tecrübem yok, daha en basta aile yüzünden sevgiliyle nasıl itinayla kavga edilir, asalet degil edepsizlik nasıl deger gorur diye sorsaydın yazardım...
iliskinizi 20yasında baslamıssınız gibi dusun oncelikle.
anladıgım kadarıyla sen bu kisiden baska erkek tanımamıs, gozun kapalı sevmissin.
o yuzden bu kadar ana kuzusu oldugun farketmemissin muhtemelen.
diyelim ki tek derdin kv, hatta ailesi sulalesi dunyanın en kotu insanları...
peki ya sevgilin?
nasıl kahveni yapmak istedin diye teyzesi icin sana ofkelenir?
nasıl dedeme gidiyoruz dedigin an kalkmadın diye "benim sozumu dinlemen gerekiyordu" moduna gecer,
oldu olacak iki tane agzına carpsaydı tam olsaydı, onun erkekligini yirim! yigitlik yaptıgını mı sanıyor?!?! "kime dayılandıgına dikkat et adam ol!" derdim... oyle hanımefendilikten anlamayana anladıgı dilden konusacaksın.
bak bir kez benzer bir tavrın olmus, hemen susmus.
bu tip seyler benim icin "orta yol" bulunabilecek seyler degil şahsen.
bi kere "sınandıgınızı" dusunmeniz ve kabullenmeniz bile tuhaf bir iyi niyet gostergesi...
diyelim ki gercek deigldi hicbiri, hakaretle sınanyacaklarını sandıgınız insanlara mı makul davranmaya calısmıs oldunuz?
konunun basından beri takip ediyordum ancak pek yazmadım,
cunku olay sevgilinden bitiyordu... ya bu olay bir kırılma noktası olacaktı (tam olarak aşamasa dahi..) ya da bitmisken temislik yapmıscasına kapatacaktınız.
ancak gorunen o ki o kırılma olması gereken donemleri siz coktaaan gormus gecirmissiniz ama hicbir degisiklik olmamıs.
elbette yıllarını, paylasımı vs hic yokmus gibi çöpe at diyemem ama bir iliskide bictigin degeri 10la carpıp bir de cocuk oldugunu dusunup oyle hesap yapmak henuz gerceklesmemis seyler icin dahi cok daha rasyonel olacaktır...
