• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

AFFEDEMİYORUM

roseser

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Mart 2015
121
61
98
39
Ailemi affedemiyorum,eşimi affedemiyorum,kendimi affedemiyorum.Boğuluyorum,nefes alamıyorum bazen.Diyorum al çoçuğunu da kaç git buralardan,kaybettir izini.Arama sorma hiçbirini.Kafamda kuruyorum,ölçüyorum,biçiyorum,herşey tamam ama gitme zamanı yine onlara kıyamıyorum.Ama onlar benim kalbimi kırarken hep kıyıyorlar. Hepsine kırgınım,bazen gerçekten ciddiye alınmadığımı farkediyorum.Ben herkes için hayatımdan çok ödünler verdim.Ailem için Kendimden hayatımdan,hayallerimden geçtim ama sonuç;yapmasaydın oldu.Evet hiç bir iyilik karşılık beklenerek yapılmıyor,yapılmamalı ama karşılığı da yapmasaydın olmamalı. Eşime de çok kırılıyorum ne dese alınıyorum.8 senedir gözümün içine bakan,bana aşık ve benimde çok sevdiğim bir kocam var.Ama son zamanlarda küçücük olumsuz birşey yapsa benim içim acıyor.Haddinden fazla tepki veriyorum (düzenleme yaptım çoçuğu uyutmaya çalışırken duygularımı tam ifade edemedim ve sanal da olsa kocamın çok iyi bir eş olması konusunda hakkını yiyemem ) Bu arada ee biz ne yapalım diyebilirsiniz,sadece içimi dökmek istedim.Buradan başka kimseyle paylaşamam ki...
 
Son düzenleme:
Ortada fol yok yumurta yok.Siz niye eşinizi itham ediyorsunuz?Adam evine bağlı ise ve hala şüpheler içinde iseniz psikolojik destek almalısınız.
Bu aralar bende normal değilim zaten farkındayım ama sebeb bulamıyorum artık eşim ne yapsa kırılıyorum,üzülüyorum.Sadece Aldatılma düşüncesinden de değil ki gitme isteğim eşimin ailesine de çok fedakarlık yaptım sırf eşimin hatrı için ve karşılığında gördüğüm muameleden de eşimi sorumlu tutuyorum sanırım.İki aile arasında kalmaktan da bıktım.
 
Son düzenleme:
Aynen şükredecek yerde dert yaniyorsunuz bence yatip uyuyun su çocuğu olmayan kadinlar niye yatip uyumaz bilmiyorum su saate kadar bu satirlari gozumden uyku akarcasina yaziyorum oğlum uyusa hmen uykuya dalacagim ama nerdeyse 6-7,sattir uğrasiyorum
 
Bu aralar bende normal değilim zaten farkındayım ama sebeb bulamıyorum artık eşim ne yapsa kırılıyorum,üzülüyorum.

Bu durumunuzun bir nedeni yani bir kaynağı mutlaka vardır ancak destek alırsanız çözersiniz.Hayatı kendinize de eşinize de zindan etmeyin.Sonra çok pişman olursunuz.Ufak tefek şeylere de hiç takılmayın.Can sağlığı herşeyin başında.Allah yardımcınız olsun.
 
Aynen şükredecek yerde dert yaniyorsunuz bence yatip uyuyun su çocuğu olmayan kadinlar niye yatip uyumaz bilmiyorum su saate kadar bu satirlari gozumden uyku akarcasina yaziyorum oğlum uyusa hmen uykuya dalacagim ama nerdeyse 6-7,sattir uğrasiyorum
Bende çocuğumu uyutmaya çalışıyorum hanımefendi ve haftalardır uykusuzum.rahat battığı için burda değilim konumdan çok rahatsız olan da yorum yazmam olur biter
 
Kesinlikle psikolojinn bozulmuş ve kim ne derse desin şuan sana batıyor.
En yakın zamanda yardım al muhakkak. İnan çok ıyı geliyor ben 1,5 aydır yardım alıyordum . Ama sadce konuşuyordum . İlaç istemedim. Konuşmak bıle okadar ıyı geliyor ki.
 
