Affedemiyorum...

kugukusu · Bugün 11:05

Konuyu size değil terapiste konuşacaktım. Çünkü beni tanımadan olayı bilmeden yorumlar yazıyorsunuz. Zaten iyi değilim, daha da kötü oldum. Buraya yazmam yanlıştı. O yüzden siliyorum. Lütfen cevaplamayın da.

Mune konuyu yorumlara kapatabilir misiniz lütfen? açmam bir hataydı.

Aysenaz11 · Bugün 11:14

kugukusu .!.:
Arkadaşlar nolur bana birisi akıl versin.
Şuan çok duygu doluyum ve sinirliyim. Belki de PMS döneminin de etkisi olabilir ama bu öfke bende hep var içimde...
İlk evliliğim saçmaydı. 20 yaşımda dünyanın bütün psikolojik hastalıklarını kendisinde toplamış birisini nasıl buldum nasıl evlendim kendim de bilmiyorum. Bir şekilde manipüle edildim. Neyse. Burada çok yazdım bunu zaten, o evlilikten 2 defa hamile kaldım ve kürtaja zorlandım. "Zorlandım" diyorum çünkü her ne olursa olsun o benim bebeğimdi. Canımdan bir parçaydı. Evet o babayı haketmiyorlardı, kötü evlilikten zaten bebek doğmasa iyidir. Ama ben anneydim. Kendi ellerimle evlatlarımdan imtina ettim. Çok zordu, çok canım yandı.

Gelelim ikinci evliliğime... 33 yaşımda evlendim. 3-4 ay sonra hamile kaldım. Bu sefer de eşim istemediiiii..... Allahım delirecektim resmen! Neymiş, hazır değilmiş. Ya bende hazır değildim evet ama çocuk bu sonuçta isteyecez birgün herhalde, olmuşsa eyvallah deyip devam edecektik, dimi?? Neymiş yeni evliymişiz şuymuş buymuş... Dedim bak benim 33 yaşım var. Saat işliyor. OlamayaBİLİR... Hemen başladı konuşmaya, yok 40ında doğuran varmış vs. vs...
Velhasıl gittim yine o işkenceyi çektim. Yine canımdan can koparıldı. Çünkü beyefendi babalık yapamayacakmış!
1 sene geçti, hadi dedi bebek olsun. Onun keyfini bekledik yani. Tamam 4.denemede oldu. Ama bu sefer de lanet evren kainat oyun oynadı bana, olmadık bir hastalık çıkardı kızımda ve yine canımdan can koparıldı...

4 tane çocuğumu kaybettim arkadaşlar. HAZMEDEMİYORUM...

Şimdi 1 senedir hamile kalamıyorum. Olmuyor. Olmuyor da olmuyor... Yaş 36. Sinirler harap oldu zaten. Korku doluyor içime olmayacak diye. Kendimi öldürmek, evliliğimi mahvetmek, yaşamak istemiyorum artık. Sindiremiyorum yaşadıklarımı.

Belki kaç kere yazdım buraya, tekrar oldu kusura bakmayın ama gerçekten yıldım. Gerçekten tükendim. Nefret ediyorum kendime de, hayatıma da. Siz söyleyin, benim yerimde olsaydınız napardınız? Nasıl bir tutum sergilerdiniz? Nasıl hayata devam ederdiniz yani? Nolur kız kardeşlerim bana birşey söyleyin çünkü ben artık kafayı sinirden yemek üzereyim...

Korunmayı öğrenerek başla bence eşek kadar kadınsın

Gördüğün gibi hamile kalmak kocalarına yamanmanı sağlamamış

my mister · Bugün 11:17

Lanet Evren mi kainat mı
İyi değilsiniz gerçekten destek almanız gerekiyor

Laale · Bugün 11:17

Çok çok üzüldüm.
Başınız sağ olsun.
Allahım hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin inşallah.

