Biraz uzun olcak ama fikirlerinize göruslerinize ihtiyacim var. Iki sene önce memlekete gitmistik kayinvalidmegille beraber, izinimiz zehir oldu. Esim tarafi akrabalara gitmistik. Bide ilk izinimizdi beraber kv le. 4-5 hafta boyunca evden cikamamistik cunku arabanin anahtarlari saklaniyordu. Simdi eltimler orda, birde kayinbabam gitti sadece. Biz esimle evliligmiz boyunca kayinvalidemgili hic uzmedik aglatmadik sikintimizi kavgamizi yansitnadik ne keni aileme ne de onlara. Kesinlikle bizden yana sorun sikinti yasamadilar. Eltimgil surda daha evleneli bir kac yil oluyor aglattilarda, problemde cikariyolar, her kavgada kosun gelin. Hep problem. Simdi izinde kayinbabam heryeri gezdiriyor tozduruyor. Bizde mi uzmemiz kirmamiz lzm degerli olmamiz icin. Beni cok seviyorlar suphem yok. Aman tek onlar kavga etmesinler problem cikmasin diye istediklerini yapma ozgurlugune sahipler. Simdi bende hir gür kavga gurultu mu cikarayim. Eminim buna benzer baska olaylar yasayanlarda vardir. Hayat hep boyle mi? Aglamayana meme yok derler. Kotuler, olay cikaranlar el ustunde. Agzi var dili yok, herseye tmm diyen, buyuktur saygida kusur olmasin diyenlerin hic degeri olmaz. O hicbirseye layik degildir. Adalet mi bu simdi. Isterseniz kiskanc diyin umrumda degil. kotu bir huyum var bide acik acik sorup konusamiyorum. Mesela kayinbabama, baba bizide keske dusunup gezdirseydin fln filan demeyede cesartim yok. Kizar yada ne tepki verir bilmiyorum. Sirf bu olaydan degil. Normalindede kimseyi kirmamak icin birsey demiyorum. Ama sonradan icim icimi yiyor. Heleki soz konusu insanlar anne babaysa hicbirsey diyemiyorum. Baska insanlara karsida oyle. Farkli yollardan demeye calisiyorum artik anliyolar mu anlamiyolar mi bilemiyom. Icine kapanik bir insanim. Hep dusuncemde bgn varim yarin belki yokum kimseyi uzmeyim kirmayim iyi gecineyim dusuncesi var. Ama ben piskolojik mahvoluyorum bu sefer 
(
(
