Aile baskısı yaşadınız mı?

aile baskısı yaşadınız mı?

  • yaşadım ve çok etkilendim

    OY: 6 46,2%

  • hiç yaşamadım

    OY: 4 30,8%

  • olması gerektiği kadar yaşadım

    OY: 3 23,1%
  • Ankete Katılan
    13

derin55

şükürrrr yarabbiimm!!!
Kayıtlı Üye
9 Ekim 2008
8.222
9
356
48
Muğla

Evet arkadaşlar aile baskısı yaşayıp nasıl etkilendiğinizi merak ettim:sm_confused:genelde kız çocukları çok baskıya maruz kalır ve hayatta yapmak istediklerini yapamazlarkaydirigubbakcemilesizler nelere maruz kaldınız?
 
ahh ahhh benim ailem öyle herşeye karışıyor arkadaşlarla gezmeye bile zor gidiyorum arkadaş dediğim sadece bir kaç kişi çünkü gezmek istediğimde hep bri bahane uydururdum misafir geldi falan diye annem göndermiyor diyemezdim onlarda yanlış anlarlardı o yüzden arkadaşlıklarını kestiler benimlesenağlama
 
benımde aılem hıc bı arkadasımı begenmezdı herkes benle kuserdı bu yuzden
 
banada çok baskı uygulandı
arkadaşlarımı annem hiç sevmezdi ama en çokta giyim kıyafet konusunda baskı uyguladı bana
istediğim kıyafeti hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiç giyemedim:teselli:
 
malesef baskıyla büyüdüm
ve bu baskı beni içine kapalı, fazla sohbet edemeyen, insanlarla konuşmaya korkan biri yaptı
neyse ne gibi baskılarda kaldığımı daha sonra yazarım şimdi yorgunum..
 
aile baskısı yaşamadım.babam bize çok güvenirdi bizde haddimizi bilir onun bu güvenini suistimal etmezdik.akşamları çok özel birşey olmadıkça dışarı çıkmazdık.annem çok anlayışlıydı.ona eşimle ilk tanıştığımız dönemleri neler konuştuğumuzu falan hep anlatırdım.baştan gençlere iyi doğru ve güven aşılanırsa baskılara hiç gerek kalmıyor.bende kızımı ona güvenerek ve dinleyerek yetiştiriyorum.tıpkı anne ve babamdan gördüğüm gibi
 

ne güzel cok hosuma gitti hem ailenizin yaptigi hemde sizin yapacaklariniz..
keske her aile böyle olsa..

ben öyle asiri baski altinda büyümedim..
ama baskisizda degil hani..
bi yere ablamgille gitmek istesem bile, ne isiniz var sizin orda
kiz basiniza diye cevaplar isitme ihtimalimiz yüksek
bu yüzden direkt bu cevabi almadan hep vazgecilmistir,
su zaten hic biseyi güzel olmayan sIkIcI dünyada..
bi kiz arkadasa oturmaya gidildiginde, aksam
10 dan öncesi dönülmezse, gelin artik eve diye aranilir..
bu böyle devam eder..
evde odada kiz arkadasimi arayip konusurken
anne veya baba odaya girse direkt akildan gecen sey
bu kiz kiminle konusuyor ve konusma bittikten sonra
direkt sorulur, kimdi diye o süpheli gözlerlen..
ama gel görki öyle seyleri yapmayacak kadar
pirlanta gibi evlatlara sahip ailem...
 
baskı gördüm dersem nankörlük etmiş olurum...
evimizde kurallarımız vardı ve o kurallara uygun yaşamak zorundaydık...
onlar da aile olmanın gereği diye tanımlayabileceğimiz şeylerdi...
ailemi gerçekten sevdiğim için de o kurallara uymak rahatsız etmiyordu beni...
hayatta ne yapmak istiyorsam yaptım, hep yüreklendirildim...
kimse karışmadı bana...
ben de gösterilen güveni ve iyi niyeti hiç suistimal etmedim...
hayattaki en güzel anılarımda baba evine ait anılarımdır...
 
