• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Acaba doğru erkek mi ?

Mutlulukaraniyor

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
26 Temmuz 2017
13
12
3
28
3 yıllık ilişkim tamamen bitti .
Biz birbirimize çok aşık bi çifttik ama çıktığımız ilk günden beri hep kavgalar oldu ilişkimizde. İlk baslardaki hep benim çocuklugum tribim yüzünden çıktı sorunlar ama kendisi de çok sinirli bi insan. Sürekli ayrılıp barışıyorduk zaten ama her Ayrıldığımızda kızları ekledi sonra barıştık geri sildi bi başka ayrılıkta bi kızla mesajlasmalar konuşmalar falan. Ve 2 saatlik uzakliktayiz birbirimize. Geldiğinde iyi anlaşan bi çifttik yani çok üstüme düşerdi ilgilenirdi her zaman her dedigimi yapardı ta ki 2 ay öncesine kadar.. Birden çok farklı olmaya başladı bana sürekli hakaret etmeye falan başladı sana eskisi gibi hissetmiyorum dedi ve biz ayrıldık. Ben tekrar barışmak istedim ve sırf ben istediğim için barıştı ve 3 gün bana öyle kötü davrandı ki hakaretler belalar kotu cümleler mesela hıçkıra hıçkıra ağladım telefonda 2 sat ve sesi bile yumuşamadı yanıma gel yuz yüze görüşelim dedim yüzünü görmek istemiyorum dedi. Sonra bende dayanamadım ayrıldım engelledim her yerden iki gün sonra sahte hesap açıp bana pişmanım öyl davrandığım için gibi kelimeler yazmış ben cevap vermedim daha sonra eşyalarim ondaydı onları bırakmak için gelecekti bende yanina inmedim gurur yaptım ve ailesi de yanındaydı gelmicem dedim diye ailesinin yanında sesini yükseltti . Eve gidince aradi ailesi sürekli laf diyor ablası uzaktan geldi yanina ben geldim neden konusuyorsunuz bu kız neden hep kendiyle ilgilenilmesini istiyor falan demiş konuştuğumuz için seni suçlu görüyorlar yani demiş bende ablasına laf dedim beni aradi sinir krizine girdi bağırdı çağırdı kapattı bende numaramı degistirdim sonra faceden konuştuk sakindi içeri geçti geldi yine değişti. Sizce ilişki için tekrar çaba harcayıp aşkıma yazık etmeyeyim bide korkuyorum bidaha birini öyle sevemezsem diye ondan sonra hayatıma giren daha kotu olursa diye lütfen yardım edin. Bana diyorki beni bu duruma sen getirdin diyor ben biras kuşkucu kıskanç biriyim de . Bende gerekli gereksiz çok sorun çıkardım 2 yıl hep aşırı kıskançlık yaptım ama yapici olmaya çalıştım her zaman ve değiştim Yinede bunları hakettim mi sizce onu ben mi böyle yaptım
 
Son düzenleme:
Sizden ayrılır ayrılmaz başka arayışlara girenden ne hayır gelir ki? Evlenseniz hakaret işitmeye devam ederdiniz, evlilik sihirli değnek değil ki değişecek olsa ilişki içinde değişirdiniz. Hayırlısının bu olduğunu kabullenip ileriye bakın. Usulün ağlayın ilerde de kendime haksızlık etmişim böyle biriyle sevgili olarak diyeceğiniz günler gelecek, umutsuzluğa kapılmayın.
 
Sizden ayrılır ayrılmaz başka arayışlara girenden ne hayır gelir ki? Evlenseniz hakaret işitmeye devam ederdiniz, evlilik sihirli değnek değil ki değişecek olsa ilişki içinde değişirdiniz. Hayırlısının bu olduğunu kabullenip ileriye bakın. Usulün ağlayın ilerde de kendime haksızlık etmişim böyle biriyle sevgili olarak diyeceğiniz günler gelecek, umutsuzluğa kapılmayın.
doğru söylüyorsunuz sanırım asla değişmicekti . Böylesi en hayırlısı olduğuna tamamen inanıyorum şu an
 
Eski hallerimi hatırladım anlattıklarını okuyunca.. Özellikle sonda yazdığın düşüncen "korkuyorum bir daha birini öyle sevemezsem diye ondan sonra hayatıma giren daha kotu olursa diye" Ben de bu korkuyu yaşayanlardandım ve eminim çoğu insan yaşıyordur. Ama anlattıklarına göre benim gördüğüm şu ki bu kişiyle sonu yok gibi. Bazı şeyler çok yıpranmış olan olmuş kalpler kırılmış. Ve maalesef bunların telafisi olmuyor. Öyle zor ki... "Bir daha böyle sevemem, bir sonra ki daha kötü olur" gibi düşünceleri de bence bir an önce bir kenara bırak. Çünkü gerçekten ne olursa olsun daha iyisi var. Ve bir başkasını da seviyorsun sevebiliyorsun. Emin ol nefes aldığın sürece sevebilirsin çok sevebilirsin aşık olabilirsin ayakların yerden kesilebilir. Hep umudun olsun. Birde unutmadan, bunları yaşadığında yani çok sevdiğinde karşındaki kişi bunları hakediyor olsun..
 
