- Konu Sahibi agresifkiz
- #1
Ağlamaktan içim şişti sabahtan beri. Sevgilimin iki gün önce arkadaşı ölmüş benim haberim yoktu dün söyledi farklı şehirlerdeyiz çünkü. Bende elimden geldiğince dün destek oldum. Bugün konuştuğumuzda hep şakalaştık eğlendik bende normale döndüğünü düşündüm haliyle. Son kavgamızdan sonra aramız eskisine nazaran yeni yeni düzeldiği için birazcık böyle mesafeliydi. Akşamda uyumadan önce hafif soğuk konuşunca bende sen isteksizsin dedim. Bunu dedikten sonra bana demediğini bırakmadı ne şımarıklığım kaldı ne düşüncesizliğim. O nelerle boğuşurken benim derdim neymiş. Bende ölüm olayını hala atlatamadığını düşündüm ve hemen özür diledim hatalı olduğumu söyledim. Ama haliyle birden öyle üzerime gelince kendime engel olamadım ağladım ve hala ağlıyorum benimle böyle çocuk azarlar gibi konuşması aşırı canımı sıktı. Herkesin derdi var herkes nelerle uğraşıyor ben ne olursa olsun karşımdakini böyle kırmam sinirimi ondan çıkarmam şimdi sorgulamaya başladım seni böyle ağlatmasına neden izin verdin dedim. Ben mi yanlış yaptım ödün mü veriyorum yoksa başka bir görüşe çok ihtiyacım var şu an mantıklı düşünemiyorum ne olur düşüncelerinizi iyi kötü esirgemeyin.