Ailemi affedemiyorum,eşimi affedemiyorum,kendimi affedemiyorum.Boğuluyorum,nefes alamıyorum bazen.Diyorum al çoçuğunu da kaç git buralardan,kaybettir izini.Arama sorma hiçbirini.Kafamda kuruyorum,ölçüyorum,biçiyorum,herşey tamam ama gitme zamanı yine onlara kıyamıyorum.Ama onlar benim kalbimi kırarken hep kıyıyorlar. Hepsine kırgınım,bazen gerçekten ciddiye alınmadığımı farkediyorum.Ben herkes için hayatımdan çok ödünler verdim.Ailem için Kendimden hayatımdan,hayallerimden geçtim ama sonuç;yapmasaydın oldu.Evet hiç bir iyilik karşılık beklenerek yapılmıyor,yapılmamalı ama karşılığı da yapmasaydın olmamalı. Eşime de çok kırılıyorum ne dese alınıyorum.8 senedir gözümün içine bakan,bana aşık ve benimde çok sevdiğim bir kocam var.Ama son zamanlarda küçücük olumsuz birşey yapsa benim içim acıyor.Haddinden fazla tepki veriyorum (düzenleme yaptım çoçuğu uyutmaya çalışırken duygularımı tam ifade edemedim ve sanal da olsa kocamın çok iyi bir eş olması konusunda hakkını yiyemem ) Bu arada ee biz ne yapalım diyebilirsiniz,sadece içimi dökmek istedim.Buradan başka kimseyle paylaşamam ki...

bakın bu yazdığınız gerçek bir hayat dersi.
kesinlikle ama kesinlikle kimse için kendinden vazgeçmemeli bir kişi, sonu her zaman e yapmasaydın olur.
istisna da yoktur bu konuda.

size örnek vereyim diyecektim ki, hayat bu örneklerle dolu, birini seçemedim.
geçmişe hayıflanmayı bırakın, bugünden itibaren hayatınızı kendi istediğiniz şekilde yaşayın.
 
Sinirleriniz yıpranmış bunu eşinizden çıkarmayın ! adam iyi hoş diyorsunuz ,erkeklerinde bir sınırı var zorlamayın.
Kafanızı dinleyin biraz çıkın şu olumsuz düşüncelerden .
Şuan ki bulunduğunuz duruma bakın ve mutlu olun
Geçmişi kurcalamak sadece sizi yıpratır bunu aşamıyorsanız da etrafınızın size karşı hoşgörüsünü kaybetmeden yardım alın.
 
biraz mükemmeliyetçisiniz bence ama şunu hatırlayın hepimiz kuluz ve kimse mükemmel değil eşinize suçsuz yere böyle zulmederek hiç iyi bir şey yapmıyorsunuz.. ailelere gelince gereksiz yere fedakarlık yaptığınız herkes gün gelir yapmasaydın der o yüzden başkalarına hakettiğinden fazla değer vermek yerine kendinize verin
 
Bende çocuğumu uyutmaya çalışıyorum hanımefendi ve haftalardır uykusuzum.rahat battığı için burda değilim konumdan çok rahatsız olan da yorum yazmam olur biter
Bir yazı yazıyorsunuz rahatsız oldugunuz dutlrumlari açık açık yazın. Sen ne iyilik yaptın sana ne nankörlük yapıldı. Yazıp rahatlamak için bir karalama defteri gerek dertlesmek için ne yaşadığınızı bilmemiz gerek. Yoksa nerden bilelim bir sorun mu var yoksa bebeginiz uyumuyor yorgunsunuz diye sizmi abartıyorsunuz. Bizde ona göre dertlesiriz. Nacizane fikrimi zi soyleriz
 
Bebeğim uyumuyor diye yani uy
Bir yazı yazıyorsunuz rahatsız oldugunuz dutlrumlari açık açık yazın. Sen ne iyilik yaptın sana ne nankörlük yapıldı. Yazıp rahatlamak için bir karalama defteri gerek dertlesmek için ne yaşadığınızı bilmemiz gerek. Yoksa nerden bilelim bir sorun mu var yoksa bebeginiz uyumuyor yorgunsunuz diye sizmi abartıyorsunuz. Bizde ona göre dertlesiriz. Nacizane fikrimi zi soyleriz[/QU En küçük örneklerden biri ben istediğim okulumdan kardeşim istediği okulu okusun diye vazgeçtim.Aç gezdim cebimde ki son kuruşuma kadar ona verdim.ama ilk yardım istememde ki manevi ve çok rahat yapabileceği bir yardımda yapamam dedi.Başkalarının işi için koştururlar ama ben nasılsa affediyorum.kolay unuturum diye umursamazlar.gibi.gibi,gibi örnekler uzar gider ama yinede şu an daha iyiyim sanırım uykusuzlukla birlikte de hepten duygusallaştım.
 
