Aynen öyle canım. Hem ben zamanın aslında çok da önemli olmadığını bir tecrübeyle anladım ki o yüzden bence sen de hiç ama hiç takılma süreye. Herkes hissettiği yaşta derler ya, bence ilişki de paylaşıldığı şeyler kadar uzun bir tarihte. Daha önce yazmıştım o deneyimimi bu topiğe buldum şimdi, kopyalayım da buraya anlayın meseleyi siz de.
Daha önceki deneyimlerden zamanın tanımakla paralel olmadığını çok acı bir şekilde tecrübe edenlerdenim ben. İtin birini 11 sene sevdim ben, çocukluk aşkıydı işte ama unutamadım silemedim bir türlü ve hiç bir şekilde de ciddi,uzun bir ilişkim olmadı o süreçte en uzunu 1 aydı o da zar zor iktire kaktıra yani. Sonra o zaman için bana öyle geliyordu bir mucize oldu ve biz onla çıkmaya başladık ( çıkmaya diyorum çünkü saygı duymadığım tüm ilişkiler için bu ergen ifadeyi kullanırım

). 3 hafta kadar falan sonra ayrıldı benden bir mesajla ve mesajında işte daha önce onu çok inciten bir kız sebebiyle hislerini ve duygularını kaybettiğini kimseye karşı bir şey hissedemediğini kesinlikle bir yanlışım olmadığını söyledi ve bitirdi tek kelime etmedim. Yani kısacası olmuyor dedi yapamıyorum dedi işte sen benden daha iyilerine layıksın dedi fakat ben şerefsizin önde gideniyim demedi. 1 ay geçti o hislerini kaybetmiş adam ( ! ) biriyle çıkmaya başladı tekrardan. Çok zor günler geçirdim, astım hastasıyım ben ve sigara kullanıyordum ki başlayışım da onunla birlikte olmuştu. Daha beter sigara içtim, 2 ay gibi bir sürede 7-8 kilo aldım, stresten sivilce çıkmamış yerim kalmadı. Okulun başıydı ve ben bir saldım okulu mayısa kadar da kapağını açmadım ve şimdi eylül sınavlarına girdim sınıfı geçebilmek için. Yakın bir arkadaşımın nisanın sonunda asker eğlencesi vardı o da vardı orada. Alkolün de vermiş olduğu bir cesaretle konuştuk 1,5 saate yakın. Benim konuşmamdaki amaç içimde ne varsa dökeyim zaten bir daha ne ölüsü ölüme ne dirisi dirime mantığıydı. Ve sonunda da diyecektim ki artık bekleme de bana da ben de kendi hayatıma bakayım, biliyorum zaten sen bana bekle demedin zaten ama ben kendimi öyle hissediyorum dedim. Adam bana bekle konuşuruz dedi, anlayamadım başta iki defa daha sordum. Bekle dedi mal gibi kaldım öyle benim beklediğim de istediğim de cevap olarak o değildi. Ben bekleme desin de ben de nefret edeyim artık unutayım diye düşünüyordum.
Ben umutlandım tabi bu konuşmadan hiç yok yere. Bekliyorum günü gelecek de konuşacağız diye. Bu arada ben de onları ayrı olarak biliyorum fakat o benden sonra çıkmaya başladığı kızla hala çıkıyormuş o ara yaklaşık da 5 ay oluyordu o zaman onlar çıkalı ve adam eski kız arkadaşıyla böyle bir konuşma yapabiliyor yani. Sonra öğrendim ki bu ve yanında 2-3 kişi daha o gecenin sabahında bir boklar yemişler hani zamparalık yani bildiğin. Ben bunu öğrendim ve öyle bir konuşmanın üstüne bile ( kendisi ağladı o konuşmadan sonra ) böyle bir şeyi yaptıysa bu ne adamdır ne adam olur. Ondan vazgeçme kararı aldım ve 08. Mayıs. 2013 de onun bende olan tüm şeylerini, benim onun için yaptığım her şeyi bir araya toplayıp son kez de ağlayarak da olsa yaktım yok ettim ve onu orada bıraktım, o günden sonra ne bir daha adını ağzıma aldım ne de bir şey o günden sonra ilk defa o konuyla ilgili buraya bir şey yazıyorum işte şimdi. O gün sigarayı da bıraktım ve 3,5 sene sigara kullanmış ve günde bir paketi rahat içen ben ne bir daha ağzıma aldım sigarayı ne de içmek aklımın ucundan geçti. Her şey kafada bitiyor yani.
Onu bu seneyi de sayarsak 13 senedir tanıyorum ( ! ) toplamda fakat hiç tanıyamadığımı daha bu sene mayıs ayında tamamen öğrendim. Çok uzun oldu biliyorum ama yazmak istedim yine de. Ne ben kolay yerlerden gelerek buldum bu aşkı ne de o sen çok zorsun deyip de döndü benim yolumdan. Zaman kısa gibi geliyor gerçekten ama benim nelerime katlandığını bir anlatsam size ne sabırmış bee 4 aylık ilişkide kimse katlanmaz bu kadarına dersiniz yani o kadar zor biriyim çünkü çok kırgınım geçmiştekilere. O yüzden gönül rahatlığıyla diyebiliyorum tarihin çok çok ilerisinde bizim ilişkimiz de bağımız da çok şükür ki ...