- 22 Haziran 2018
- 48
- 9
- 86
- 27
Kızlar düzgunce dertlesecek bir arkadasim yok maalesef. Size anlatmak istedim. 2.5 senelik bir iliskim var. Tabi cocukluktan tanisiyoruz simdi 21 yasindayiz. Eskiden cok zor aglayan, duygusal olmayan ben iliskimizdeki tartismalar anlayissizliklar yuzunden her tartismada hickira hickira aglayan birine döndüm. Bugunden örnek verecegim : dun cildiyeciye gitmek icin sozlestik 12 de bizde ol kahvalti yapar cikariz daha gec olmasin dedim. Oda tamam dedi. Daha sonra tabi gelmen zorunlu degil diye de ekledim (istiyordum tabii gelmesini ama öylesine dedim) oda tamam sknti yok gelriim dedi. Sabah oldu ariyorum acmiyor uyanmadi 12 ye yirmi vardi. Ben aramasam uyandirmasam uyanacagi yok. Dedim saate baksana hani uyancagini dusunmemistim zaten diye hakli bir tepki verdim. Uyku sorunlari cok olan biri ama artik bu kacinci oldu. O da yarim saat sonra ben gelmicem kahvaltiya sen ye yemegini yazmis. Aradim dedimki neden boyle yapiyorsun gelsene dun gelicem demistin dedim. Tepkilerim yuzunden beni suclu gördü. Ozur diledim uzamasin diye israr ettim gel hadi olay buyumesin dedim. Kabul etmedi. Gozlerim doldu telefonda ve konusamayinca alo orada mısın dedi bende aglayarak konusamicam simdi diyip kapamak zorunda kaldim ve tekrar arayarak normal bir tonda bugun iptal ettim hastane isini. Az once aglayab ben degilmisim gibi o da gidelim filan dedi. bole tepkiden sonra tabi olmaz. Kisaca her olayda karsisinda aglayip zirlamak istemiyorum. Karsisinda olmasa bile hep agliyorum genelde. Bunu nasil onleyebilirim ? Yeri geldiginde hatalarimi goren biriyim ben ama bir yerde bir sorun var işte boyle olmak istemiyorum artik.
boşver uzatma, kendi kendine ağla ama kimsenin karşısında değil bu sevgilin dahi olsa. seni zayıf biri olarak görür
