- 31 Ağustos 2012
- 4.145
- 6.666
- 448
- Konu Sahibi davetsizkullanici
- #1
Merhaba kizlar,
Son zamanlarda sinir krizlerim ve aglamalarimla evdekileri bezdirdim. Herseye cabuk sinirlenmem, cenemin durmamasi, etrafta ne esya varsa kirmaya calismam, avazim ciktigi kadar bagirmamla level atlamisim bu gece yuzlestim.
Dun ve bugun yine en ufak seylere sinirlenip tum gun suratim bes karis gezdim. Neden bu kadar cabuk parladigima dair inanin bir fikrim yok. Karsimdakini yordugu kadar inanin beni de yoruyor.
Annem her zamanki gibi gecti karsima neden oldugunu sordu. Verecek cevabim yok cunku neden bu kadar cok sinirlendigimi ben de bilmiyorum, belli ki kendi kendine bunun ustesinden gelemiyorsun psikologa gidelim o halde dedi. Psikologa gidip ne diyecegim ki dedim kendi kendime ve kabul edemedim. Sanki kendi kendime bunu bu zamana kadar halledebilmisim gibi
Anlamsiz bi sekilde psikologa gitmeye cesaret toplayamiyorum, sacma gelebilir ama durumum bu. Yas 22, cevremde yok denecek kadar az insana rastladim psikologa gittim ve cok iyi geldi diye itiraf eden. Normal karsilamam gereken bi durumu bu sebeple reddediyorum sanirim.
Kendime geleyim diye duşa girdim, bi an gozlerimi kapattigimda kendime disaridan bakmaya calistim ve sadece "zavalli" dedim.
Desteginize ihtiyacim var. Bunu atlatip ozel hayatimda, sosyal cevremde, ailemle sakin bi hayat gecirmek istiyorum. Simdiden hepinize cok tesekkur ediyorum.
Son zamanlarda sinir krizlerim ve aglamalarimla evdekileri bezdirdim. Herseye cabuk sinirlenmem, cenemin durmamasi, etrafta ne esya varsa kirmaya calismam, avazim ciktigi kadar bagirmamla level atlamisim bu gece yuzlestim.
Dun ve bugun yine en ufak seylere sinirlenip tum gun suratim bes karis gezdim. Neden bu kadar cabuk parladigima dair inanin bir fikrim yok. Karsimdakini yordugu kadar inanin beni de yoruyor.

Annem her zamanki gibi gecti karsima neden oldugunu sordu. Verecek cevabim yok cunku neden bu kadar cok sinirlendigimi ben de bilmiyorum, belli ki kendi kendine bunun ustesinden gelemiyorsun psikologa gidelim o halde dedi. Psikologa gidip ne diyecegim ki dedim kendi kendime ve kabul edemedim. Sanki kendi kendime bunu bu zamana kadar halledebilmisim gibi

Anlamsiz bi sekilde psikologa gitmeye cesaret toplayamiyorum, sacma gelebilir ama durumum bu. Yas 22, cevremde yok denecek kadar az insana rastladim psikologa gittim ve cok iyi geldi diye itiraf eden. Normal karsilamam gereken bi durumu bu sebeple reddediyorum sanirim.
Kendime geleyim diye duşa girdim, bi an gozlerimi kapattigimda kendime disaridan bakmaya calistim ve sadece "zavalli" dedim.
Desteginize ihtiyacim var. Bunu atlatip ozel hayatimda, sosyal cevremde, ailemle sakin bi hayat gecirmek istiyorum. Simdiden hepinize cok tesekkur ediyorum.