- 30 Ocak 2015
- 1.276
- 822
- 123
- Konu Sahibi bendekidurumlar
-
- #1
Bazen ablam gelir aklıma.. (diyecegim de düsündüm ki hep aklimda aslinda)Keske yine kavga etsem eftenpüften seylere takılsam.Keske yine muhabbeti sarmasa yas farkından dolayı kafalarimiz uyusmasa beni anlamasa bile arasa bi sesini duysam derim.ablamla konuşmak istemiyorum ama o bana sürekli yazıyor ne kadar soğuk dursam da anlamıyor. sanki onla konuşunca hep vaktim boşa gidiyor gibi hissediyorum.
daha başka durumlarda var ama bugün ki konuda 30 yaşındaki ablamın 19 yaşında çocukla konuşması. bana huzur verdi belki birkaç sene sonra ciddi olur demesi. olumsuz yorumda ne biçim kardeşsin demesi cevap vermesem bana anlatma dediğim halde sürekli yazması. herkesin olgun akıl veren bir ablası varken benim neden yok
Ablan kan bağın. Enerjini alıyorsa daha kisa konusursun ama yine de irtibatini kesme. 19 yasinda konusmasiyla ilgili de ona bunun mantiksizligini anlatabilirsin. Herkesin zeka seviyesi eşit değilablamla konuşmak istemiyorum ama o bana sürekli yazıyor ne kadar soğuk dursam da anlamıyor. sanki onla konuşunca hep vaktim boşa gidiyor gibi hissediyorum.
daha başka durumlarda var ama bugün ki konuda 30 yaşındaki ablamın 19 yaşında çocukla konuşması. bana huzur verdi belki birkaç sene sonra ciddi olur demesi. olumsuz yorumda ne biçim kardeşsin demesi cevap vermesem bana anlatma dediğim halde sürekli yazması. herkesin olgun akıl veren bir ablası varken benim neden yok
Doğru abla diye olgun olacak dğel benimki de farklı kafalarda seviyorumYoo herkesin olgun ve akıl veren bi ablası yok ablaların böyle bir misyonu da yok zaten.
Yazsın dursun bosver. Sessize al. İsim vardı yazamadım dersin sonra.
Siz çok haklısınız. Size zararı olmus bir insanla geçim zor. Adınıza üzüldümYat kalk seninki sadece enerjini alıyor. Bende bir abla var, tam bir ruh hastası.1 sene önce Babamızı, atamızı kaybettik. Normal şartlarda kardeşler böyle durumda nolur? Birbirine kenetlenir. Benimki mal, mülk kavgasına düştü, kafamda cep telefonu parçaladı. Yerde buldum kendimi. Gözümü açtığımda kanlar içimdeydim. 3 dikiş atıldı kafama, 1 hafta öyle dolaştım. Kafa bu. Allah korusun daha kötü bir şey olabilirdi, beyin kanaması filan geçirebilirdim.
Dostoyevski ne doğru demiş. “Akrabalar arasında zorunlu bir sevgi bağı vardır. Oysa ki sevgi öncelikle hak edilmesi gereken bir şeydir. İşte bu yüzden akrabalar arasındaki sevgi samimiyetsiz ve iğrençtir.” Aynı anadan doğmamız birbirimizi sevmek için yeterli sebep değil. Bambaşka kişilikte, hayat görüşünde 2 ayrı bireyiz. Babamdan sonra zaten ortak bir noktamızda kalmadı. Bir daha konuşmayı düşünmüyorum.
Buraya yazana kadar abla ben seninle artık görüşmek istemiyorum deyin. Size zararı yoksa ne bu tavır anlayamadım. Yetişkin bir birey istediğini yapar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?