Eski hallerimi hatırladım anlattıklarını okuyunca.. Özellikle sonda yazdığın düşüncen "korkuyorum bir daha birini öyle sevemezsem diye ondan sonra hayatıma giren daha kotu olursa diye" Ben de bu korkuyu yaşayanlardandım ve eminim çoğu insan yaşıyordur. Ama anlattıklarına göre benim gördüğüm şu ki bu kişiyle sonu yok gibi. Bazı şeyler çok yıpranmış olan olmuş kalpler kırılmış. Ve maalesef bunların telafisi olmuyor. Öyle zor ki... "Bir daha böyle sevemem, bir sonra ki daha kötü olur" gibi düşünceleri de bence bir an önce bir kenara bırak. Çünkü gerçekten ne olursa olsun daha iyisi var. Ve bir başkasını da seviyorsun sevebiliyorsun. Emin ol nefes aldığın sürece sevebilirsin çok sevebilirsin aşık olabilirsin ayakların yerden kesilebilir. Hep umudun olsun. Birde unutmadan, bunları yaşadığında yani çok sevdiğinde karşındaki kişi bunları hakediyor olsun..
 
Saolun içimi ferahlattiniz dediniz ya kendimi hatırladım diye peki siz yeniden sevebildiniz mi başkasını veya sevdiğinize değdi mi kıymetiniz bilindimi başkası tarafından umarım öyle olmuştur çünkü insan her seferinde yıpranıyor hayal kırıklığına uğruyor.
 
Cok yuz goz olmussunuz bence bir kere kavganin sınırlarını asinca gerisi gelir.aranizdaki dialog cok saglikli gelmedi bana..
 
Saolun içimi ferahlattiniz dediniz ya kendimi hatırladım diye peki siz yeniden sevebildiniz mi başkasını veya sevdiğinize değdi mi kıymetiniz bilindimi başkası tarafından umarım öyle olmuştur çünkü insan her seferinde yıpranıyor hayal kırıklığına uğruyor.

Şöyle diyeyim sizin gibi düşündüğüm günlerden sonra daha iyisi çıktı karşıma onu daha da sevdim ve daha da sevildiğimi hissettim ama yapılan bazı hatalar bazı "çocukluklar" yüzünden diyim o ilişki de yıprandı ve bitti. Tüm umudumu kaybetmişken "artık bundan da iyisi yoktur bu zamanda bütün erkeklerin gözü dışarda, artık mutlu olamam heralde" diye düşünürken hayallerimin erkeğiyle tanıştım hiç hissetmediğim gibi hissettim sevildiğimi. Zaman zaman prensesler gibi hissettiğim oldu kendimi. Özetle demek istediğim şu; nefes alıyor olmak umut etmek için yeterli. "Olmaz, sevmez,sevemem" gibi kalıplar gerçekçi değil. İster istemez kendimizi bu düşüncelere kaptırıyoruz ama arada gerçeğe dönüp umut etmek lazım yoksa yaşanır mı :)
 
Şöyle diyeyim sizin gibi düşündüğüm günlerden sonra daha iyisi çıktı karşıma onu daha da sevdim ve daha da sevildiğimi hissettim ama yapılan bazı hatalar bazı "çocukluklar" yüzünden diyim o ilişki de yıprandı ve bitti. Tüm umudumu kaybetmişken "artık bundan da iyisi yoktur bu zamanda bütün erkeklerin gözü dışarda, artık mutlu olamam heralde" diye düşünürken hayallerimin erkeğiyle tanıştım hiç hissetmediğim gibi hissettim sevildiğimi. Zaman zaman prensesler gibi hissettiğim oldu kendimi. Özetle demek istediğim şu; nefes alıyor olmak umut etmek için yeterli. "Olmaz, sevmez,sevemem" gibi kalıplar gerçekçi değil. İster istemez kendimizi bu düşüncelere kaptırıyoruz ama arada gerçeğe dönüp umut etmek lazım yoksa yaşanır mı :)
saolun gerçekten böyle umutsuzluğa kapildigim günlerde böyle umut verici kısa bi cümle bile okumak hele ki yaşanmış birinden inanılmaz enerji veriyor
 
Back
X