kugukusu · Bugün 11:19

Aysenaz11 .!.:
Korunmayı öğrenerek başla bence eşek kadar kadınsın

Gördüğün gibi hamile kalmak kocalarına yamanmanı sağlamamış

oha

Bu ne yaa.... ayıp değil mi? böyle bir konuşma tarzı olamaz yaa

ATTRAENTE · Bugün 11:19

kugukusu .!.:
Arkadaşlar nolur bana birisi akıl versin.
Şuan çok duygu doluyum ve sinirliyim. Belki de PMS döneminin de etkisi olabilir ama bu öfke bende hep var içimde...
İlk evliliğim saçmaydı. 20 yaşımda dünyanın bütün psikolojik hastalıklarını kendisinde toplamış birisini nasıl buldum nasıl evlendim kendim de bilmiyorum. Bir şekilde manipüle edildim. Neyse. Burada çok yazdım bunu zaten, o evlilikten 2 defa hamile kaldım ve kürtaja zorlandım. "Zorlandım" diyorum çünkü her ne olursa olsun o benim bebeğimdi. Canımdan bir parçaydı. Evet o babayı haketmiyorlardı, kötü evlilikten zaten bebek doğmasa iyidir. Ama ben anneydim. Kendi ellerimle evlatlarımdan imtina ettim. Çok zordu, çok canım yandı.

Gelelim ikinci evliliğime... 33 yaşımda evlendim. 3-4 ay sonra hamile kaldım. Bu sefer de eşim istemediiiii..... Allahım delirecektim resmen! Neymiş, hazır değilmiş. Ya bende hazır değildim evet ama çocuk bu sonuçta isteyecez birgün herhalde, olmuşsa eyvallah deyip devam edecektik, dimi?? Neymiş yeni evliymişiz şuymuş buymuş... Dedim bak benim 33 yaşım var. Saat işliyor. OlamayaBİLİR... Hemen başladı konuşmaya, yok 40ında doğuran varmış vs. vs...
Velhasıl gittim yine o işkenceyi çektim. Yine canımdan can koparıldı. Çünkü beyefendi babalık yapamayacakmış!
1 sene geçti, hadi dedi bebek olsun. Onun keyfini bekledik yani. Tamam 4.denemede oldu. Ama bu sefer de lanet evren kainat oyun oynadı bana, olmadık bir hastalık çıkardı kızımda ve yine canımdan can koparıldı...

4 tane çocuğumu kaybettim arkadaşlar. HAZMEDEMİYORUM...

Şimdi 1 senedir hamile kalamıyorum. Olmuyor. Olmuyor da olmuyor... Yaş 36. Sinirler harap oldu zaten. Korku doluyor içime olmayacak diye. Kendimi öldürmek, evliliğimi mahvetmek, yaşamak istemiyorum artık. Sindiremiyorum yaşadıklarımı.

Belki kaç kere yazdım buraya, tekrar oldu kusura bakmayın ama gerçekten yıldım. Gerçekten tükendim. Nefret ediyorum kendime de, hayatıma da. Siz söyleyin, benim yerimde olsaydınız napardınız? Nasıl bir tutum sergilerdiniz? Nasıl hayata devam ederdiniz yani? Nolur kız kardeşlerim bana birşey söyleyin çünkü ben artık kafayı sinirden yemek üzereyim...

Kötü bir evliliğe çocuk yapmamayı anlarım, haklısınız yaşınız da küçükmüş ama iki kez olmamalıydı bir hata bir kez yapılır
İkinci evliliğinize gelince bir evladı istemeyip bir yıl sonra hadi çocuk olsun diyen hödüğü ben asla baba yapmazdım, 12 ayda ne değişti neye hazırlandı mesela. Kürtaj çok çok çok ciddi bir olaydır ben bunun farkına varamadığınızı düşündüm yazdıklarınızdan hep sorunların çözümü gibi gelmiş hayatınızda. İkinci eşinizi hödük bulsam da çocuk konusunu konuşarak en azından korunmalıydınız
Bundan sonrasını Allah bilir olur olmaz bilemem ama çocuk konusunu sizin ruhunuzda netleştirmeniz gerekir, kocanın tutumuna göre kürtaj yaptırmak bana göre sıkıntılı bir davranış. Kocaya her şey olabilir ölebilir, ayrılık olabilir o gibi durumlarda ne yapacaksınız düşünmelisiniz, ona göre çocuk sahibi olmalısınız. Çocuk konusunda kendinize düşen sorumluluğun iyice farkına varmalısınız oyuncak değil bu işler vebali büyük

kugukusu · Bugün 11:20

my mister .!.:
Lanet Evren mi kainat mı
İyi değilsiniz gerçekten destek almanız gerekiyor

Evet inancım yok. Neden ki niye? Ben size niye inancınız var diye sorguluyor muyum "iyi değilsiniz" diyormuyum hiç?
Destek alıyorum tabi ama ciddi meselelerle ilgili.

my mister · Bugün 11:22

kugukusu .!.:
Evet inancım yok. Neden ki niye? Ben size niye inancınız var diye sorguluyorum "iyi değilsiniz" diyormuyum hiç?
Destek alıyorum tabi ama ciddi meselelerle ilgili.

