Ablamın anlayışsızlığı

Bence haklısınız. Annenizin bunlara izin vermemesi gerekiyor. Ha madem izin veriyor. Siz de kendinizi düşünmelisiniz biliyorum söylemek kolay vicdan yapıyorsunuz ama sonuçta Kpss de sizin geleceğiniz. Yerinizde olsam dershaneye yazılırdım. Dershane olmasa bile sabah 8 akşam 5 kütüphane tarzı bir yerde ders çalışırdım. Ablanızla güzel bir dille konuşsanız desem ama anneniz konuşmadığı sürece ise yaramaz gibi.
 
Güzelce söyleyeceksiniz,olmazsa kavga edeceksiniz, küserse küssün. Bakıcı var , çıkarıp fıtıklı anneye çocuk getiriyor. Çalışıp kazanıp yiyip çocuğa da bakmıyor. Oh ne güzel dünya. Annenizin suçu ne ? Yazık kadına. Resmen kızı enayi yerine koyuyor kadını.
 
Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, çok hassas bir konu, belki yazacaklarıma birçok kişi tepki gösterecek ama yine de içimi dökeceğim... çalışan bir ablam var, iki de çocuğu. Çocuklarını annem büyüttü, ben üniversite okuyordum bu yüzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yüzden bir süre ara verdi çocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı çocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gücü yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hiçbir mecburiyeti yok, bakıcısından da çok memnundu) benim üniversite bitti tabii KPSS çalışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama açık açık söylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Çocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem sürekli halsiz, kıyamıyorum ona bütün evin işi bende bu yüzden. KPSS çalışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın öyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu süreçte çok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama çocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, çayını içer, hatta eniştemi de çağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gün eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği günler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey önüne gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak için kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar :)) Her gün ama hergün böyle. Haftasonları dahil. başta gözüme batmıyordu bunlar sonuçta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergün ama hergün bu döngüyü yaşadığımız için artık tahammülüm kalmadı. anneme söylüyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da çaresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek küser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yüklenilmez ya. Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hiçbir şey yok.. lütfen yargılamadan bana bir çözüm gösterin... benim düşüncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce :KK43:
Çok özür dileyerek soruyorum. Ablanız o çocukları annenize ve size güvenerek mi yaptı? 2 yıl bakıcı ayarlayabiliyorsa devam edebilir demektir. İnsan belli bir yaştan sonra anne babayı el üstünde tutar böyle eziyet etmez. Siz de kardeşi olabikirsiniz ama herkesin kendine ait bir hayatı var. Ablanıza endeksli bir hayat yaşamak zorunda değilsiniz. Çok ayıp valla çok sinirlendim ablanıza..
 
Dershaneye kaydolun ve ders yoksa da akşama kadar orda boş sınifta ya da kafetaryasında ders calisin.Ömce kendim diyebilmek gerekiyor bu hayatta.Karsinizdaki anneniz de olsa
 
konuyu okuyunca iyi ki ablam yok dedim.ha olsaydı da asla ve asla ne annemi ne de kendimi ezdirirdim küserse küssün .3 kuruş kar edecek bakıcıdan diye sizin geleceğinizle annenizin de sağlığıyla oynuyor ne si abla bunun olmaz olsun daha iyii
Bakici parasini ne yapiyor acaba abla annesine veriyor mu
Yazik ya
Anneniz en sinir oldugum insan modeli. O sizi dusunmuyor, siz niye onu dusunuyorsunuz? Dersaneye gidin, anneniz de cocuklara nasil bakarsa baksin. Kendi aldigi sorumluluk sonucta. Yapamiyorsa yapamiyorum desin ablaniza. Siz de kurban moduna girmeyin, cocuk bakmak sizin tercihiniz degil, ne yapmaniz gerekiyorsa onu yapin.
👆👏👏👏👏
Annende ablanda seni somuruyor
 
ablan çok bencil!!oh kendı hayatını kurmus yapmıs 2cocugunu bakıcılık görevıni size vermıs gunıcerısınde gezmeye gıder gıbı işe gıdıp kafa dagıttıgına emınim!!sıze maddı anlamda desteği varmı??eve alısverıs yapr mı??ya da sen calısmıyorsun kendı calısıyor bır ıhtıyacın varmı dıye sorarmı??yerınden olsam ablana acık acık ciddi ciddi söylerım kpss calısacam evde calısamıyorum lutfen cocuklara bakıcı bul ben evde ders calısacam annemın de dinlenmesi gerekıyor.Küserse de küssün vallahı böyle ablanın küsmesini de umursamam çok sinirlendim
Yok ya bence öyle yapmasın.Konu sahibi çok merhametli abla ne yapar eder sindirir.Kenara çekip konuşmaktan anlamaz bu tipler.Mesela şey diyecek çok küçüklerse ben ders çalışırken mutfaktan bıçak almışlar bıçakla oynuyolarmış yakaladım.ya da ayakkabılarını almışlar kapıyı açıp çıkmışlar e annemiz hasta ben de sınavı kazanıp sen gibi aile kurmam lazım.Bugün kurtardık ama içim hiç rahat değil bişey olsa naparsın filan diyecek
 
Odanız varsa odanızda çalışın bu süreçte stres olmamaya özen gösterin. Görmeyin, duymayın, konuşmayın. Belli bi saatten sonra kimseyi değiştirmezsiniz.
 
