oğretmenimi arkadaşlarımı ozledim diye ağladı haftalarca mecburen eski sınıfına donduk. arkadaşları ve oğretmenşyle arası çok iyi çok da aktif ve sosyal bir çocuk. neden korkuyorsun diyoruz bşrden içim sıkılıyor boyle karnım ağrıyor sanki kalbin çok hızlı atıyor annem yokkan boğulacak gibi oluyırum diyor. zaten çok da olgun bir çocuk. koca insan gibi konulur seninle muhabbet eder yani bu 3 yıl boyunca yaşadıklarında bile hiç bir içe kanama lendini soyutlama olmadı.
merhaba kızlar. Size 3 yıldır teyzemin 9yaşındaki kızını ve bütün aileyi telef eden bir konuyu yazacağım. Pedagog, psikolog ya da başına böyle bişey gelmiş arkadaşlar varsa öneri ve yorumlarınızı bekliyorum.
kuzenim şuan 3. Sınıfta. Birinci sınıfa gayet güle oynaya gitti ondan önce anaokuluna giderken de hiç bir problem yaşamadı ama gelin görün ki birinci sınıfa başladıktan 3 ay sonra korkuları ve ağlamaları başladı. Ama oyle böyle bir ağlama değil. Çığlık çığlığa ağlayıp kuytu köşelere saklanmaya başladı ilk başta ne olduğunu sorduğumuzda korkuyorum diyordu. Okuma yazmayı hemen soktu çok başarılı bir öğrenci okuldan mı korkuyorsun diye sorduğumuzda hayır okulumu öğretmeni seviyorum diyordu am sürekli yanında annesini istiyordu ne babasını ne de bizleri kabul etmedi. Annesi işten çıktı ve onunla okula gitmeye başladı okulda bahçede bütün gunonu bekliyordu. Bu sefer sınıftan çığlık çığlığa kaçmaya başladı. Annesini sınıfa istiyordu öğretmeni başta olmaz dedi ama çocğun halini görünce tamam dedi teyzem bir yılı sınıfta geçirdi. Bu sırada hem pedegoğa hem de malesef hacı hocalara gidildi. Sular muskalar gırla gidiyor. Pedagog ise hiçbirşeyi olmadığını soyluyordu. Bu arada kuzenim 2 yaşındayken gözünden ameliyat oldu ağlaya ağlaya götürdüler ameliyathaneye ve annesinin yanında gelmesine izin vermediler. Ameliyattan sonra 1 ay kadar annesine hiç gitmedi sen beni bıraktın dedi hep teyzem harap oldu. Okul dışında bu tarz korkuları yoktu ve insanın aklına binbir turlu şey geliyor maalesef acaba üst sınıflardan biri mi korkutuyor sıkıştırıyor falan dedik öğretmeni mi kotu davranıyordu diye duşunduk ama boyle bişey de yoktu. Okulun süper zeki rehber öğretmeni çocuğa kaynaştırma raporu çıkartmaya kalktı. Çocuk sınıf birincisiyken. Biz kesinlikle reddettik bende öğretmenim o rapor bir kere alındı mı çocuğu kaynaştırma öğrencilikten çıkarmanın hiç kolay olmadığını biliyorum. Daha sonra doktor değiştirdik. Yeni doktor ameliyatta yaşadığı tramvanın bu şekilde korku ve anneyi kaybedecekmiş düşüncesi olarak ortaya çıkabileceğininsoyledi ve maalesef ilaç tedavisine başlandı.ilaçları kullanırken biraz daha iyi oluyor annesini sınıftan çıkarıyor hatta bir kaç kez eve git ben yalnız kalırım bile dedi. O da bu durumdan çok mutsuz bende korkmak istemiyorum ama korkuyorum diyor. Evde falan çok iyi. Çok konuşkan güler yüzlü çovk sevecen bir çocuk.aradan 3 yıl geçti ama ilaçlar azltıldığında ya da kesildiğinde yine hemen ağlamalar başlıyor. Bu arada ilaçlar kilo aldırıyor ve aşırı iştah açıyor 9 yaşında 50 kilo boyuda uzun yaşıtlarına göre ama bu da sıkıntı olmaya başladı. Yorumlarınızı bekliyorum.
