Cumartesi psikiyatriste gittim ve tedaviye başladı. Üstelik yaşadıklarımı annemle de paylaşamıyorum. Annemim şu anda ciddi bir psikolojik tedaviye ihtiyacı var ama bir türlü kabul etmiyor. Artık yetişemiyorum kimseye. Bütün haftasonu annemle gerginlk içinde geçti. Çocuk gibi küsüyor, yazlıkdayım dedi, pazar günü ben, teyzemin oğlu ve eşi ile eski eşim annemin yanına gittik. Alıp pazartei doktora götürecektik, meğer bize yalan söylemiş. ızmirdeki öteki eve dönmüş, geri döndük, oraya gittik konuşup ikna etmek için. Bu arada kimse boşandığımız bilmedii için eski eşimlede beraber olup rol yapmak zorundayım. Saatlerce anneme yalvardık, dil dökdük, nuh dior peygamber demiyor. Artık çok yoruldum. Belki bana kızacaksınız, yanlış düşünüyorsun, hata yapıyorsun diyeceksniz ama evlat olarak yapabileceğim bişey kalmadı. Gerisi nnemin seçimi, annem bana bu kadar yklenirken boşandığım eşim elinden geleni yapıyor destek olmak için... Geç oldu ama beni anladı. Hayat çok garip...