İnanc sorgulamadım ki umrumda da değil isteyen inanır istemeyen inanmaz lakin yapıp yapıp da evrene suç atmak garip geldi kendi hayatınızı kendiniz mahvediyorsunuz kendinize odaklanın
Psikolojik olarak iyi değilsiniz o yüzden destek alın dedim

kugukusu · Bugün 11:23

my mister .!.:
İnanc sorgulamadım ki umrumda da değil isteyen inanır istemeyen inanmaz lakin yapıp yapıp da evrene suç atmak garip geldi kendi hayatınızı kendiniz mahvediyorsunuz kendinize odaklanın
Psikolojik olarak iyi değilsiniz o yüzden destek alın dedim

Ben yaptıklarımla ilgili değil, ANOMALİ yüzenden bebeği kaybetmemle ilgili evreni suçluyorum. Yani en sonunda olmuştu, o da böyle gitti diye. Kürtajlarla ilgili söylemedim zaten.

Evet psikolojik olarak çökmüş durumdayım, yoksa burada niye tanımadığım insanlara özelimi açıp birde onlardan fırça yiyeyim ki dimi?

İçimi dökmek istedim sadece. (ayrıca destek de alıyorum o başka...)

balbazaar · Bugün 11:25

kugukusu .!.:
NOT: insancıl olmayan yorumunuzu kendinize saklayın lütfen. Kötülük yaparak beni daha da üzmeyin. Zaten üzülmüşüm. KOTÜ İNSAN olmayın...

Arkadaşlar nolur bana birisi akıl versin.
Şuan çok duygu doluyum ve sinirliyim. Belki de PMS döneminin de etkisi olabilir ama bu öfke bende hep var içimde...
İlk evliliğim saçmaydı. 20 yaşımda dünyanın bütün psikolojik hastalıklarını kendisinde toplamış birisini nasıl buldum nasıl evlendim kendim de bilmiyorum. Bir şekilde manipüle edildim. Neyse. Burada çok yazdım bunu zaten, o evlilikten 2 defa hamile kaldım ve kürtaja zorlandım. "Zorlandım" diyorum çünkü her ne olursa olsun o benim bebeğimdi. Canımdan bir parçaydı. Evet o babayı haketmiyorlardı, kötü evlilikten zaten bebek doğmasa iyidir. Ama ben anneydim. Kendi ellerimle evlatlarımdan imtina ettim. Çok zordu, çok canım yandı.

Gelelim ikinci evliliğime... 33 yaşımda evlendim. 3-4 ay sonra hamile kaldım. Bu sefer de eşim istemediiiii..... Allahım delirecektim resmen! Neymiş, hazır değilmiş. Ya bende hazır değildim evet ama çocuk bu sonuçta isteyecez birgün herhalde, olmuşsa eyvallah deyip devam edecektik, dimi?? Neymiş yeni evliymişiz şuymuş buymuş... Dedim bak benim 33 yaşım var. Saat işliyor. OlamayaBİLİR... Hemen başladı konuşmaya, yok 40ında doğuran varmış vs. vs...
Velhasıl gittim yine o işkenceyi çektim. Yine canımdan can koparıldı. Çünkü beyefendi babalık yapamayacakmış!
1 sene geçti, hadi dedi bebek olsun. Onun keyfini bekledik yani. Tamam 4.denemede oldu. Ama bu sefer de lanet evren kainat oyun oynadı bana, olmadık bir hastalık çıkardı kızımda ve yine canımdan can koparıldı...

4 tane çocuğumu kaybettim arkadaşlar. HAZMEDEMİYORUM...

Şimdi 1 senedir hamile kalamıyorum. Olmuyor. Olmuyor da olmuyor... Yaş 36. Sinirler harap oldu zaten. Korku doluyor içime olmayacak diye. Kendimi öldürmek, evliliğimi mahvetmek, yaşamak istemiyorum artık. Sindiremiyorum yaşadıklarımı.

Belki kaç kere yazdım buraya, tekrar oldu kusura bakmayın ama gerçekten yıldım. Gerçekten tükendim. Nefret ediyorum kendime de, hayatıma da. Siz söyleyin, benim yerimde olsaydınız napardınız? Nasıl bir tutum sergilerdiniz? Nasıl hayata devam ederdiniz yani? Nolur kız kardeşlerim bana birşey söyleyin çünkü ben artık kafayı sinirden yemek üzereyim...

