- 23 Ekim 2025
- 24
- -4
- 1
ablamla çok yıpratıcı şeyler yaşıyorum. Annem ve babam beni sever, genelde arkamdadır ama ablam ve abim bana karşı hep kırıcı davranıyor. (abim de cocukluktan beri benimle pek konuşmaz çok şiddet yanlısı) Ablam 29 yaşında, atanamadı ve sanki içi sürekli hasetle kaynıyor. Ben ise atanmak için gece gündüz ders çalışıyorum, çabaladıkça o bana daha çok sinir oluyor gibi. Evde hep gerilim var. Geçen gün annem bana bir görev verdi, yanlış yaptım ama “haklısın” dedim, odamda kendi hâlime çekildim. Ablam mutfaktan “böyle de beyin olur muymuş” diye seslendi, iki kere söyledi. Ben sadece “niye bana karışıyorsun, biz zaten konuşmuyoruz” dedim, sonra tartışma çıktı. Bana “yalancısın bir defa söyledim yaptığın saçmalığa hiç mi konuşmayacağız ” dedi, ama zaten bana aylardır küs neden konuşuyor ki rencide etti, beni dinlemedi, kendi kendine konuştu. Ben artık dayanamayıp ağladım, ona neden böyle davranıyorsun ben herkese seni savunuyorum dedim, nefes alamadım, panik atağa girdim, o sırada o yemeğini yemeye devam etti. Annem benimle ağladı, “haklısın” dedi ama ablamın umurunda bile olmadı. Zaten aylardır bana küs. Evde kalmış gibi hissediyor, bu konularda da hep öfke dolu. Bir dönem bana talip olan bir mühendis olmuştu, o zamandan beri bana tamamen tavır aldı. Ben de o çocuğu çok istememe rağmen reddettim. Annem ve babamla iyi geçinmemi bile kıskanıyor. Ben anneme sarılmadan duramam ama o annemi bile sevmez, hep “annem en çok seni seviyor” der. Annem de “ablan kendini hiç sevdirmez” diyor. Artık her şeyden yoruldum; ben kimseyle küs kalamıyorum, içim elvermiyor ama bu evde sürekli soğukluk, kıskançlık, suçlama var. Annem de tansiyon hastası, o da bu durumdan çok etkileniyor. Ben artık kendimi çok yorgun ve çaresiz hissediyorum, bazen gerçekten nefes alamıyormuş gibi oluyor
23 yaşımda ingilizce öğretmeniyim
23 yaşımda ingilizce öğretmeniyim