Bak sana bir anımı anlatayım aslında şanslı olduğunu anla, moralin düzelir biraz.
Üniversitede bana uzaktan uzağa aşık olan biri vardı. Tbi sonradan öğreniyorum ben bunu. Ben de o sıralar metal müzik dinliyorum, saçlarım 3 numara

, deli dolu fena asiyim, kulaklarımda 13şer küpe görsen sokakta yolunu değiştirirsin o derece uçmuşum :)) İşte festivallerde karşıma çıktı bu, baktım tarzı aynı ben, ben gibi görünüyor, aynı müzikleri dinliyoruz, aynı kitapları okuyoruz felan dine, felsefeye bakış açımız her şeyimiz aynı. Tamam dedim bu çocukla olur, biz sevgili olduk.. Şans bu ya kardeşim bunu annesi ve babasıyla çarşıda beraberken görüyor. Ailesi dininde namazında niyazında demek ne demek.. kadın yüzüde tamamen kapalı şekilde(hiç bir yeri görünmüyor tenine dair) simsiyah çarşaflı, adam cübbeli sarıklı, ha bi de 2 kadın var adamın arkasından yürüyen.. kıllandık tabi biz. önce ailesi olduğunu düşünemedim çünkü tanıdığım çocukla o aile asla uyuşmuyor gibiydi. Kardeşim takip etti, evlerini buldu, sordu soruşturdu aslında babasının 2 evli olduğunu, o gördüğü manzaranın doğru olduğunu öğrendi.
Asıl ben neyi öğrendim biliyor musun? Bu bana aşık olan şahıs tamamen rol yapmış, beni aylarca takip etmiş, konuştuğum kişileri, gittiğim yerleri, arkadaşlarını benim arkadaşlarımla tanıştırmış bir şekilde beni öğrenmiş resmen ezberlemiş.. Çünkü biliyormuş onu asıl kimliğiyle kabul etmeyeceğimi.. Hiç falso vermedi ya, 1 kere mi insan hata yapar ağzından bir laf kaçırır..
Al sana kandırılmanın alası arkadaşım ::)))