- Konu Sahibi Sirine_4553
-
- #1
Merhabalar
33 yaşındayım ailemden ayrı bir ilde çalışıyorum.oldum olası baskısı bunaltması sebebi ile babamla anlaşamam baskı yüzünden de kaçarak saçma sapan bir evlilik yaptım.ne ailesel sıkıntılarım da ne boşanma sürecimde hep yalnızdım.davamı bir başıma açtım bir başıma boşandım.
bir başıma ortak kirada eski eşimle oturduğum evden taşındım.
gidebilirdim onların yaşadığı eve ama boşandıktan sonra yıllar sonra
zor.iki gün tahammül edemiyorum gittiğimde evlerinde uyuyamıyorum bile eski yaşadığım olaylar baskı bağırtı hor görülme anları bilinçaltıma yerleşmiş.
onlarda çıkıp gelseydin yanımıza tek başına taşınmazdın vs açıklama yapıyorlar.
Manevi desteği geçiyorum maddi olarak da hiç sormazlar .
ortalama bir maaş alıyorum .ne yerim ne içerim neyle uçak bileti alır yanlarına giderim.
Ama çalışırken bir sıkıntım yok akşam eve geldiğimde başlıyorlar görüntülü aramaya yatana kadar ara ara arıyorlar kendime ayıracağım gram zamanım olmuyor.
kaçarak evlendiğim için 15 sene önceki olaydan dolayı bana güvensizler arkadaşlarım evime gelmek istemiyor gelsek sen telefonda annen den babandan fırsat bulamıyorsun diyorlar
Annem tolere edici bir yapıda değil .aksine babamı fitilliyor.
Hadi arkadaşlarımla çaya kahve ye çıkarken haber veriyorum max 9 da eve dönüyorum anında surat tavır hıı tamam şu bayanla mısın diye ima ettikleri için milletin içinde cafede orda burda görüntülü aramak zorunda kalıyorum.
insanlar benden bıktı.
Süreç malum kreş okullar çocuğum küçük onların yanında.o yüzden hakkımı savunma tartışma ortamına giremiyorum
velhasıl tartışsam bile bu sefer babam sinir hastası o zaman çalışma gel bir tabak yemek bizimle otur banane diyor olay şiddete dönüyor.akrabalarım şeytan zaten .onlara göre bi tabak yemek yemek bir çatı olay bense çalışmak kendi ayaklarımın üzerinde kalmak istiyorum.bu yaşta evde mi oturayım.depresyona girdim .Annem şimdiden çoçupu öğlenci yazdıralım derdindeki gece boyu beni arayabilsinler.huzur vermesinler.Herkes iyi kötü tanışıp evleniyor karşıma doğru biri de çıkmadı ailem izin vermiyor gelemiyorum mu diyeyim
o kadar bunaldım ki.ne yapmalıyım şaşırdım kaldım.
bi akrabam bir anlayışlı annem yok annem hiç bir zaman anlayışlı olmadı.
yanlarına giderim yaz sıcagında eşortmanla otururum deniz dibimizde baban var ayıp der denize ayağımı sokturmazlar .bir askılı atlet giymem bile mümkün değil.annem direk müdehale ediyor zaten çok bunaldım
33 yaşındayım ailemden ayrı bir ilde çalışıyorum.oldum olası baskısı bunaltması sebebi ile babamla anlaşamam baskı yüzünden de kaçarak saçma sapan bir evlilik yaptım.ne ailesel sıkıntılarım da ne boşanma sürecimde hep yalnızdım.davamı bir başıma açtım bir başıma boşandım.
bir başıma ortak kirada eski eşimle oturduğum evden taşındım.
gidebilirdim onların yaşadığı eve ama boşandıktan sonra yıllar sonra
zor.iki gün tahammül edemiyorum gittiğimde evlerinde uyuyamıyorum bile eski yaşadığım olaylar baskı bağırtı hor görülme anları bilinçaltıma yerleşmiş.
onlarda çıkıp gelseydin yanımıza tek başına taşınmazdın vs açıklama yapıyorlar.
Manevi desteği geçiyorum maddi olarak da hiç sormazlar .
ortalama bir maaş alıyorum .ne yerim ne içerim neyle uçak bileti alır yanlarına giderim.
Ama çalışırken bir sıkıntım yok akşam eve geldiğimde başlıyorlar görüntülü aramaya yatana kadar ara ara arıyorlar kendime ayıracağım gram zamanım olmuyor.
kaçarak evlendiğim için 15 sene önceki olaydan dolayı bana güvensizler arkadaşlarım evime gelmek istemiyor gelsek sen telefonda annen den babandan fırsat bulamıyorsun diyorlar
Annem tolere edici bir yapıda değil .aksine babamı fitilliyor.
Hadi arkadaşlarımla çaya kahve ye çıkarken haber veriyorum max 9 da eve dönüyorum anında surat tavır hıı tamam şu bayanla mısın diye ima ettikleri için milletin içinde cafede orda burda görüntülü aramak zorunda kalıyorum.
insanlar benden bıktı.
Süreç malum kreş okullar çocuğum küçük onların yanında.o yüzden hakkımı savunma tartışma ortamına giremiyorum
velhasıl tartışsam bile bu sefer babam sinir hastası o zaman çalışma gel bir tabak yemek bizimle otur banane diyor olay şiddete dönüyor.akrabalarım şeytan zaten .onlara göre bi tabak yemek yemek bir çatı olay bense çalışmak kendi ayaklarımın üzerinde kalmak istiyorum.bu yaşta evde mi oturayım.depresyona girdim .Annem şimdiden çoçupu öğlenci yazdıralım derdindeki gece boyu beni arayabilsinler.huzur vermesinler.Herkes iyi kötü tanışıp evleniyor karşıma doğru biri de çıkmadı ailem izin vermiyor gelemiyorum mu diyeyim
o kadar bunaldım ki.ne yapmalıyım şaşırdım kaldım.
bi akrabam bir anlayışlı annem yok annem hiç bir zaman anlayışlı olmadı.
yanlarına giderim yaz sıcagında eşortmanla otururum deniz dibimizde baban var ayıp der denize ayağımı sokturmazlar .bir askılı atlet giymem bile mümkün değil.annem direk müdehale ediyor zaten çok bunaldım