Ahali Lokali

Borellus80 .!.:
Aslında yumurta konulmiyormus hamuruna ama annem ısrarla konuluyor diyor.Bazen benim de öyle oluyor,en iyi yaptığım şeyleri bile rezil edebiliyorum☹.
Genişletmek için tıkla...
yok bana mardinli akrabalar öğretti..haşlamanın içine konmuyor kızartılacaksa bir patates ile yumurtada ekliyorlardı ama en çok haşlama sevilir bizde
 
ruzgargulu_ .!.:
Kızlar bugün rüyamda bir sınıfın kapısında bekliyordum, güya sınıfa sadece 3 kişi alınacakmış ve mülakat yapıyorlar herkesle. Benden önceki girdi ama görüyorum onu, şöyleyim böyleyim diye başarı dolu geçmişini anlattı, onu aldılar. Tam sıra bana geldi, arkadan biri gelip önüme geçti bir şey soracağım dedi falan, hoca da onu içeri aldı sonra ben bir kızgınlık durun bu benim sıramdı o giremez dedim. Peki dedi hoca onu çıkardı, ben girdim. Girişim ve oradaki mülakatım, mülakattan ziyade adeta bir manifestoydu. Ben müthiş bir not geçmişine sahip değilim, rekorlar kırmıyorum, ama ben bu alana bunları bunları tek başıma kattım falan diye sıraladım. Beni buraya alıp almamanız önemli değil, siz bu düzende bir çarkı değiştirebilecek cesarete sahip misiniz, kim durduracak bu adaletsizliği, sen değilsen ben değilsem kim yapacak bana neden potansiyelimi gösterebilmem için bile bir şans verilmiyor. Böyle bir düzende asla başarıdan söz edilemez falan diyorum nasıl gaza gelmişim ama içim geçe geçe konuştum hocalar soluksuz dinliyor bütün sınıf da. Sonra birden öğrenciler ayaklandı, bana destek oldu. Sonra bu ayaklanma yüksek seslere dönüştü, o sesler o sınıftan diğer sınıflara yayıldı sonra dışarı çıktım bütün sokaklarda o ses vardı, bir isyana dönüşmüştü her şey, sonra birileri gelip yanıma söyledi, bu artık ülke çapında bir isyan oldu dedi. Gözlerim yerinden fırlayacak gibiydi. Tüylerim diken diken oldu. Sustum ve o sokaklarda akan insanlara baktım büyük bir isyana sebep olmuştum. Sonra uyandım. Zaten sabah uyudum. Onda da bunu görüp uyandım. Çıkamadım hala etkisinden
Genişletmek için tıkla...
Evita1907 Evita1907 çiçeğim, bir yorumunu alırım :))
 
Boz taşlar önümüzde, cebimizde yalnızlık var.
Şu dümdüz büyüyen gecede, tek dostumuz yakamozlar
Kimsesiz koylar ortasında, her biri başka siyah bu dağların
Güneşi yolladık bütün renklerle, oyuncağıyız artık alışkanlıkların
En küçük bir ses bile sanki gök gürültüsü
İçim kıpır kıpır, deniz kıpırtısız.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X