Bu notu bugünü unutmamak için yazıyorum . Çünkü bugün , sevdiğim insanlara karşı ömrüm boyunca elim ekmek tuttuğu süreden itibaren , maddi yönden destek , ve kendimi bildiğim günden bu güne kadar da yine sevdiğim insanlara karşı kendimden önce onları bilerek , manevi destek verdim .
Kardeşim Mutlu olsun diye hediyeler aldım , onu Mutlu etmek için . Karne günü , özel gün vs . Derken işine yarayacak güzel jestler de bulundum . Sırf kardeşim olduğu için , sırf onu koşulsuz şartsız sevdiğim için , sırf gözündeki bir pırıltıyı görmek için ...
Hasta olur doktora gitmesi gerekir ben götürürüm . Ben ilgilenirim tetkikleri ile ilaçları ile. İkinci kontrole çağırır doktor yine ben götürürüm . Randevu alınması gerek. Ben açar ararım hastaneyi randevu için . Okul toplantılarına ben giderim . Onu sevdiğim için . İlgilendiğim için . İyi yerlere gelsin diye, annem babam yetersiz kalır belki diye ben giderim . ( hoş, onlarda bana bırakır ya ) dershaneye yazılması gerek ben araştırırım dershane seçenekleri sunarım . Ona göre hareket ederiz . Bunu kardeşini düşünen bir abla olarak yaptım , yapıyorum . Sabah akşam sorarım aç mısın yavrum yemeğini hazırlayayım mı derim .
Annem ise hasta olur ben götürürüm . Randevu ben alırım . İlaçlarını ağzına kadar koyar içiririm . Ne isterse alırım , almaya çalışırım . Maddi manevi hep onların yanındayım .
Bazen kendime kızıyordum kendinden çok herkesi düşünüyorum diye . Ama ikisi de Can'ım kanım olduğu için koymuyordu yaptıklarım .
Ki bugüne kadar ...
Annem pastaneye gidip oturalım Dedi . Ben de tamam dedim . Üçümüz gidecektik . Anneme dedim ki anne ben de para yok dedim . Annem de bağırarak eee tamam Dedi . Onun bu tepkisine istinaden ben gelmiyorum dedim . Odama geçtim . Baktım kardeşim kapıları çarparak hazırlandı falan sonra çıktılar . 5 dk sonra ben de gittim yanlarına .
Yine alttan alayım dedim , çünkü büyütülecek de birşey yoktu düşündükçe onu farkettim . Konuşmaya başladım bizimkilerle havadan sudan . Birden kardeşim beni döveecek gibi harekette bulundu bir daha anneme öyle davranma Dedi . Ben ne yaptım param yok dedim sen ver gibisinden . O da bir den bağırdı ben de odaya geçtim dedim . Sonra üçümüz hiç konuşmadık .
Annem de hiç ablan haklı falan demiyor sanki ben bağırmışım gibi davrandı . Resmen kardeşimle aramın açılması önlemek için birşey demedi .
Kardeşimin o tavrını görünce içimden yaZıklar olsun dedim . Ben den özür dileyene kadar konuşmayacağım . Hiç birşeyleriyle ilgilenmeyeceğim . Diklenmeyi biliyor bana karşı daha 17 yaşında .
Çok üzüldüm tavırlarına . Yapmam etmem diyorum ama içim elvermez yine giderim yanlarına . Ne yapmam lazım ne olur birşey söyleyin . Hem sinirlendim hem çok üzüldüm . Haklı mıyım , haksız mıyım ?