Ye
biraz mükemmeliyetçisiniz bence ama şunu hatırlayın hepimiz kuluz ve kimse mükemmel değil eşinize suçsuz yere böyle zulmederek hiç iyi bir şey yapmıyorsunuz.. ailelere gelince gereksiz yere fedakarlık yaptığınız herkes gün gelir yapmasaydın der o yüzden başkalarına hakettiğinden fazla değer vermek yerine kendinize verin[/QUOTE Yeni öğreniyorum öyleymiş maalesef
 
Bebeğim uyumuyor diye yani uy
Anladım canım. Olmuşla ölmüş e çare yok. Elbet bir gün senden tekrar bişey ister sende yapma. Ailen bile olsa dar gününde yanında olmayacaksa üstelik manevi olarak herkese ederi kadar değer vereceksin. Uyku düzeni zamanla oturacak bende çok çektim benim Afacan dan. Şimdi 4 yaşında anaokulunda sabahci yaptım. saat akşam 9 diyince uykum geldi diyip uyuyor şaka gibi
 
Sinirleriniz yıpranmış bunu eşinizden çıkarmayın ! adam iyi hoş diyorsunuz ,erkeklerinde bir sınırı var zorlamayın.
Kafanızı dinleyin biraz çıkın şu olumsuz düşüncelerden .
Şuan ki bulunduğunuz duruma bakın ve mutlu olun
Geçmişi kurcalamak sadece sizi yıpratır bunu aşamıyorsanız da etrafınızın size karşı hoşgörüsünü kaybetmeden yardım alın.
Sinirlerim zaten bozuk aslında bu aralar.Birde şöyle bir şeye tanık oldum.Bir arkadaşım diğer arkadaşımın eşiyle birşeyler yaşadılar.Eşi de öğrendi.O günden beri sanırım bilinç altıma aldatılma korkusuda yerleşti.Eşimi çok seviyorum o da beni çok seviyor biliyorum ama diyorum kendi kendime aldatılırsam öleceğimi bilsem affetmem,aldatılmaya da dayanamam.Aldatılan arkadaşım eşini affetti,mutlu mesut yaşıyorlar.Beni paranoyak yaptılar.Ki benim senelerdir gözümün içine bakan bir eşim var ama diyorum güvenme kızım erkek milleti işte bu durumda eşimde çok üzülüyor ama elimde değil önceki gibi tamamen güvenemiyorum
 
Sinirlerim zaten bozuk aslında bu aralar.Birde şöyle bir şeye tanık oldum.Bir arkadaşım diğer arkadaşımın eşiyle birşeyler yaşadılar.Eşi de öğrendi.O günden beri sanırım bilinç altıma aldatılma korkusuda yerleşti.Eşimi çok seviyorum o da beni çok seviyor biliyorum ama diyorum kendi kendime aldatılırsam öleceğimi bilsem affetmem,aldatılmaya da dayanamam.Aldatılan arkadaşım eşini affetti,mutlu mesut yaşıyorlar.Beni paranoyak yaptılar.Ki benim senelerdir gözümün içine bakan bir eşim var ama diyorum güvenme kızım erkek milleti işte bu durumda eşimde çok üzülüyor ama elimde değil önceki gibi tamamen güvenemiyorum

O zaman git doktora ne bekliyorsunuz acaba ?
Tamamen ilerleyip herkesi huzursuz edip mutlu olan evliliğini mutsuzluğa doğru götürmeyi mi !
 
gitme isteğiniz bana "Nietzche ağladığında" kitabındaki karakteri hatırlattı, tam uyuşmasa da,
okumanı tavsiye ederim :KK66:
kendi kendinize böyle düşünüp üzülüyorsunuz, ailenize zarar bu durum,
eşin madem gözünün içine bakıyor, kafanda kurma canım
şüpheyle yaşanmaz
 
Back
X