Kızmayın ama yazdıklarınız birçok insanın yaşadığı şeyler. Hatta durumu iyi olanlar bile hayatlarının belli dönemlerinde bir ekmek parası bulmak için çantaların içini, pantolon ceplerini karıştırmışlardır. Yani bu kadar dramatize edip kendinize dert etmeyin. Bazen okula gitmek için bir otobüs parası bulunmaz, bazen kantinden bir simit alınamaz. Faturaları ödeyecek para yoktur, elektrik kesilir. Kira gecikir, evde yemek yoktur, dolap boştur vs. Okula yırtık ayakkabı ve yırtık gömlekle gelen çocuklar vardır. Hatta beslenme getiremeyenler. Kıyafet kumbaralarından eski pantolon ya da ceket çıkarıp giyinen babalar vardır.
Yani kıyafet eskiymiş, azmış, ne önemi var? Hz Ebubekirin ikinci bir kıyafeti olmadığı için camiye gidemediği zamanlar olmuş. Hz Muhammed efendimiz, açlığını bastırmak için midesinin üzerine taş bağlayıp gezmiş.
Bunlar için üzülmeyin. Şeref nişanınız olarak algılayın.
Zaten bu şartlarda aileye kol kanat germek insanın görevidir ve insan gibi insan olduğunu gösterir.