baskı vardı hala var azcıka.s mesela telefonla konuşuosam ya da msjlaşıosam özellikle babamın önünde hemen bakar tlfna nete girdiğimde hemen girer bakar kimle konuşuorum ya da msjlaşıorum normal erkek arkadaşlarımla tlfla bile görüşmemi istemes ama olede olmuo napabilirim 6/7 yıllık arkadaşlarım var ama onlarda babamın huyunu bildikleri için anlıolar artık...:1rolleyes:
 
ben meslek seçimimde,kıyafetimde,görüştüğüm insanlarda,hobi seçmek istediğimde,yaptığım spora kadar hayatımın her alanında dengesiz bir baskı yaşadığımı düşünüyorum:1no2:buda beni çok daha başarılı olabilecekken hayata karşı kırgın biri haline getirdi:çok üzgünüm:şimdi bir kızım var benimde ve onu yetiştirirken belli sınırlarda isteklerine saygı göstereceğima.ssizlerinde yaşadıklarınızı bu yüzden paylaşmak ve şimdiden sonra neler yapabileceğimi görmek istedim:1hugaylaşımlarınız için çok teşekkürlera.s.a.s.hayatta paylaştıkça çoğalıyorsunuz sevgilerimle...
 
aile baskısını hiç yaşamadım.

biz ikikızkardeşiz annem de babam da ikimizi de evin çocukları gibi görmekten öte ailenin birer bireyi olarak gördü her zaman.
evdeki konularda hep bizim de fikirlerimiz önmesendi, her konuda çocukken bile bize de sordular. bu da bize özgüven kazandırdı.

kardeşim de ben de sigara içiyoruz. babam hadi yak bir sigara demese bile; her zaman sigarayla saygı olmaz. bana yanımda sigara içmeyerek saygı göstermenize gerek yok demiştir.

dışarı çıktığımızda belli bir saatte eve dönmemizi söylerdi -ki bu da gayet makul saatlerdi-. biz o saati 5 dk da geciktirsek 2 saat de geciktirsek hep aynı şeyi söylerdi: önemli olan ne kadar geç kaldığın değil; bana verdiğin sözü tutamamandır.

annemiz ise çozukluğumuzda da, genç kızlığımda da, evlendikten sonra da hep en iyi arkadaşım olmuştur. ben de onun arkadaşıyımdır.
mesela birlikte oturup onun ilk aşkını bile konuşuruz kimi zaman.

ne giydiğimize karıştılar bizim, ne de söylediğimize.. ama öyle sağlam, ayakları yere basar yetiştirdiler ki; bu yaşımda bile attığım her adımdan önce ailemi düşünürüm, acaba bana yakıştırırlar mı diye..

bence eğer çocukları kişiliği düzgün yetiştirdikten sonra, baskı olmasa bile yüz eğecek hiçbirşey yapmazlar. ama eğer altyapı yoksa, ne kadar baskı yapılırsa yapılsın kişi bildiğini okur gene de..
 
babacım hep kıyetlerime karısırdı
acık kıyafetler giymemi istemezdi
bende kendime yakıstırmazdım zaten acık sacık giyinmeyi
o yüzden baskı olarak hiç görmedim
istediğim yere de gönderirlerdi
bide annem sigara içmeme cok kızardı



 
almanyada yaşıyorduk
ailemin en büyük korkusu birgün bizim başımıza bişey gelebileceği, yabancı olduğumuz ülkede bizimde yabancılaşmamız veya kandırılmamız
o yüzden mesela okul dışında alman arkadaşlarımlan görüşmeme izin vermezdi annem ve babam
onların evine gitmek onlarlan birlikte ders çalışmak oynamak vs. katiyen yasaktı
her seferinde onlar bize gelsin denirdi
küçükken çok kızardım, annem-babam yüzünden dışlanmaktan korkardım
şimdi gülüyorum o halime nekadar haklılarmış meğersem beni korumaktan başka bir dertleri yokmuş
başka türlü bir baskı gördüğümü söyliyemem helede büyüdükten sonra çok çok özgürdüm
yeri gelir gece yarılana kadar eve gelmezdim eğlencenlere giderdik, arkadaşlarımlan tatilere çıkardım vs.
 
Yok öyle fazla aile baskisi yasamadim ...

Tabiki gönderilmedigimiz arkadaslar / toplumlar vardi ama ... Ailem bize hep anlatirdi hangi nedenlerden dolayi ... bizde anlardik ...

Her seye ragmen biz sinirlarimizi bilirdik ... ve bu nedenle aileme cok tesekkür ediyorum, ben bunlari kendi cocuguma da asilamak istiyorum ... umarim oda beni anlar ...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Sevdiğim adamı ailem istemiyor
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
3K
Katibin Ruhu
Erkekler böyle sıkılgan mı?
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
1K
Bigjetplane
Hiç evlenemeyecekmis hissi?
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
6K
Masmavi85
M
M
  • Kilitli
Terzi kendi söküğünü dikemez misali..
6 7 8
Yorumlar
153
Görüntüleme
5K
Siyah Palto
Ailemin baskısına dayanamıyorum. Ölmek istiyorum
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
1K
sungunes
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…