9 sene yas icin cok uzun bir sure, sucluluk hissini atamiyor kesinlikle...
Sevdiginiz insan hayatını kaybedince once bir kriz yaşıyorsunuz, o aci hic bitmeyecek, sonsuza kadar iciniz aciyacak gibi geliyor, yasamak istemiyorsunuz. Sonra yavas yavas hayata dahil olmaya gulmeye gezmeye basliyorsunuz, ama her mutlu aniniz icinizi acitiyor.
Sonra hayatiniza birileri giriyor, yeniden seviyorsunuz ama sucluluk duygusu yeniden dibe cekiyor sizi, o toprak altinda yatarken ben nasil yaparim bunu diyorsunuz, ölmüş birine ihanet ettiginiz hissiyle kivraniyorsunuz, en zor surec de buydu benim icin...
Zamanla hepsi geciyor, ozlem kaliyor geriye, ona benzeyen birini gorunce, birlikte dinledigini bir sarkiyi duyunca, bazen durup dururken akliniza geliyor, ozluyorsunuz, ama hayat devam ediyor, yeniden aşık olabiliyor, evlenebiliyor, mutlu olabiliyorsunuz.
9 yil cok uzun cok cok uzun bir surec, kesinlikle profesyonel destek almali.
