bu işin peşini bırakma bence:) inşallah hayırlı şeyler olur.ismini bir öğrenebilsen facede falan aratırdın ya...bir şekilde adını soyadını öğrensen gerisi gelir zaten
o kırtasiyenin adını google a yaz.arat ne cıkacak bakalım.faceden de kırtasiyenin adını arat belki bsyler bulursun begenenlerde falan o olabilir eger sayfası varsa
kıyamam ne kadar güzeel ben de taaaa ilişkimin en başına o heyecanlı günlere döndüm seninle yüreği güzel arkdaşım:) yapman gerekn şey onu görünce kendini engelleme biraz muhabeet et gerisi gelir inşallah.şansın bol ve yolun açık olsun :)
Merhaba arkadaşlar. Nasıl böyle bir şey oldu bilmiyorum ama günlerfir, haftalardır hatta aylardır kalbimin üzerinde sanki bir ağırlık var ve ben bunu en yakınlarıma hatta kendime bile anlatamıyorum. Bundan önce arkadaşım kendi derdini yazmıştı buraya ama ilk kez ben kendimle ilgili bir şey yazacağım. Çünkü tarafsız bir bakış açısının bu olayı değerlendirmesine ihtiyacım var. Ben üniversite son sınıf öğrencisiyim. 4 yıldır aynı okula devam ediyorum, yakın arkadaş çevrem aynı, arkadaşlarımla gittiğimiz yerler aynı hatta sınav zamanı fotokopi çektirdiğimiz fotokopici bile aynı. Şimdi neden bu ayrıntıyı verdiğimi düşünüyor olabilirsiniz ama 3 yıldır sadece fotokopimi çektirip ayrıldığım fotokopici 3.sınıfın yaz tatilinde yani bu yıl tatilde aklıma sürekli gelmeye başladı. Yanlış anlamayın, büyük bir şehirde okuyorum, okulum ve arkadaş çevrem dolayısıyla öğretmen, doktor, mühendislik okuyan arkadaşlarım var ve onlardan konuşmak, buluşmakla ilgili pekçok teklif gelmesine rağmen kimseye içim ısınmadığı için reddetmek zorunda kaldım hep. Yanlış anlamayın dememdeki neden de şu ki, "çevresinde kimse yok da o yüzden fotokopiciye sardı demek" türü düşüncelere kapılmamanız için. Çevremde hep okullarıyla, okudukları bölümle ya da yakışıklılıklarıyla kibirlenen insanlar dolu. Ama ondaki gördüğüm kadarıyla masumiyet, iyilik ve yüzündeki huzuru hiç unutamıyorum. Bu benim hiç aklımda yokken arkadaşım aklıma soktu da diyebilirim çünkü 3 yıl boyunca hiç aklımda yoktu. Geçen mayıs ayında finaller için fotokopi çektirirken arkadaşımın dikkatini çekmiş, sırada o kadar insan varken senin ne istediğini soruyor, sana öncelik veriyor, farklı bakıyor vs. Sonraki zamanlarda ben de bunu biraz fark ettim ama aramızdaki ilişki müşteri-satıcı ilişkisi sonuçta. Ama yaz tatili boyunca adını bile bilmediğim bu kişi sürekli aklımdaydı. Okullar açıldı, okulum şu an tadilatta ve onun bulunduğu blok yıkılmış durumda. 2 haftadır onu bir daha göremeyeceğim demek diye kendime onu unutmam gerektiğini, adını bile bilmediğim bu kişiyi neden bu kadar işimin arasında düşüneyim ki diye kendimi avutmaya başlamıştım ki bugün gördüm. Hem de kendi dersimin olduğu bloğun girişinde. Beni görünce selam verdi ben de gülümsedim ve yoluma devam ettim. Demek ki yine okulun bünyesinde başka bir blokta çalışıyor. 2 haftadır onu unutmam gerektiğiyle ilgili kendime olan tüm uyarılarım boşuna gitti. Şimdi siz söyleyin arkadaşlar, ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ediyorum...
Evet yeni üyeyim :) Yarın evimin yakınlarındaki kırtasiye yerine çektirmem gereken fotokopiyi okula gidince çektireceğim seni dinleyip :) dediğin gibi duvarlara asılan diplomalar mutlu etmez insanı. Uzakta olduğunuz için de sakın üzülme, her an birbirinizin düşünceleri, kalbi içinde değil misiniz? Evet. Mesafe olarak en yakınında bulunan bile bu vasıfa sahip mi senin ve onun için? Hayır. O zaman birbirinize birbirinizden daha yakın yok. Tüm kalbimle söylüyorum umarım en yakın zamanda kavuşup hiç ayrılmazsınız birbirinizden. Haberdar etcem seni de :)
Giriş yapmadan dolanıyordum sırf senin için giriş yaptım :) İnşallah çok mutlu olursun canım, en yakın zamanda sohbet et bence :)
Bende artık dikkatli bakıcam okuldaki fotokopiçiye
Şaka bi yana hoşlandıysan mutlaka peşine düş içinde kalmasın güzel haberlerle gelirsin inşallah[/QUO
yorumları okurken sende benim aklımı okudun bende bakcam :))))))))elektirik uyuşması varmı şaka maka bir yana güldüm görüncee
ben olsam çektireceğim fotokopiyi verirdim çocuğa.
üstünde de adım yazardı görünür şekilde.
bir şekilde gördüğünden emin olurdum.
(zaten notlarına bakıyormuş ya)
sonra da facebooktan falan beni bulmasını beklerdim
seviyorsan git konuş bence
ben olsam çektireceğim fotokopiyi verirdim çocuğa.
üstünde de adım yazardı görünür şekilde.
bir şekilde gördüğünden emin olurdum.
(zaten notlarına bakıyormuş ya)
sonra da facebooktan falan beni bulmasını beklerdim
Muhteşemm!
Ama tek sorun facebook'umun olmaması :) Evet dünyada benim gibi facebook'u olmayan insanlar da var :)
Bu isim yazma durumu aklıma yattı ama böyle bir şey yapacağım en yakın zamanda :)
Çok teşekkürler ya, gerçekten :)
ben pek romantik değilimdir ama öyle güzel anlatmışsın ki ne güzel duygular bunlar hey gidi gençlik. görmek için fırsatlar yaratmalısın aslında aman ne tatlısınız öyle ya ikisi de konuşmaya pek cesaret edemiyor göz göze uzaktan hoşlanıyolar birbirlerinden
acaba nasıl bi ortam olsa da iki çift laf etseniz ? şöyle çenebaz bi arkadaşın olsa da yanınızda laf açsa laftan lafa atlayıp samimiyet kursanız ?
başka bir zaman da yanlışlıkla (!) bir kitabını falan unut. içinde adın ve mail adresin ya da telin falan yazsın
işte konuşmaya bahane olsun.
karşındaki de odun değilse illaki bu sinyalleri algılar ve değerlendirir bu fırsatları.
bence denemeye değer hemde son senen ve son şansın demektir diploma insana sevgi saygı hoşgörü kazandırmaz ki bunlarda mumla arasan günümüz şartlarında zor bulunacak standartlarr...hadi bakalımm gelişmelerden haberdAR et bizi emii :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?