kesinlikle oyun terapisi yapan bir pedagoga gidin. Oyun terapisiyle çözebileceğinizi düşünüyorum.merhaba kızlar. Size 3 yıldır teyzemin 9yaşındaki kızını ve bütün aileyi telef eden bir konuyu yazacağım. Pedagog, psikolog ya da başına böyle bişey gelmiş arkadaşlar varsa öneri ve yorumlarınızı bekliyorum.
kuzenim şuan 3. Sınıfta. Birinci sınıfa gayet güle oynaya gitti ondan önce anaokuluna giderken de hiç bir problem yaşamadı ama gelin görün ki birinci sınıfa başladıktan 3 ay sonra korkuları ve ağlamaları başladı. Ama oyle böyle bir ağlama değil. Çığlık çığlığa ağlayıp kuytu köşelere saklanmaya başladı ilk başta ne olduğunu sorduğumuzda korkuyorum diyordu. Okuma yazmayı hemen soktu çok başarılı bir öğrenci okuldan mı korkuyorsun diye sorduğumuzda hayır okulumu öğretmeni seviyorum diyordu am sürekli yanında annesini istiyordu ne babasını ne de bizleri kabul etmedi. Annesi işten çıktı ve onunla okula gitmeye başladı okulda bahçede bütün gunonu bekliyordu. Bu sefer sınıftan çığlık çığlığa kaçmaya başladı. Annesini sınıfa istiyordu öğretmeni başta olmaz dedi ama çocğun halini görünce tamam dedi teyzem bir yılı sınıfta geçirdi. Bu sırada hem pedegoğa hem de malesef hacı hocalara gidildi. Sular muskalar gırla gidiyor. Pedagog ise hiçbirşeyi olmadığını soyluyordu. Bu arada kuzenim 2 yaşındayken gözünden ameliyat oldu ağlaya ağlaya götürdüler ameliyathaneye ve annesinin yanında gelmesine izin vermediler. Ameliyattan sonra 1 ay kadar annesine hiç gitmedi sen beni bıraktın dedi hep teyzem harap oldu. Okul dışında bu tarz korkuları yoktu ve insanın aklına binbir turlu şey geliyor maalesef acaba üst sınıflardan biri mi korkutuyor sıkıştırıyor falan dedik öğretmeni mi kotu davranıyordu diye duşunduk ama boyle bişey de yoktu. Okulun süper zeki rehber öğretmeni çocuğa kaynaştırma raporu çıkartmaya kalktı. Çocuk sınıf birincisiyken. Biz kesinlikle reddettik bende öğretmenim o rapor bir kere alındı mı çocuğu kaynaştırma öğrencilikten çıkarmanın hiç kolay olmadığını biliyorum. Daha sonra doktor değiştirdik. Yeni doktor ameliyatta yaşadığı tramvanın bu şekilde korku ve anneyi kaybedecekmiş düşüncesi olarak ortaya çıkabileceğininsoyledi ve maalesef ilaç tedavisine başlandı.ilaçları kullanırken biraz daha iyi oluyor annesini sınıftan çıkarıyor hatta bir kaç kez eve git ben yalnız kalırım bile dedi. O da bu durumdan çok mutsuz bende korkmak istemiyorum ama korkuyorum diyor. Evde falan çok iyi. Çok konuşkan güler yüzlü çovk sevecen bir çocuk.aradan 3 yıl geçti ama ilaçlar azltıldığında ya da kesildiğinde yine hemen ağlamalar başlıyor. Bu arada ilaçlar kilo aldırıyor ve aşırı iştah açıyor 9 yaşında 50 kilo boyuda uzun yaşıtlarına göre ama bu da sıkıntı olmaya başladı. Yorumlarınızı bekliyorum.