Çok şey yazdım sildim özetlemek gerekirse; Yaşanılanlar sadece karşı tarafın zorlaması diye geçiştirilemez. Sorumluluk almayı öğrenmeniz dileğiyle.
Aile hekiminizden korunma yöntemleri, sağlıklı ilişki ve gebelik gibi gibi konularda destek alabilirsiniz.
Uzman desteği almanızda da fayda var.

Tahin Helva · Bugün 11:28

Kocanız sizi kürtaja zorlayıp bir yıl sonra fikir değiştirdi demek...
Sizi üzmeden bir şeyler yazmak çok zor. Tek suçlu eşleriniz de değil çünkü.
Psikolojik destek alıyormuşsunuz zaten. Umarım iyi gelir.

kugukusu · Bugün 11:29

balbazaar .!.:
Çok şey yazdım sildim özetlemek gerekirse; Yaşanılanlar sadece karşı tarafın zorlaması diye geçiştirilemez. Sorumluluk almayı öğrenmeniz dileğiyle.
Aile hekiminizden korunma yöntemleri, sağlıklı ilişki ve gebelik gibi gibi konularda destek alabilirsiniz.
Uzman desteği almanızda da fayda var.

Korunmak, gebelik, sağlıklı ilişkiye dair şuan kitap yazacak kadar bilgiliyim. Master yaptım. Cahil insan değilim yani, merak etmeyin.
Bu evliliğimdeki sürpriz gebelik, adet bitiminden sonraki 1-2 günlük korunmasız ilişkide oldu. Çok erken yumurtlamışım yani. Normalde çok geç yumurtlayan birisi olduğum için ihtimal bile verememiştim.
Kürtaj sebebim, babası istemeyen bir çocuğun dünyaya gelişini o çocuğa kötülük olarak görmem. Kim ister böyle birşeyi ki? Vebala girmek istemedim doğurarak. Ama yine de kendimi affedemiyorum.

dahabellidegil · Bugün 11:30

Hala aynı adamlasin sanırım böyle birini baba yapmak istemezdim acikcasi. Allah en iyisini bilir hayırlısı

Tahin Helva · Bugün 11:40

kugukusu .!.:
Korunmak, gebelik, sağlıklı ilişkiye dair şuan kitap yazacak kadar bilgiliyim. Master yaptım. Cahil insan değilim yani, merak etmeyin.
Bu evliliğimdeki sürpriz gebelik, adet bitiminden sonraki 1-2 günlük korunmasız ilişkide oldu. Çok erken yumurtlamışım yani. Normalde çok geç yumurtlayan birisi olduğum için ihtimal bile verememiştim.
Kürtaj sebebim, babası istemeyen bir çocuğun dünyaya gelişini o çocuğa kötülük olarak görmem. Kim ister böyle birşeyi ki? Vebala girmek istemedim doğurarak. Ama yine de kendimi affedemiyorum.

Korunmasız ilişkiye girdikten sonra istediğiniz kadar bilgili olun, ne anlamı var? Nesi süpriz olmuş acaba, korunmamışsınız işte. Gercekten korunma gibi bir derdi olan insan bu riske atacak bir şey yapmaz. O zaman, bu zaman diye ayırmaz dümdüz korunur. Siz daha önce iki kürtaj da yaşamış biri olarak bunu hiç yapmamalıydınız. Sonrasında istediğiniz kadar öfkelenin, bir anlamı yok.

MissCherryBlossom · Bugün 11:42

ben anlamıyorum ablacigim, evlilikte cocuk mihenk tasidir, evlenirken hiç mi konusmadiniz ne zaman isteriz diye. 1. evliliği geç cok gençmişsin ama 2.evlilikte 33 yasindeyim diyorsun , öyle kafana gore hamile kalamazsın kalırsan da Boyle acayip durumlar oluşur. Sürekli hamile kalıyorsun anladigim kadarıyla :110:

4 kürtaj nedir Allah aşkına her seyden once, 4 tane operasyonun vucuduna bindirdiği yuku düşünmek istemiyorum kendini mahvetmissin. Cocuk iyidir hoştur ama kendine bu kadar zarar vermeye de değmez :110:

Sumak · Bugün 11:43

Ben olsam bu çocuk konusuna olan enerjimi keyif aldığım başka konulara yönlendirir ve akışa bırakırdım elbette profesyonel destek almaya devam ederek.

