Abim için üzülüyorum.


evet 9 sene oldu ikisi de birbirini çok sevdiler. çok aşıklardı birbirlerine. tabi hayatına giren çıkan oldu ama abim yapamıyor. yani bazen bakıyorumda tanıştığı kızlara okadar soğuk ki hiç umursamıyor aramıyor sormuyor haliyle çekip gidiyorlar çokta umursamıyor abim bu durumu. tabi ne düşündüğünü bilemiyorum. sanırım başkasına aşık olmak için çok fazla çaba göstermiyor. bana şey diyor kimse onun gibi sevmiyor beni ve sevemeyecek. onun gibi dokunmuyor onun gibi bakmıyor onun gibi gülmüyor yani herkeste onu arıyor.bulamayınca kendide ayrılmıyor ayrılmalarını sağlıyor. destek alıyor şuan ilaç tedavisi var bakalım zamanla nasıl olacak.
 
kimse onun gibi sevmiyor beni ve sevemeyecek. onun gibi dokunmuyor onun gibi bakmıyor onun gibi gülmüyor
Şu kısım beni çok etkiledi, acısını tarif etmek mümkün değil. Gerçekten sevmiş, çok sevmiş... Allah sabır versin, keşke böyle olmasaymış. Böyle bişeyin gerçek olduğuna inanmak bile güç, çünkü böyle bi sevgiyi göremiyoruz artık.. Umarım aldığı destek işe yarar
 
ilahi adalet o kv'nin yakasını bırakmiyacak.
 
Zor bir durum ama 9 sene çok uzun bir zaman biyolojik olarak bile beyin her seferinde aynı tepkiyi 9 yıl veremez. Duygu körelemeye başlar 3 yıldan sonra.. abin bunu takıntı haline getirmiş kesinlikle destek almalı. Zira diğer türlü olsaydı cocugunu kaybeden hergün ağlar dı. Evlat acisindanda Ağar ne olabilirki
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…