sanmam dediğim gibi arkadaşlarını çok seviyor. 23 nisan da falan da 3 yıldır hep dans gösterilerine çıktılar ve hep kaptandı. Sokakta arkadaşlarıyla da oynuyor.sosyalleşme fobisi olabilir mi çevresinde hep yakın akrabalar var o çevreden uzaklaşmak korkutuyo olabilir mi
lutfwnngerkirsendoktora yalvarın ama yanınızda uyutup götürsünler ya da sakinleştirici yapsınlar uyandığında da ilk sizi görsün. Bizimkini ağlaya ağlaya alıp götürdüler bir de çocuk bomboş ameliyathanede açtı gözünü.Benim kızımda iki yaşında ameliyat olacak( çok korktum şuan. Allah yardımcıniz olsun
üzerinde fazlasıyla durduk öyle birşey olmadığına emin olduk. Doktorunda dediği gibi ameliyatta yaşadığı tramvabu şekilde korku saklanarak bir korku yaşaması bir travma gibi geldi bana.ifade edemediği bir olay olabilir,Allah korusun bir taciz olabilir ve bunu ifade edememiş olabilir.fiziksel ya da psikolojik bir şiddete maruz kalmış olabilir.korkutulmuş olabilir.saklanarak bağırarak tepkiler vermesi basit bir olaydan kaynaklanmıyordur.bazen en yakınlarımız bile çocuklarımıza zarar verebilir unutmayın.
ev için de olduğu surece çocuk hep yanımızda abisi var lise çağında ama o da hep futbol antremanında annanemde teyzemlerde kalıyor ve kuzenim ananemle yatıyor. Evimiz mıstakil yani benim evlenmeden oncekie vim alt katta teyzemler üst katta annemler oturuyor yani çocuk ya annemlerde ya ananesi ve annesiyle birlikte o yüzden evde bişey olabileceğini düşünmüyorum. Ben okulda mı acaba tacize uğruyor diye düşündüm. Ama o seçeneği de eledik.
kardiyolojiye götürdük bir problem yok bir noroloğa götürmek aklımıza gelmemişti nurdan bir arkadaş söyledi,en kısa zamanda,oraya da,götüreceğiz.Acaca psikolojik değil de biyolojik bir rahatsızlığı olabilir mi. Kalp çarpıntısı nedeniyle korkuyor olabilir mi. Endokrin ve kardiyolojiye götürseniz.
daha önce de dediğim gibi taciz konusunu çok irdeledik öyle birşey olmadığına emin olduk. Doktorun dediğine göre 2 yaşında ameliyata giderken anneden koparılıp alınması uyandığında da anneyi yanında görememesi anneye karşı bir güvensizlik doğurmuş. Sanki onu heran bırakacakmış hissi yaratmış. Çocuğun evden ve aileden uzak olduğu ortam olan okul da bunu tetiklemiş ve anneyinkayvetmw korkusuyla panik ataklar geçiriyormuş. Bizim sıkıntınız ilaçlardan kurtulmak. Hipnozla terapiyi,araştıracağım teşekkür ederim.Taciz devam etmiyor olabilir. Geçmişi ilk bagirmaların başladığı yakın akraba erkek ve kadınları da hatta düşünerek değerlendirin. Eski aile fotoları gösterip oradaki resimlere verdiği tepkilere yola çıkabilirsiniz.
Bu arada ameliyattan once bağırmalar yoktuysa ameliyat tetiklemiş olabilir.
Benzetme gibi olmasın ama Sana Gül Bahçesi Vadetmedim adında bir kitap var. Orada 16 yaşındaki bir şizofreni hastasının tedavi sürecini anlatıyor. Onun ruh sağlığını bozan şeyde çok küçükken yapilan bir ameliyatti. Kitap gerçek hayattan mi uyarlama tam hatırlayamadım. Ama fikir vermesi açısından okumanız fayda var.
Hipnoz hiç denediniz mi? Çocuk bir düşüncesi daha bilince ulaşmadan onu sezip çığlık çığlığa ondan kaçıyor gibi. Hipnoz altında korktuğu dusunce/ani/hayal vs artık neyse onu öğrenebilirsiniz. Ancak üniversitede psikoterapi alanında uzmanlaşmış bir hocaya götürün derim.
Allah şimdiden acil şifalar versin kuzucuma.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?