Öyle öfkeli stresli yazmışsınız ki kafa derim elektriklendi okurken :)

Yani aldığınız kararlardan seçimlerden sonra, olumlu anlamda ne diyecek buradaki üyeler size, ne bekliyorsunuz?

Bu ruh halindeyken hamile kalmamaniz hayriniza olur zaten.

Revenrose · Bugün 11:45

Neresinden tutsan elinde kalıyor. Benim en çok üzüldüğüm konu bu kadar farkındalığın olmadan hayatı yaşaman. Adam hem korunmasın keyfi için hem de hamile kalınca mucizeymiş gibi aaa beklemiyordum hemen aldır desin. Bu adamı var ya kapıma paspas bile yapmazdım. Sense baba yapıp evin baş köşesine oturtmayı düşünüyorsun. Allah sana son bir şans vermiş aslında sense hala bu adamdan bebek denemesi yapıyorsun. İlk evlilik gençlik saflık hataları denir belki ama 33 yaşında bir kadından daha farkında ve sağlam basmasını beklenir. Vallahi omuzundan tutup sarsmak istiyorum seni ya. Kızım bu adam niye korunmadı da seni kürtaja zorladı? Hiç mi sorgulamadın bunu hayatın boyunca? Defalarca kürtaj olmanın kadın sağlığına nasıl zararlar verdiğini hiç mi bilmiyorsunuz?

my mister · Bugün 11:45

MissCherryBlossom .!.:
ben anlamıyorum ablacigim, evlilikte cocuk mihenk tasidir, evlenirken hiç mi konusmadiniz ne zaman isteriz diye. 1. evliliği geç cok gençmişsin ama 2.evlilikte 33 yasindeyim diyorsun , öyle kafana gore hamile kalamazsın kalırsan da Boyle acayip durumlar oluşur. Sürekli hamile kalıyorsun anladigim kadarıyla 4 kürtaj nedir Allah aşkına her seyden once, 4 tane operasyonun vucuduna bindirdiği yuku düşünmek istemiyorum kendini mahvetmissin. Cocuk iyidir hoştur ama kendine bu kadar zarar vermeye de değmez

Aynısını yukarda yazdım kendi kendine hayatını mahvediyor diye çünkü onada yazık az da değil 4 kürtaj umarım iyi olur bundan sonra

morciveert · Bugün 11:54

Anne olabilmek için senelerdir uğraşıyorum. En sonunda hamile kalabildim ve maalesef düşük oldu, kürtaj yaptılar. 30 yıllık hayatımın belki de en kötü günüydü. Allah kimseye yaşatmasın.
Bu sebeple böyle şeyler gördüğümde okuduğumda çok üzülüyorum o bebekler için. Sizde üzgünsünüz farkındayım ama ben olsaydım hiç bir kuvvet beni bebeğimden koparamazdı. Zaten beni bebeğimden koparacak birileriyle evlilikte yapmazdım. Yapsam da çocuk olmaması için tüm korunma yöntemlerini kullanırdım. Bir canlının hayatına son vermek en son seçeneğim bile olamazdı çünkü.
O inanmadığınız Allahı'm yardımcınız olsun, umarım doğru insandan tekrar gebe kalabilir ve layıkıyla anne olabilirsiniz.

LilyRobin85 · 50 dakika önce

Çok çok üzüldüm.
Keşke olmasaydı ama bazende olması gerekiyormuş deyip yola devam etmek gerek. Yanlış bir cümle kırıp sizi kırmak üzmek istemiyorum. Zaten yeterince kırılmış ve üzülmüşsünüz.
Umarım bundan sonraki hayatınızda daha az hatasız ve sorunsuz bir yaşamınız olur.

Affedemiyorum...

Seni beklemek de güzel ㅤ♡ྀི

Aktif Üye

Kafam insan kaldırmıyor…

Aşikârdır Zat-ı Hak

Seni beklemek de güzel ㅤ♡ྀི

ACTA EST FABULA

Seni beklemek de güzel ㅤ♡ྀི

Kafam insan kaldırmıyor…

Seni beklemek de güzel ㅤ♡ྀི

wingardium leviosaa

Nirvana

Seni beklemek de güzel ㅤ♡ྀི

💜♍️❤️ 💙♒️ 💗♈️

Nirvana

Nirvana

Tabiat ve hayvan tapıcısı.

Aktif Üye

Kafam insan kaldırmıyor…

e ben ne yapayım şimdi?

Aktif Üye

Benzer Konular