Ablaniza sinir oldum. Çocuklardan ve ev işlerinden elinizi çekin,.normalde basbasayken ne kadar yapiyosaniz o.kadar yakin. Anneniz tek başına baş edemeyince mecbur biseyler yapmak.zorunda hissedicek. Siz annenize kiyamiyosunuz, anneniz ablaniza kiyamiyo bidaha gelmez diye. Bı döngünün içine girmissiniz kimse birbirine kiyamiyo ablanizin umrunda değil. Böyle abla bidaha gelmese daha iyi zaten. Annenize açık açık konuşun, kalksın akrabaya biyere seyahate falan gitsin, geldiği zaman haber etmesin, siz de evde yemek pisirmeyin. Günlük şeylerle idare edin. Şikayet ediyosunuz ama hala.yemeklerini çaylarını önlerine koyuyosunuz
 
Kullaniliyorsunuz dershanrye baslayin ,is guc yapmayin,annenizde agrim var diyip uatsin,ne cocuklarla ilgilenin,ne yemek yapin ,toplayip gitsin ablaniza para lasim ,siz degil küserse kussun
 
Bu konuda sizi yargılayan kınayan olcağını hiç sanmıyorum fazla bile tahammül ediyorsunuz. Ablanızla sizin diil de annenizin konusması daha doğru olur. Anneye olan küslük çabuk unutulur anne sonuçta ama siz konulursanız kıskanc kötü kardeş diye etiketlenirsiniz ağzınızla kuş tutsanız yaranılmaz. Anneniz ablanıza guzel bir dille kızım yapamıyorum belim ağrıyo kardeşin de sınava çalışıyo zaten yardım edemiyor sen yine bakıcı tut istersen akşam yemeklerine yine buraya gelin isterseniz ama hem çocuk hem ev işi yapamıyorum desin. Desin yani ya lütfen desin benim içim şişti burda.
 
Benim annem bir bardak kaldırsa ben kaldırıyım otur sen diyorum. Her insan bu şekilde düşünür annesini. Normali de bu. Ama ablanız düşünmüyor belli. Siz de onu düşünmeyin açıkça söyleyin bence
 
Senin anlatığına bakılırsa Ablan Cimri ve Bencil biri.
Kendinden başkasını düşünmüyor. Annen de ona rahatlık vermiş ki düşüncesizce davranmasına sebeb olmuş. Ablan kendi rahatlığını düşünüyor bu açık ve net.
 
Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, çok hassas bir konu, belki yazacaklarıma birçok kişi tepki gösterecek ama yine de içimi dökeceğim... çalışan bir ablam var, iki de çocuğu. Çocuklarını annem büyüttü, ben üniversite okuyordum bu yüzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yüzden bir süre ara verdi çocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı çocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gücü yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hiçbir mecburiyeti yok, bakıcısından da çok memnundu) benim üniversite bitti tabii KPSS çalışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama açık açık söylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Çocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem sürekli halsiz, kıyamıyorum ona bütün evin işi bende bu yüzden. KPSS çalışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın öyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu süreçte çok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama çocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, çayını içer, hatta eniştemi de çağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gün eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği günler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey önüne gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak için kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar :)) Her gün ama hergün böyle. Haftasonları dahil. başta gözüme batmıyordu bunlar sonuçta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergün ama hergün bu döngüyü yaşadığımız için artık tahammülüm kalmadı. anneme söylüyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da çaresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek küser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yüklenilmez ya. Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hiçbir şey yok.. lütfen yargılamadan bana bir çözüm gösterin... benim düşüncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce :KK43:
 
Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, çok hassas bir konu, belki yazacaklarıma birçok kişi tepki gösterecek ama yine de içimi dökeceğim... çalışan bir ablam var, iki de çocuğu. Çocuklarını annem büyüttü, ben üniversite okuyordum bu yüzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yüzden bir süre ara verdi çocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı çocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gücü yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hiçbir mecburiyeti yok, bakıcısından da çok memnundu) benim üniversite bitti tabii KPSS çalışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama açık açık söylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Çocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem sürekli halsiz, kıyamıyorum ona bütün evin işi bende bu yüzden. KPSS çalışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın öyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu süreçte çok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama çocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, çayını içer, hatta eniştemi de çağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gün eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği günler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey önüne gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak için kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar :)) Her gün ama hergün böyle. Haftasonları dahil. başta gözüme batmıyordu bunlar sonuçta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergün ama hergün bu döngüyü yaşadığımız için artık tahammülüm kalmadı. anneme söylüyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da çaresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek küser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yüklenilmez ya. Benim artık dayanacak gücüm kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hiçbir şey yok.. lütfen yargılamadan bana bir çözüm gösterin... benim düşüncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce :KK43:
Bence haklısın ablan biraz küçük hesap yapıyor bence bakıcıya para vereceğine annene bırakmak daha rahat geliyor özel bir işi varsa annene bırakır bnce sizde bakıvı gibi aylık harçlık isteyin ablanızdan belki baıcıya geri verir çnkü bakıcı zamanı dolunca bırakır gider ama kndi evinde anne bakınca öyle değil ablan rahatına düşkünmüş pes diyelim 🙈
 
Back
X